Τα προβλήματα των κομμάτων της κεντροδεξιάς και τα βαρίδια που φέρουν πλέον από την κακή εικόνα της Κυβέρνησης Χριστοστοδουλίδη, το μεταναστευτικό, η στασιμότητα στο Κυπριακό αλλά και η όλο και πιο απολιτίκ συμπεριφορά της κυπριακής κοινωνίας, ανοίγουν το δρόμο στην ακροδεξιά.
Το ΕΛΑΜ, χωρίς ιδιαίτερα έντονη παρουσία στο πολιτικό σκηνικό, χωρίς προβολή και χωρίς ουσιαστικά έντονη αντιπολιτευτική δράση, καταφέρνει όπως όλα δείχνουν να κεφαλαιοποιεί τη δυσαρέσκεια των πολιτών και απειλεί να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά του.
Η τελευταία έρευνα που δημοσιοποίησε η ιστοσελίδα Reporter έδειξε το ΕΛΑΜ τρίτο κόμμα, ενισχύοντας τις πληροφορίες που θέλουν το κόμμα της κυπριακής ακροδεξιάς να χτυπά διψήφια ποσοστά. Σύμφωνα επίσης με πληροφορίες και δημοσκοπησεις που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν το ΕΛΑΜ να ξεπερνά σε ποσοστά το ΔΗΚΟ και να διεκδικεί θέση στην πρώτη τριάδα. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη φορά που η κυπριακή ακροδεξιά εκμεταλλευόμενη τις αδυναμίες των παραδοσιακών κομμάτων απειλεί για ανατροπές στο κομματικό σύστημα.
Πέραν δηλαδή από το γεγονός ότι, εάν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις το ΕΛΑΜ θα έχει για πρώτη φορά εκπρόσωπο στο Ευρωκοινοβούλιο, παρά τον ευρωσκεπτικισμό που το διακατέχει, θα μπορεί να διεκδικεί ακόμα και ρόλο πρωταγωνιστή στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρο με ο,τι και να συνεπάγεται αυτό.
Αξιοσημείωτο πάντως είναι το γεγονός ότι η πολιτική παρουσία του ΕΛΑΜ περνά σχεδόν απαρατήρητη. Αυτό είναι μεν και αποτέλεσμα της μη προβολής των θέσεων και στελεχών του κόμματος από τα ΜΜΕ, αλλά την ίδια ώρα φαίνεται ότι είναι και συνειδητή επιλογή της ηγεσίας του ΕΛΑΜ να αποφύγει την υπερβολική έκθεση που μπορεί να οδηγήσει σε λάθη ή να προκαλέσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά μιας μερίδας των πολιτών.
Όπως δηλαδή είχε γίνει και στις προηγούμενες ευρωεκλογές στις οποίες παρά το γεγονός ότι όλες οι ενδείξεις και πολλές δημοσκοπήσεις έδιναν μια έδρα του Ευρωκοινοβουλίου στο ΕΛΑΜ, εντούτοις, λόγω της αντίδρασης που καταγράφηκε στην κάλπη από μια μερίδα πολιτών προερχόμενων κυρίως από τον χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς, η ΕΔΕΚ κατάφερε να καταγράψει αρκετά ψηλό ποσοστό ψήφων αφήνοντας το κόμμα της ακροδεξιάς εκτός Βρυξελλών.
Τα δεδομένα βέβαια τώρα είναι πολύ διαφορετικά με τις συγκυρίες να είναι ακόμα πιο ευνοϊκές για το ΕΛΑΜ. Από την μια είναι τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο ΔΗΣΥ, ως το κατεξοχήν κόμμα της Δεξιάς. Από την άλλη η απογοήτευση από την εικόνα της Κυβέρνησης με τον αρνητικό αντίκτυπο στα κόμματα που την στηρίζουν και τέλος η διάψευση προσδοκιών σε μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ο οποίος ήρθε στις προεδρικές εκλογές ως το αντίβαρο στο κομματικό κατεστημένο και το κέρδισε, φαίνεται να οδηγούν την κοινωνία σε πιο ακραίες επιλογές, θεωρώντας τις ως αντισυστημικές.
Ο απολιτικ τρόπος με τον οποίο φαίνεται να λειτουργεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα κάνει ιδιαίτερα δύσκολο το έργο των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων για αναδείξουν τις ακραίες θέσεις του ΕΛΑΜ. Βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι η άνοδος της ακροδεξιάς είναι φαινόμενο που παρατηρείται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε., με την κάθε περίπτωση να έχει βέβαια τα δικά της χαρακτηριστικά.
