Ο σπουδαίος χορευτής και χορογράφος Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, από τους σπουδαιότερους στην ιστορία του μπαλέτου, έχει επιλεγεί φέτος από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΙΘ για τη συγγραφή του Μηνύματος για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2025.
Η Διεθνής Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από τη Διεθνή Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου προς τιμήν του Γάλλου χορευτή, χορογράφου και συγγραφέα Ζαν-Ζωρζ Νοβέρ (1727– 1810), δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου.
Η Διεθνής Ημέρα Χορού, η οποία εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου -ημέρα γέννησης του Νοβέρ- είναι αφιερωμένη στον χορό με στόχο να γιορτάσει την καθολικότητα αυτής της τέχνης, να υπερβεί κάθε πολιτικό, πολιτισμικό και εθνικό εμπόδιο και να φέρει κοντά τους ανθρώπους μέσα από την κοινή τους γλώσσα – τον χορό.
Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (ΔΙΘ), σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Χορού (IDC) και το World Dance Alliance (WDA), προσκαλεί κάθε χρόνο μία προσωπικότητα του χορού να γράψει το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη), αλλά και από ομάδες χορού σε όλο τον κόσμο.
Το Μήνυμα για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2025:
Λέγεται συχνά ότι ο χορός μπορεί να εκφράσει το ανείπωτο. Η χαρά, η θλίψη και η απελπισία γίνονται ορατές- ενσώματες εκφράσεις της κοινής μας ευθραυστότητας. Έτσι, ο χορός μπορεί να αφυπνίσει την ενσυναίσθηση, να εμπνεύσει την καλοσύνη και να πυροδοτήσει την επιθυμία να θεραπεύσουμε αντί να βλάψουμε.
Ιδιαίτερα τώρα- καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι υπομένουν τον πόλεμο, πορεύονται εν μέσω πολιτικών αναταραχών και ξεσηκώνονται κατά της αδικίας- ο ειλικρινής προβληματισμός είναι ζωτικής σημασίας. Είναι βαρύ το φορτίο που φορτώνεται στο σώμα, τον χορό, την τέχνη. Ωστόσο, η τέχνη εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να δώσουμε μορφή στο ανείπωτο, και μπορούμε να ξεκινήσουμε ρωτώντας τους εαυτούς μας: Πού είναι η αλήθεια μου; Πώς τιμώ τον εαυτό μου και την κοινότητά μου; Σε ποιον λογοδοτώ;
Ποιος είναι ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ
Ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους χορευτές της εποχής μας αλλά και στην ιστορία του μπαλέτου μαζί με τους Βάτσλαφ Νιζίνσκι, Ρούντολφ Νουρέγιεφ, Βλαντίμιρ Βασίλιεφ.
Γεννήθηκε στη Ρίγα της Λετονίας και ζει στη Νέα Υόρκη. Στην καριέρα του που καλύπτει περισσότερα από 50 χρόνια στον χορό, το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, έχει συνεργαστεί με επιφανείς χορογράφους και σκηνοθέτες. Μετά από ένα θεαματικό ξεκίνημα με το Μπαλέτο Kirov στο Λένινγκραντ, ήρθε στη Δύση το 1974 και εντάχθηκε ως βασικός χορευτής στο American Ballet Theatre (ABT). Το 1978 εντάχθηκε στο New York City Ballet, όπου συνεργάστηκε με τον Τζορτζ Μπαλανσίν και τον Τζερόμ Ρόμπινς. Το 1980 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του ABT, όπου, για την επόμενη δεκαετία, εισήγαγε μια νέα γενιά χορευτών και χορογράφων.
Το 1990, ο Μπαρίσνικοφ συνίδρυσε το White Oak Dance Project με τον χορογράφο Μαρκ Μόρις με σκοπό να διευρύνει το ρεπερτόριο και την προβολή του αμερικανικού σύγχρονου χορού. Το 2005, εγκαινίασε το Baryshnikov Arts στη Νέα Υόρκη, έναν δημιουργικό χώρο σχεδιασμένο να υποστηρίζει πολυεπιστημονικούς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
(Μετάφραση στα ελληνικά από το αγγλικό πρωτότυπο: Γιόλα Κλείτου/ ΚΚΔΙΘ)
