Πέθανε σε ηλικία 80 ετών ο ηθοποιός Γιώργος Παπαζήσης, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.
Ο Γιώργος Παπαζήσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Ελληνικού Ωδείου» και στη Μουσική Σχολή του Μ. Θεοφανίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1961 με το έργο των Τσιφόρου – Βασιλειάδη «Τα Κοκόρια των Δώδεκα» και γρήγορα καθιερώθηκε και διακρίθηκε στο μουσικό θέατρο. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1962 με την ταινία «Τέρμα τα Δίφραγκα» και η καριέρα του συνεχίστηκε με συμμετοχές του σε 36 ταινίες, κυρίως κωμωδίες στον ρόλο του καλοκάγαθου Κρητικού. Παράλληλα συμμετείχε στη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου.
Ο έρωτάς του για τη Βουγιουκλάκη και τα χαστούκια του Κωνσταντάρα
Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του Γιώργου Παπαζήση. Ο ηθοποιός υπήρξε για χρόνια ζευγάρι με την ηθοποιό Τιτίκα Στασινοπούλου.
Ο Γιώργος Παπαζήσης σε μια συνέντευξή του πριν μερικά χρόνια, στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καρντάσιανς», είχε μιλήσει για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και την παρέα που έκανε με όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές.
Μεταξύ άλλων, θυμήθηκε την παρέα που έκανε με τον Νίκο Σταυρίδη, ενώ δεν ξέχασε και τις απίστευτες μιμήσεις του: «Ήταν κολλητός, παρόλο που είχαμε διαφορά ηλικίας. Να σου πω εγώ πότε έβριζε. Όταν του πήγαινες κόντρα στον Ολυμπιακό, γινόταν τρελός. Ήταν εκπληκτικός τύπος, ωραίος. Και βέβαια ήταν και γυναικάς».
Αποκάλυψε τον μεγάλο του έρωτα, που δεν ήταν άλλος από την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η αγάπη μου. Την θαύμαζα. Δεν μπορώ να εκφράσω τι αισθανόμουν για την Αλίκη. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της. Ήταν μια προσωπικότητα που έλαμπε».
Μιλώντας για τον Βασίλη Αυλωνίτη, είπε ότι μεγάλη του αδυναμία ήταν ο ιππόδρομος, τόσο που όταν μία ταινία, στην οποία δεν έπαιζε, γυριζόταν στον Ιππόδρομο, όμως εκείνος ήταν εκεί, στις κερκίδες και πανηγύριζε, κάτι που φαίνεται και στα πλάνα. Μίλησε όμως και για το άλλο μεγάλο πάθος του Αυλωνίτη, τα χαρτιά. «Ήταν κούκλος, ωραίος, νευρικός λιγάκι, βάραγε σφαλιάρες στα καλά καθούμενα. Ο μόνος που του γύρισα τη σφαλιάρα σε μια ταινία, ήμουν εγώ, στο “Πίσω μου σ’ έχω σατανά”. Δεν το περίμενε. Δεν παρεξηγήθηκε», είπε για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Όσο για τον Νίκο Ρίζο, ένα ήταν το μεγάλο του πάθος, που δεν ήταν άλλο από τις γυναίκες: «Βέβαια του άρεσαν οι γυναίκες. Όσο μπόι του έλειπε… Μπαγάσας ήταν».
Για τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τον θάνατό του, σημείωσε: «Αντί για όρθιος, πήγε καθιστός. Το κακό ήταν ότι έμεινε πολλές μέρες μόνος του. Και με αυτόν έχω δουλέψει, εκπληκτικός. Στα διαλείμματα μας μαγείρευε από το σπίτι. Τέτοιος σεφ δεν υπήρχε. Έγλειφες τα δάχτυλά σου».
Η τελευταία επίσημη εμφάνιση στο Κατράκειο
Ένα χρόνο πριν, ο αγαπημένος ηθοποιός έκανε μια από τις σπάνιες επίσημες εμφανίσεις του στο Κατράκειο Θέατρο, όπου παρακολούθησε την παράσταση « Λυσιστράτη». Εκεί συναντήθηκε με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και πολλούς ακόμη αγαπημένους συναδέλφους.
Οι ταινίες που συμμετείχε
Ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Ο αντιφασίστας 1972
Ο ερωτιάρης του γλυκού νερού 1972
Υβ! Υβ!. 1972
Αγάπησα μια… πολυθρόνα 1971
Ένα αγόρι αλλιώτικο από τ’ άλλα 1971
Η εφοπλιστίνα 1971
Καταναλωτική κοινωνία 1971
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά 1971
Ο Μανωλιός στην Ευρώπη 1971
Ο φαφλατάς 1971
Πίσω μου σ’ έχω σατανά 1971
Έμπαινε Μανωλιό! 1970
Η ταξιτζού 1970
Να ‘τανε το 13 να ‘πεφτε σε μας 1970
Ο ακτύπητος κτυπήθηκε 1970
Οι τρεις ψεύτες 1970
Φουκαράδες και λεφτάδες 1970
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του 1969
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς 1969
Ο Στρατής παραστράτησε 1969
Τρεις τρελοί για δέσιμο 1969
Η αγάπη μας 1968
Η ζηλιάρα 1968
Ο παλιάτσος 1968
Ο πιο κάλος ο μαθητής 1968
Το πιο λαμπρό μπουζούκι 1968
Νυμφίος ανύμφευτος 1967
Σήκω χόρεψε συρτάκι 1967
Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις 1966
Τέρμα τα δίφραγκα 1962
Πηγή: www.protothema.gr
