>Αυτό δεν ξανάγινε και είναι ηλίου φαεινότερο ότι ζούμε στιγμές αποκαλύψεως. Πήγε ο Πρόεδρος στις ΗΠΑ να προσελκύσει επενδυτές και αντί αυτού, μας ζήτησαν δανεικά. Και βγαίνουν διάφοροι, λυτοί και δεμένοι, να μας που πως «έκλεισε deal στις ΗΠΑ ο Νίκος Χριστοδουλίδης». Εντάξει δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα καθότι όπως εγκύρως πληροφορείται η στήλη (σε παγκόσμια αποκλειστικότητα) ο Πρόεδρος (μεγάλη η χάρη του) με το εκτόπισμα του και μιλώντας «ξεκάθαρα», έπεισε έναν επενδυτή της πλάκας (κατασκευαστή πλακών οικοδομών) να κτίσει μια παράγκα στην Κύπρο.
>Τις ευφάνταστες προτάσεις του Προέδρου εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, ένας παπουτσής ο οποίος δραστηριοποιείται στην Πέμπτη λεωφόρο, ένας ντελιβεράς (όχι από αυτούς που ξυλοφορτώνουν παιδιά καθώς πρέπει οικογενειών στην Κύπρο) , ένας γνωστός ποδηλατάς, ένας καλλυκάς όνων, μια οικοκυρά (με την οικιακή βοηθό της), μία καθαρίστρια και πολλοί άλλοι οι οποίοι δεν επιθυμούν να διακινδυνεύουν άλλο τις καταθέσεις τους στην Αμερική, όχι μόνο επειδή θεωρούν αλλοπρόσαλλη την πολιτική Τραμπ αλλά επειδή τους έπεισε ο Πρόεδρος ότι η Κύπρος αποτελεί πυλώνα σταθερότητας της περιοχής. Ο Πρόεδρος ήταν τόσο πειστικός, ώστε οι επενδυτές ξέχασαν να ρωτήσουν κατά που πέφτει η Κύπρος.
>Τώρα μάλιστα που θα ποντίσουμε το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κύπρου με την Ελλάδα και με τη συμμετοχή της φιλειρηνικής χώρας του Ισραήλ, δεν αποκλείεται να αφιχθούν και άλλοι πράκτορες της Μοσάντ παριστάνοντας τους επενδυτές, όπως παριστάνει και ο κ. Γιαννάκης Γιαννάκη τον πολιτικό μηχανικό με ειδίκευση στην πολιτική επιστήμη.
>Πάντως, όσα και αν καταλογίζουν κάποιοι στον Πρόεδρο, οφείλουν (αν είναι έντιμοι) να αναγνωρίσουν πως διαθέτει διορατικότητα. Διείδε ότι επανεκλέγεται ο τέως Πρόεδρος Τζον Μπάιντεν και μερικές μέρες πριν χάσει τις εκλογές μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες και πόζαρε μπροστά στο οβάλ γραφείο και παρίστανε τον παράγοντα στις ΗΠΑ αλλά και στη Μέση Ανατολή, την ανατολική Μεσόγειο μέχρι και τον Κάμπο της Τσακίστρας και πάει λέγοντας. Τελικά, μας πούλησε μούρη για εσωτερική κατανάλωση και δεν ξέρω πόσο θα μας κοστίσουν τρεις φωτογραφίες και τέσσερις ατάκες στον Λευκό Οίκο. Την ίδια διορατικότητα επέδειξε ο Πρόεδρος μας και όταν εξελέγη ο πελλός του χωρκού (για να μην πω ο πελλός που την πόρτα) νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
>Και εδώ δεν φταίει η απουσία διορατικότητας αλλά η ατυχία μας να πάμε στις ΗΠΑ όταν κατέβηκε στον Πρόεδρο Τραμπ η ιδέα να κάνει τον κόσμο άνω κάτω με τους δασμούς.Τώρα, τι θα γίνει με την οικονομία της Κύπρου ένας Θεός ξέρει και ένας οικονομολόγος τον οποίο ρώτησα με ποια μέθοδο σκέφτεται ο Πρόεδρος να λειτουργήσει, μου είπε ως εξ όσων γνωρίζει, «με προσευχή». Όμως, ο Πρόεδρος αν δει τα δυό στενά, ένεκα και της ευαισθησίας που τον διακρίνει, δεν αποκλείεται να αποποιηθεί (για περίπου ένα μήνα) τη σύνταξη που παίρνει από τα 17 του. Ερωτηθείς από τη στήλη κατά πόσον θεωρεί πως ο Πρόεδρος είναι έτοιμος να προχωρήσει σε μια τόσο μεγάλη θυσία, ο συνεργάτης οικονομολόγος της στήλης εξέφρασε την κραταιά πεποίθηση πως ο Πρόεδρος είναι έτοιμος ακόμη και να αυτοπυρποληθεί, εκτός και αν θέλει να το πράξει εκ μέρους του η κ. Ελένη Θεοχάρους η οποία, άλλωστε το έχει εξαγγείλει πλειστάκις και είναι συνηθισμένη σε κάτι τέτοια.
>Εκείνο που δεν κατανοώ, είναι πως είναι δυνατόν, ενώ έχουμε έναν τέτοιον Πρόεδρο, τον οποίον θα ζήλευαν πολλοί κοινοτάρχες στην ΕΕ, να αντιμετωπίζουμε ψυχολογικά προβλήματα ένας στους έξι ιθαγενείς.Σαν να μην μας έφταναν όλα αυτά, βγαίνει και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και μας λέει (αναφερόμενος στους δασμούς και στις παρενέργειες που προκλήθηκαν), ότι «μερικές φορές πρέπει να παίρνεις το φάρμακό σου για να γίνεις καλά».Με πολύ σεβασμό κ. Πρόεδρε, το ίδιο ισχύει και για σένα. Το λέω αυτό επειδή μου φαίνεται, πως τελευταίως είτε έκοψες τα χάπια είτε τα μοιράζεις στη μέση, όπως η γιαγιά μου, με αποτέλεσμα να μειώνεται κάθετα η ενέργεια τους (των χαπιών) και να τρέχει όλη η υφήλιος όποτε ανοίγεις το στόμα σου.
>Κατά τα άλλα (για να γράψουμε κάτι πιο πεζό) οφείλω να εξομολογηθώ πως έγινα έξω φρενών με την εισήγηση της κατηγορούσας αρχής να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης του μοναχού Νεκτάριου, ο οποίος δεν εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, επειδή όπως διαδίδουν κάποιοι ακόλουθοι του εωσφόρου (ήμαρτον Κύριε) εξομολογούσε τον Μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο. Αλλά, εκνευρισμένος είμαι και με το δικαστήριο το οποίο δεν απέβαλε από την αίθουσα την εκπρόσωπο της κατηγορούσας αρχής όπως απέβαλε ο διαιτητής τον προπονητή της Ομόνοιας Γιάννη Αναστασίου.Μετά συγχωρήσεως δηλαδή αλλά τί επιδίωκε η κατηγορούσα αρχή και το δικαστήριο; Τί ήθελαν δηλαδή; Να φύγουν όλοι από το ζαχαροπλαστείο που λειτουργεί πλέον η αδελφότητα (μεταξύ μας λειτουργία άλλαξαν εδώ κι χρόνια) και να καούν τα γλυκά στο ταψί; Ή μήπως δεν άκουσαν ότι οι άγιοι πατέρες (που λέει ο λόγος) αντί πλέον να ευλογούν άρτους άνοιξαν κοτζάμ ζαχαροπλαστείο και πουλούν και του πουλιού το γάλα, που λέει ο λόγος. Και μάλιστα οι καλές γλώσσες λένε, πως εξομολογούν τα γλυκά καθιστώντας νηστίσιμα ακόμη και τα πλέον γαλακτερά από αυτά. Αυτό που λέμε, «μπουκιά και συγχώριο».
>Αλλά αρεσκόμαστε σε αυτόν τον (άλλοτε) άγιο τόπο, να τα παρεξηγούμε όλα. Βγήκαν μαθητές και χαιρέτισαν ναζιστικά και κάποιοι ενοχλήθηκαν και ζήτησαν ακόμη και την τιμωρία εκπαιδευτικού που φέρεται να τους καθοδήγησε ή να τους εκούρτισε να χαιρετίσουν «χιτλερικώ τω τρόπω». Μα δεν ακούσατε τι λέει το υπουργείο; Όχι, διαβάστε: «Φαίνεται πως η χειρονομία η οποία παραπέμπει σε ναζιστικό χαιρετισμό, επρόκειτο για απερίσκεπτη αντίδραση μαθητών/μαθητριών ενός τμήματος σχολείου μέσης εκπαίδευσης, μετά το πέρας της καθιερωμένης σχολικής φωτογράφησης». Ορίστε! Τώρα δεν είμαι βέβαιος, αν πιο απερίσκεπτη είναι η ενέργεια των μαθητών ή η ανακοίνωση του υπουργείου.
Απλώς μια απορία: Αν όντως ο ναζιστικός χαιρετισμός ήταν απλώς «απερίσκεπτη αντίδραση μαθητών», από που ως που «δόθηκαν αμέσως οδηγίες τόσο προς τη διεύθυνση όσο και προς το προσωπικό του σχολείου, όπως στο μέλλον αποφεύγονται τέτοιες ή παρόμοιες χειρονομίες, οι οποίες μπορεί να παρερμηνευθούν». Η διεύθυνση και οι καθηγητές τους έβαλαν να χαιρετίσουν ναζιστικά; Ή θα του κρατούν το χέρι; Εκτός και αν σε διάφορα σχολεία της Κύπρου τις ίδιες πεποιθήσεις έχουν και καθηγητές και διευθύνσεις που μπορούν να τους επιβάλουν συναγωνιστικά να χαιρετούν ή να μην χαιρετούν ναζιστικά.
