>Ύστερα από τη διαγραφή τους από τον ΔΗΣΥ, οι υπουργοί της (μη) κυβέρνησης (χωρίς να υπονοώ ότι υπάρχει ακυβερνησία), μπορούν να ενεργήσουν κατά την λαϊκή ρήση «έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια».
Μάλιστα κάποιοι θα νοιώθουν σαν στο σπίτι τους. Υπάρχει και το ΕΛΑΜ του οποίου τα προερχόμενα από τον ΔΗΣΥ μέλη, αυξάνονται και πληθύνονται ως η άμμος της θαλάσσης. Και είναι και κοντά στην εξουσία, κάτι το οποίο βλέπουν οι υγιώς ακρο-δεξιά σκεπτόμενοι. Και δεν τους ενδιαφέρει αν η πρόεδρος του ΔΗΣΥ ανακάλυψε (ως άλλος Κολόμβος) αν όχι την Αμερική, τουλάχιστον την παραδοξότητα να ανήκεις στον ΔΗΣΥ και ταυτοχρόνως να είσαι υπουργός της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη. Δηλαδή, να είσαι εξάρτημα της κυβέρνησης και να την υπηρετείς και ταυτοχρόνως να ανήκεις και σε ένα κόμμα το οποίο (έστω και θεωρητικά ή κατά φαντασίαν) έχει την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση ότι ασκεί αντιπολίτευση. Μιλάμε για διχασμένες προσωπικότητες ή για καιροσκόπους και να με συμπαθεί η συμπαθής τάξη των απανταχού οπορτουνιστών τους οποίους επικαλούμαι αδίκως.
>Πάντως, ήταν επιτυχής η ατάκα της προέδρου του ΔΗΣΥ κ. Αννίτας Δημητρίου ότι «μπήκε η γραμμή και επανήλθε η πολιτική ορθότητα». Μάλιστα, όταν εκλήθη να αναφερθεί στο αποτέλεσμα του συνεδρίου του κόμματος του Ορθού Δρόμου (του ΔΗΣΥ) ανέφερε ότι «το Σάββατο έγινε ένα άλμα δημοκρατίας». Μεταξύ μας, αυτό δεν ήταν σκέτο άλμα. Προσωπικά όταν είδα το πήδημα (το άλμα) συνειδητοποίησα πως ήταν «επί κοντώ» (ευλύγιστο κοντάρι από υαλοβάμβακα ή ανθρακονήματα το οποίο χρησιμοποιεί ο αθλητής ή η αθλήτρια προκειμένου να υπερπηδήσει οριζόντιο πήχη τοποθετημένο επί δύο κάθετων στύλων). Πάντως, είναι αξιοπρόσεκτη η σημείωση της προέδρου του ΔΗΣΥ (και προέδρου της Βουλής, να τα λέμε κι αυτά) ότι κατά τη διάρκεια του συνεδρίου κατατέθηκαν περισσότερες από 400 εισηγήσεις, που ισοδυναμούν με 33 ολόκληρες ντουζίνες ή έστω δωδεκάδες. Εντάξει, δεν μιλάμε για αυγά διότι μετά θα πούμε πως για να κάνεις ομελέτα χρειάζεται να σπάσεις αυγά, αλλά μάλλον σούπα μυρίζει ο ΔΗΣΥ.
>Αξιοσημείωτη θεωρώ και την εξής αναφορά της προέδρου: «Κλείνουμε ανοιχτά κεφάλαια» αν και κατά την ταπεινή μου άποψη, πιο αποτελεσματικό θα ήταν να έκλεινε την πόρτα εξόδου του κόμματος ώστε να ανακοπούν οι διαρροές μελών ή και φίλων του κόμματος προς άλλες κομματικές στέγες, οι οποίες προφυλάσσουν τους πολίτες πιο αποτελεσματικά και από αυτά τα στεγαστικά σχέδια της κυβέρνησης. Σχολιάζοντας την καρατόμηση των συναγερμικών υπουργών, η πρόεδρος (όχι της Δημοκρατίας) ανέφερε: «Είναι αυτό που θεωρούμε ότι θόλωνε το πολιτικό μας αφήγημα, γιατί κακά τα ψέματα δεν μπορούσε ένα μέλος του κόμματος, που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, ταυτόχρονα να είναι φορέας ή πολιτικός προϊστάμενος της εκτελεστικής εξουσίας. Μπήκε η γραμμή και επανήλθε η πολιτική ορθότητα».
>Πάντως, η πρόεδρος (όχι της Δημοκρατίας-το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση) προς τιμή της αναγνώρισε αυτό που ο κόσμος είχε τούμπανο και ο ΔΗΣΥ κρυφό καμάρι. Ότι δηλαδή ο ΔΗΣΥ δεν έκρυψε ποτέ ότι περνά μία δύσκολη πολιτική συγκυρία και γι’ αυτό «έχει ανάγκη όλους να είναι εκεί στην πρώτη γραμμή, να στηρίξουμε τις αποφάσεις μας και να προχωρήσουμε μπροστά». Η πρόεδρος σχολίαζε την έκκληση Ιωάννη (πρώην Γιαννάκη) Κασουλίδη για αποκατάσταση των σχέσεων με τον τέως πρόεδρο του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου. Ωστόσο, αντί να απαντήσει συγκεκριμένα την αναφορά Κασουλίδη στον Αβέρωφ Νεοφύτου, το πλάτειασε, παραπέμποντας στο «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» αναφέροντας: «Σε οποιαδήποτε αναμέτρηση ή δυσκολία, χρειάζεται να είμαστε όλοι ενωμένοι και να βρούμε ακόμα περισσότερους τρόπους να λειτουργήσουμε με ενότητα στην πράξη». Αν δεν απατώμαι, σε τέτοιες περιπτώσεις στο χωριό του Αβέρωφ λένε «έχει ο καιρός γυρίσματα». Στου οποίου την υποψηφιότητα παραδόξως (;) δεν ήταν όλοι ενωμένοι.
>Πάντως καλά κάνει η πρόεδρος του ΔΗΣΥ και επιδιώκει την ενότητα της παράταξης, διότι με την φόρα που πήρε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μαζεύεται ή δεν συμμαζεύεται. Τον ακούσατε προχθές που εξήγγειλε αύξηση των απολαβών για 19 επαγγέλματα της ξενοδοχειακής βιομηχανίας. Ασχέτως αν τον κατηγορούν ότι εξήγγειλε αυτά που είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των συντεχνιών και των εργοδοτών. Να μου το θυμηθείτε, πως κάποια στιγμή, την οποίαν δεν είμαι σε θέση να προσδιορίσω, θα εξαγγείλει την ανεξαρτησία της Κύπρου του 1960. Αμ το άλλο. Που θα αφήσει όλες τις δουλειές του και θα τρέξει στο Λονδίνο να πείσει τους συμπατριώτες μας να επιστρέψουν στην Κύπρο για να εργαστούν τώρα που πάει καλά η οικονομία (και προτού να την φουντάρει), το προσέξατε; Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος, απευθυνόμενος στους υπουργούς του, (από τους οποίους ουδείς τον διέκοψε, είτε υιοθετώντας τη ρήση «αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω» είτε επειδή θεωρεί πως έχει το ακαταλόγιστο) είπε: «Η συνεχιζόμενη ανάπτυξη της οικονομίας δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, δημιουργεί αυξημένες ανάγκες, σε συνδυασμό με τη μείωση της ανεργίας. Είναι γι’ αυτόν τον λόγο που στις 21 Μαΐου θα μεταβώ στο Λονδίνο, για να συναντήσουμε Κύπριους που εργάζονται εκεί, για να παρουσιάσουμε ένα ελκυστικό πακέτο για επιστροφή τους στην Κύπρο. Θα συνοδεύομαι και από Κύπριους και ξένους επιχειρηματίες που ψάχνουν να βρουν προσωπικό. Άρα, θα πάμε, για να επιχειρήσουμε -και θεωρώ ότι θα έχει επιτυχία- να φέρουμε πίσω στον τόπο μας και να έχουμε brain gain, αντί brain drain».
Και ο Πρόεδρος προσέθεσε: «Σε αυτό το πλαίσιο των αναγκών που δημιουργούνται, σήμερα θα εγκρίνουμε και το πλαίσιο της εργοδότησης αλλοδαπών εργαζομένων, έτσι ώστε να υπάρχει η αναγκαία επάρκεια στο προσωπικό, να μπορούν να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις». Μπράβο Πρόεδρε, βρήκες τρόπο να φέρεις ξένο εργατικό δυναμικό το οποίο θα εκτοπίσει Κύπριους εργαζόμενους. Μόνο, πες στους δικούς σου, να μην λιντσάρουν τους αλλοδαπούς όπου τους βρουν. Διότι, ακόμη και αν δεν τους έχει ανάγκη η οικονομία του τόπου, τους έχουν οι εργοδότες.
