Μούτσος ή καπετάνιος;

Αν ζούσε ο αείμνηστος Γιάννης Ρίτσος (και ελπίζω να μην αρχίσουν να τρίζουν τα κόκκαλα του ύστερα από αυτό που θα γράψω), ύστερα από την αναφορά του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη «δεν θεωρώ σοφό να υπάρξει κόμμα από τα σπλάχνα του ΔΗΣΥ», θα έγραφε τον νέο επιτάφιο. Οι δε στίχοι θα διαμορφώνονταν ως ακολούθως:

Νίκο σπλάχο των σπλάχνων μου (και του Νίκαρου)

καρδούλα της καρδιάς μου (και της Αννίτας)

πουλάκι της φτωχειάς αυλής (αναφέρεται σε πουλάκι)

ανθέ της ερημιάς μου (στα άδυτα του FBI).

Αλήθεια, όμως, αν πληροφορούνταν οι Ινδιάνοι ότι ο Πρόεδρος μας συνεργάζεται με το FBI θα του έδιναν την κωδική ονομασία «σιγανοπαπαδιά». Ή «copy paste» ή ο «ξεκάθαρος» ή ο «συγκεκριμένος». Και αυτά, εμπνεόμενοι από το γεγονός ότι μιλά συγκεκριμένα και ξεκάθαρα (η σκέψη του θυμίζει πεδίο στην ομίχλη) χρησιμοποιώντας τις πιο αφηρημένες διατυπώσεις.

Ο Πρόεδρος κατάφερε να μετατρέψει την Κύπρο στην 51η πολιτεία των ΗΠΑ, παραδίδοντας γην και ύδωρ στους συμμάχους μας (και των Τούρκων) και η μόνη περίπτωση να γλυτώσουμε, είναι να μας αποβάλει ο Ντόναλτ Τραμπ από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το καλό του (όχι του Τραμπ) είναι ότι τελευταίως απέκτησε χιούμορ. Ο άνθρωπος που αντέγραψε (σχεδόν) περισσότερα κείμενα από όσα γνωστός δημοσιογράφος (όνομα και μη χωριό), άφησε υπονοούμενα ότι περίπου τον αντιγράφει ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Και για του λόγου το αληθές παραπέμπω στην απάντηση του, στο ερώτημα «πως αισθάνεται που έχει απέναντι του, ως αντίπαλο, τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη”;

«Χαίρομαι που η δική μου υποψηφιότητα… έχει δημιουργήσει αυτό το ενδιαφέρον από πολλούς συμπατριώτες μας. Για να μην υπάρξει οποιαδήποτε παρεξήγηση δεν αναφέρομαι στον κ. Μιχαηλίδη, αναφέρομαι γενικά. Οποιοσδήποτε πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει το δικαίωμα να εκδηλώσει ενδιαφέρον».

Αντιληπτό; Είδε ο Οδυσσέας πόσο επιτυχημένος είναι ο Πρόεδρος και σπεύδει να θέσει υποψηφιότητα. Και τρέχει και η δημοκρατικότητα από τα ποδινάρια του, δηλώνοντας πως οποιοσδήποτε πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχει το δικαίωμα να εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Στέκεται όμως και στο λόγο του, ξεκαθαρίζοντας πως δεν τίθεται θέμα να δημιουργήσει κόμμα. Είπε συγκεκριμένα: «Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Είχα πει προεκλογικά ότι δεν πρόκειται να προχωρήσω στη δημιουργία κόμματος και αυτό θα το τηρήσω». Ό,τι και αν είναι, ο λόος του αδρώπου είναι.

Το αντιληφθήκαμε. Όταν συνειδητοποίησε πως αν επιχειρήσει να ιδρύσει κόμμα το πιο πιθανό είναι να καταλήξει σε απόκομμα, μένει σταθερός στις εξαγγελίες του.

Ο Πρόεδρος (γράφουμε ότι είναι Πρόεδρος για να το συνειδητοποιήσει και ο ίδιος) θυμίζοντας τη ρήση «τράβα με κι ας κλαίω», όταν του ζητήθηκε να αναφέρει κατά πόσον βολιδοσκοπήθηκε από κάποιους (Συναγερμικούς) σχετικά με το ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος, απάντησε (στεντορεία τη φωνή): «Έχω ρωτηθεί από κάποια άτομα που θα τους ενδιέφερε κάτι τέτοιο (η ίδρυση προεδρικού κόμματος) και η δική μου η απάντηση ήταν αποτρεπτική. Το τι θα πράξουν δεν μπορώ να το γνωρίζω».

Ούτε κατά διάνοια! Πού να το γνωρίζει; Ούτε για το FBI ρωτήθηκε, ούτε για το ΝΑΤΟ που έχει γνώση του αντικειμένου. Ούτε καν για την Κύπρο  ρωτήθηκε, την οποίαν μετέτρεψε σε βάση των Αμερικανών, σε ορμητήριο των Βρετανών και σε αμπελοχώραφο των Ισραηλινών.

Διότι εδώ, παίζει ρόλο μεταξύ τουρίστα και ιατρικού επισκέπτη. Ο Θεός να με βγάλει ψεύτη αλλά στο τέλος θα εγγραφεί και στο ΓεΣΥ ως παροχέας υπηρεσιών.

Μου άρεσε που αντί να μας πει πως ο ΔΗΣΥ αποτελεί (το δεξιό) δεκανίκι του, μας είπε ότι είναι κόμμα αντιπολίτευσης. Και ο ΔΗΣΥ ασκεί σκληρή αντιπολίτευση σε σημείο που ψηφίζει τους προϋπολογισμούς της κυβέρνησης, με στελέχη του να βρίσκονται στο κυβερνητικό σχήμα και με αρκετούς να πατούν σε δύο βάρκες. Χωρίς να θέλω να ποδοσφαιροποιήσω την πολιτική, είναι ωσάν να ακούω κάποιους αλλοδαπούς ποδοσφαιριστές να δηλώνουν «παίζω για το φανέλα του Ομόνοια» ή «για το χρώματα τη ΑΠΟΕΛ».

Ο ΔΗΣΥ δηλώνει αντιπολίτευση για να πληρωθεί το ρηθέν, «στην Κύπρο ό,τι δηλώσεις είσαι». Ανεξαρτήτως του ότι ο ΔΗΣΥ δηλώνει αντιπολίτευση, προκειμένου να μαντρώσει άπιστους υποστηρικτές του.

Πάντως, μια μπηχτή την άφησε ο Πρόεδρος. Συγκεκριμένα είπε, πως επί της ουσίας της πολιτικής, θεωρεί ότι εάν ο ΔΗΣΥ ήταν στην εξουσία δεν θα πολιτευόταν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που και η δική του Κυβέρνηση πολιτεύεται, ούτε στα θέματα οικονομίας, ούτε στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Μα γιατί να διαφωνήσει; Γιατί να αρνηθεί τον εαυτόν του ο ΔΗΣΥ;

Επί της ουσίας δηλαδή, ο Πρόεδρος επιβεβαιώνει, πως ο ίδιος και ο ΔΗΣΥ αποτελούν, όχι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος αλλά μία όψη του ιδίου νομίσματος, χωρίς να υπαινίσσομαι πως είναι κάλπικο το νόμισμα.

Και έδωσε στον Αβέρωφ την ευκαιρία να του πάρει την αντιπροσωπεία για να μην πω τα σώβρακα.

Οφείλουμε, πάντως, να του αναγνωρίσουμε (του Προέδρου) ότι δεν μένει άπραγος, αφού τον Απρίλιο θα μεταβεί στις ΗΠΑ για προσέλκυση νέων επενδύσεων. Κοτζάμ Πρόεδρος! Θα πάει να φέρει νέους επενδυτές. Κατ’ αρχήν φέρε τον Προμηθέα, ο οποίος όλο έρχεται και όλο δεν τον βλέπουμε. Και στο τέλος θα καταντήσει όπως το χρυσόμαλλο δέρας και θα οργανώσουμε αργοναυτική εκστρατεία για να τον φέρουμε πίσω (τον Προμηθέα) διότι ο Πρόεδρος είτε επιστρέψει από τις ΗΠΑ είτε παραμείνει εκεί, «η οκκά 400». Χωρίς να υπαινίσσομαι ότι είναι 400άρης.

Εδώ δεν καταφέραμε να μεταφέρουμε στη Γάζα δέκα κιλά ρύζι και θα εκστρατεύσουμε στην Αμερική για να φέρουμε επενδυτές;

Εν πάση περιπτώσει, ο Αβέρωφ του είπε περίπου «με πελλόν…ψηφίσεις, με πελλός σε…ψηφίσει». Και να με συμπαθεί ο κ. Νεοφύτου, αλλά αυτός θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος και όχι ο τίτλος τον οποίο σκέφτηκε ο ίδιος, «Σαν να μην πέρασε μια μέρα»!

Για μας αιώνας ήταν, αλλά δεν θα διαφωνήσουμε.

Πάντως, μου προκάλεσε αίσθηση η ακόλουθη αναφορά του κ. Νεοφύτου για τον Πρόεδρο:

«Ομιλεί ως εάν να μην είναι εκείνος στο τιμόνι της χώρας, δυο χρόνια τώρα, αλλά κάποιος άλλος».

Συγνώμη, αλλά ο Αβέρωφ Νεοφύτου θεωρεί ότι υπάρχει κάποιος στο τιμόνι της χώρας; Και ότι δεν είμαστε ακυβέρνητο καράβι;

Τελικά έχουμε μούτσο ή καπετάνιο στο πηδάλιο;