>Με αυτό που έγινε με τις τράπεζες ένοιωσα ωσάν να με κτύπησαν χίλια Volt (που λέει ο λόγος). Πάντως, η ψήφος της Αλεξάνδρας Ατταλίδου υπέρ των τραπεζών (ή έστω κατά της πρότασης για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών) προκάλεσε αίσθηση. Για να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση, δίπλα από το όνομά της στην ψηφοφορία γράφει «ανεξάρτητη» και όχι Volt. Το γράφω αυτό για να μην θεωρηθεί ότι έχει εξαρτήσεις. Να ξεκαθαρίσουμε επίσης, πως το Volt είναι η μονάδα μέτρησης της τάσης (διαφορά δυναμικού) στον ηλεκτρισμό, όχι μονάδα μέτρησης της ευαισθησίας, αφού αυτή (η ευαισθησία) είναι κυμαινόμενη (όπως τα επιτόκια των τραπεζών) και μπορεί μια φορά να κινείται προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Όπως λέμε ή του ύψους ή του βάθους.
>Βεβαίως, της απόρριψης της πρότασης προηγήθηκε και η δήλωση του ‘εκπροσώπου του Συνδέσμου Τραπεζών’ κ. Νίκου Χριστοδουλίδη τον οποίο επιβάλλεται να τιμήσει ο τραπεζικός τομέας, ασχέτως αν εμείς θεωρούμε ότι η ευαισθησία του είναι μη εξυπηρετούμενη. Ο Πρόεδρος χαρακτήρισε «επικίνδυνη προσέγγιση» τη συζήτηση στη Βουλή των Αντιπροσώπων για τη φορολόγηση των υπερκερδών τραπεζών. Κύριε Πρόεδρε, από πότε οι συζητήσεις ενώπιον του Κοινοβουλίου, ανεξαρτήτως του θέματος που συζητείται, είναι επικίνδυνες; Πιο επικίνδυνο είναι να παρεμβαίνει σε αυτές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση, ας μου επιτραπεί, βλάστησε εκεί που δεν τον σπέρνουν. Βεβαίως, όταν προέβαινε στις σχετικές δηλώσεις αισθανόταν ωσάν να ήταν στο σπίτι του αφού βρισκόταν στα γραφεία της ΟΕΒ, αλλά και πάλι. Όμως, για να μην είμαστε άδικοι, δεν είναι ο μόνος που κάνει γονυκλισίες όταν βρίσκεται στα γραφεία της ΟΕΒ. Εντάξει, μας είπε ότι «πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί από προσεγγίσεις που ακούγονται ωραία, αλλά εκεί που δοκιμάστηκαν δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα». Εμείς να δεις πόσα ωραία ακούσαμε προεκλογικά κ. Πρόεδρε. Εμείς να δεις!
>Ευτυχώς που υπάρχει και η ΔΗΠΑ η οποία, όπως μας είπαν, «κατέθεσε προτάσεις για τη μείωση επιτοκίων, φθηνότερων στεγαστικών δανείων και πιο δίκαιων τραπεζικών χρεώσεων». Μας υποχρεώσατε. Όμως, με τόσα μέτρα που εισηγείστε, οι τράπεζες δεν θα έχουν μεγαλύτερο κόστος από τα €100 εκατ. που προέβλεπε η πρόταση; Μήπως καταρρεύσουν; Να μην ξεχάσετε να περάσετε από το ταμείο (για να ελέγξετε αν εφαρμόζονται οι προτάσεις σας). Να συγχαρούμε και όσους καταψήφισαν την πρόταση. Αν και χαζοκούμπαροι καταλάβαμε. Εννοώ ότι είστε υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις.
Και βγήκε και ο κ. Τρυφωνίδης να καλέσει τις τράπεζες να γίνουν πιο ανθρώπινες (λες και είναι απάνθρωπες) και να λάβουν υπόψιν την κοινωνική πτυχή του θέματος. Καλά, είμαστε σοβαροί; Όταν οι εκπρόσωποι του λαού και της κοινωνίας δεν λαμβάνουν υπόψιν την κοινωνική πτυχή του θέματος, θα τη λάβουν οι τράπεζες; Και σοβαρομιλά η ΔΗΠΑ ότι «οι τράπεζες πρέπει να βελτιώσουν την εικόνα τους και την εμπιστοσύνη τους προς τον κόσμο»; Την εικόνα τους προς τον κόσμο πρέπει να τη βελτιώσουν τα κόμματα και οι βουλευτές όχι οι τράπεζες. «Εμείς πιστεύουμε», είπε ο κ. Τρυφωνίδης, «ότι στο παρόν στάδιο είναι πιο σωστό να συνεχίσουμε τις διαβουλεύσεις, τις συζητήσεις και τις πιέσεις μας σε όλους τους εμπλεκόμενους και πιστεύουμε ότι μπορούμε να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα με λογικές και νούσιμες κινήσεις».
>Μόνο μην πιέζετε τόσο ασφυκτικά μήπως σχίσετε κανένα καλτσόν και τρέχουμε άγιες ημέρες που έρχονται. «Νούσιμες κινήσεις». Πιο νούσιμος πεθαίνεις. Αστειεύομαι καλέ, ο καθένας ενεργεί όπως νοιώθει και τάσσεται εκεί που ανήκει. Απλώς θα ήταν καλύτερα να βγει και να το πει ευθαρσώς αντί να το κολοκυθίζει. Θα ήταν πιο νούσιμο, για να μην πω και πιο έντιμο.
>Πάντως, ο πρόεδρος της ΔΗΠΑ Μάριος Καρογιάν κίνησε τις διαδικασίες προκειμένου να προετοιμαστεί η παράταξη (;) για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές και ήδη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο επαφών με διάφορα πρόσωπα. Διαδίδεται δε, πως θα προσεγγίσει τον πρώην βουλευτή Άγγελο Βότση στον οποίο θα υποσχεθεί ότι θα παραιτηθεί μια μέρα πριν τη λήξη της τρέχουσας θητείας τους εκπληρώνοντας την προεκλογική του υπόσχεση, ότι αν εκλεγόταν ο ίδιος θα του παραχωρούσε τη έδρα. Επιπλέον ο κ. Καρογιάν δήλωσε ότι ξεκινά αναδιοργάνωση της σχέσης του κόμματος με την κοινωνία. Προς το παρόν αναδιοργάνωσε τις σχέσεις του με τις τράπεζες και έχει ο Θεός.
>Να φανταστείτε, ο Αβέρωφ δεν ψήφισε υπέρ των τραπεζών. Δεν ψήφισε, διότι πέραν των άλλων, βρισκόταν μαζί με την αποστολή του ΑΠΟΕΛ στην Αρμενία. Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά ο Αβέρωφ δεν χάνει αναμέτρηση της ομάδας του Αρχαγγέλου εντός ή εκτός έδρας και τελικά τον βλέπω να εκλέγεται πρώτα πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ και μετά της Δημοκρατίας. Εκτός κι αν αναλάβει προπονητής του ΔΗΣΥ. Τι να υποθέσω κι εγώ; Πάντως κερδίζει εμπειρίες με την παρουσία του στο εξωτερικό. Ήδη θεωρείται διεθνής.
>Το θετικό για τον τόπο είναι ότι ο Πρόεδρος δεν υποκλίνεται μόνο στις τράπεζες αλλά και στους Αμερικανούς, στους Βρετανούς και γενικά σε όλους όσοι του χαμογελούν ή μας δουλεύουν λέγοντας του αυτό που θέλει να ακούσει. Πως παρόλον ότι η Κύπρος είναι «μια σιηπεθκιά τόπος» έχει ένα μεγάλο ηγέτη ο οποίος κλείνει στρατηγικές συμμαχίες και αποτελεί παράγοντα σταθερότητας αφού έστειλε και πέντε σακούλες τρόφιμα στη Γάζα. Μας τα απαγγέλλει κάθε πρωί ο παπαγάλος του (εννοώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος) ώστε θα εμπεδώσαμε. Και έτσι η Κύπρος και αλλιώς η Κύπρος και μεγάλος παράγοντας σταθερότητας και δώστου κομπασμούς και χαριεντισμούς με τόσην υπεροψίαν και μέθην, που ούτε ο Δαρείος διέθετε.
