>Επιτέλους ο Πρόεδρος της μεγαλύτερης υπερδύναμης στον κόσμο Νίκος Χριστοδουλίδης μίλησε με τον Πρόεδρο Τραμπ. Τόσον καιρό μιλούσε με κλητήρες και τώρα μίλησε και με τον ίδιο τον κ. Τραμπ. Και μην νομίσει κανείς ότι έχω καταναλώσει αλκοόλ και γράφω αυτά γράφω διότι απλώς κατέγραψα πως νοιώθει ό ίδιος ο Πρόεδρός μας ότι είναι. Και γιατί να μην νοιώθει ότι είναι πλανητάρχης; Αφού ακούοντας κι εγώ ο ίδιος, ως κοινός θνητός, ότι αγοράσαμε σύστημα αεράμυνας από το Ισραήλ και γνωρίζοντας ότι ο Πρόεδρος μας συναντήθηκε με τον αποχωρούντα Πρόεδρο των ΗΠΑ, και ότι θεωρεί πως είμαστε πυλώνας σταθερότητας και, λίγο ως πολύ περιφερειακή δύναμη, άρχισα να πιστεύω και εγώ πως μπορούμε να μπούμε σε οποιαδήποτε χώρα ανά πάσα στιγμή. Βεβαίως το ζήτημα δεν είναι να μπούμε αλλά να βγούμε, αλλά ας μην κολλούμε στις λεπτομέρειες.
>Βεβαίως, ο Τραμπ δεν θα ξεχάσει τόσο εύκολα ότι ο Πρόεδρος μας, με όλο το εκτόπισμα αλλά και την επιρροή που διαθέτει, συνάντησε προεκλογικά τον Τζον Μπάιντεν αλλά ελπίζω στην επόμενη αγκαλιά (ήμαρτον Κύριε) που θα καταφέρει να αποσπάσει ο Φειδίας από τον Έλον Μάσκ, να του αποσπάει και δέσμευση ότι θα μεσολαβήσει ώστε να μην μας κόψει ο κ. Τραμ ούτε τις βίζες ούτε τις βίζιτες όταν επισκεπτόμαστε τις ΗΠΑ. Αλλά, μιας και έγινε αναφορά στον κ. Μπάιντεν να χαιρετίσουμε την απόφαση του να αναστείλει την ποινική δίωξη του γιου του, ώστε να μην θεωρείται μπανανία μόνο η Κύπρος. Διότι αν η Κύπρος θεωρείται μπανανία επειδή η νομική υπηρεσία αναστέλλει τις ποινικές διώξεις πελατών της επειδή ξέχασε τα ονόματά τους (ούτε από αλτσχάιμερ να έπασχε) γιατί να μην θεωρηθούν μπανανία και οι ΗΠΑ;
Πάντως, στη είδηση που μεταδόθηκε σχετικά με την επικοινωνία των δύο Προέδρων, δεν υπήρχε αναφορά ως προς το τι είπε ο Πρόεδρος Τραμπ, ούτε αν άνοιξε το στόμα του, παρόλον ότι του είπαμε πως είμαστε «το δεσμείν και το λύειν» (κατά Ματθαίον 18:18) στην περιοχή.
>Αλλά, για να μην τα βλέπουμε όλα αρνητικά να αναγνωρίσουμε πως είναι θετικό το γεγονός ότι δεν μας έκλεισε το τηλέφωνο και το έπραξε μόνο αφού είπαμε το ποίημα μας περί ανέμων και υδάτων. Και ευτυχώς για τον τόπο και τη σωτηρία του, είχαμε άλλη μια χαρμόσυνη είδηση και συγκεκριμένα αντικαταστάθηκε το κολάνι του λεωφορείου που μετέφερε την πρόεδρο της Βουλής στον απόστολο Ανδρέα. Πάντως είναι κοινώς παραδεκτό ότι οι ιθαγενείς βλέποντας το βιντεάκι ετράφηκαν αν όχι με άρτον, τουλάχιστον με θεάματα. Οι δε Τούρκοι άνοιξαν σαμπάνιες όταν το λεωφορείο έμεινε από κολάνι, καθότι, «να… τους πήγε» όταν πληροφορήθηκαν ποιοι οπλαρχηγοί συνόδευαν την Αννίτα Δημητρίου. Διότι, σου λένε, «αυτοί θα καταλάβουν την Αμμόχωστο χωρίς μια ντουφεκιά όπως κάναμε κι εμείς το 1974».
>Αλλά η πρόεδρος της Βουλής, έκανε χιούμορ επειδή έμεινε το λεωφορείο από κολάνι αποφεύγοντας να αναφερθεί στο γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ πάει με τα ριμς, αν όχι με τα τάσια.
