Ο Ζαχαρίας Κουλίας με την εξαγγελία του ότι θα διόριζε ο ίδιος Γενικό Ελεγκτή (όταν θα αναλάμβανε καθήκοντα προεδρεύοντος της Κυπριακής Δημοκρατίας), κατάφερε να παραλύσει τη δημόσια υπηρεσία στο σύνολό της.
Οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι (που λέει ο λόγος) είχαν τα αυτιά στο τηλέφωνο να για δεχθούν πρόταση διορισμού στην Ελεγκτική Υπηρεσία, ως επικεφαλής, και οι άλλοι μισοί επίσης ανέμεναν τηλεφώνημα για να υπουργοποιηθούν διότι, σου λένε, με τη φόρα που πήρε ο Ζαχαρίας, “καλομελέτα κι έρχεται” κι ο ανασχηματισμός.
Και όλοι εν ενί στόματι (με ένα στόμα) φώναζαν το σύνθημα «μεγάλε Κουλία ξανακτύπα».
Στους πιο πάνω δεν περιελήφθησαν οι 500 κουμπάροι του Προέδρου, οι 1.000 κουμέρες της κ. Φιλίππας Καρσερά Χριστοδουλίδη, ούτε οι κοπέλες της ΟΧΕΝ περιφερείας Μόρφου, με τις οποίες μοιράζονται κοινά οράματα, αλλά ούτε και ίδιος ο Άγιος. Ο οποίος τυγχάνει και κολλητός του ηγουμένου Νεκταρίου, του οποίου οι φωτογραφίες (αδαμιαία περιβολή) έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, όπως λέμε τον γύρο του θριάμβου.
Εν πάση περιπτώσει, «θυσιάστηκε» η Λασκαρίνα Μπουπουλίνα Δημητρίου και ματαίωσε το ταξίδι της στη Μάλτα, για να επαληθευτεί η ρήση «Μάλτα γιόκ». Και για τους νεότερους, οι οποίοι τυχόν δεν άκουσαν την εκδοχή, αναφέρουμε πως, όπως διαβάζουμε, όταν Τούρκος κυβερνήτης βρέθηκε στην ανάγκη να χαράξει την πορεία του πλοίου για Μάλτα πήγε στη καμπίνα με τους χάρτες, όπου προηγουμένως ο καμαρότος του είχε σερβίρει τον καφέ.
Ενώ έπινε τον καφέ του, μετακινήθηκε το φλιτζάνι πάνω στον χάρτη και κάλυψε το σημείο όπου βρίσκεται η Μάλτα.
Μάταια λοιπόν έψαχνε ο κυβερνήτης να εντοπίσει το νησί και τελικά απελπισμένος έστειλε τηλεγράφημα στην Τουρκία (που έμεινε στην ιστορία) «Μάλτα γιοκ».
Η Αννίτα Δημητρίου, λοιπόν, δεν ματαίωσε μόνο το ταξίδι στη Μάλτα, αλλά ματαίωσε και την πρόθεση του Ζαχαρία Κουλία να διορίσει Γενικό Ελεγκτή και έμεινε μετέωρος ο Στέλιος Πλατής.
Βεβαίως, για να πούμε και κάτι σε πιο σοβαρό τόνο, ο Ζαχαρίας το παραξήλωσε διότι ενώ ο Πρόεδρος απέδειξε πως δεν είναι αναβλητικός τύπος, ο Κουλίας επεχείρησε να τον προλάβει, ενώ αν του άφηνε λίγο χρονικό περιθώριο (μέχρι το 2025), ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έσπευδε (βραδέως) να διορίσει τον νέο Ελεγκτή.
Κάποτε διερωτώμαι, πώς επιβιώνει αυτή η χώρα, αφού σχεδόν σε όλα τα ζητήματα κάνουμε λάθος διαγνώσεις εφαρμόζοντας πάντα την ίδια πατέντα. Και για του λόγου το αληθές παραπέμπω στην παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Είχε πρόβλημα το σύστημα και αντικαταστήσαμε αυτόν που προσπαθούσε να το αλλάξει. Είναι όπως λέμε, «πονάει δόντι, κόβει κεφάλι». Αλλά, ας μην πάμε μακριά και ας θυμηθούμε την πρόσφατη περίπτωση κατά την οποία ασθενής πονούσε το δεξί πόδι και υπεβλήθη σε εγχείρηση στο αριστερό. Σιγά το πράμα! Δεν είναι δα και ανάρμοστη συμπεριφορά να κάνεις εγχείρηση σε λάθος πόδι.
Πάλι καλά, να λέμε, που η επέμβαση έγινε στο πόδι και όχι στο χέρι, αν και, μεταξύ μας, όλα στο πόδι τα κάνουν.
Πάντως, αστεία-αστεία είναι επικίνδυνοι. Σε κοιμίζουν και δεν ξέρεις τι θα αφαιρέσουν, τι θα κόψουν (μετά συγχωρήσεως δηλαδή).
Αλλά, και σε άλλα επίπεδα δεν πάμε καλύτερα. Είδατε τον άλλο τον βαρυποινίτη (άλλως κομμωτή), ο οποίος δραπέτευσε στην Πάφο. Όλα τα κακά στην Πάφο. Στην Πάφο δεν έγιναν και τα επεισόδια με τους αλλοδαπούς την άλλη φορά; Τότε που η υπουργός Δικαιοσύνης και ο Αρχηγός Αστυνομίας παρακάθησαν σε σύσκεψη με έναν καταζητούμενο; Και η ενέργεια αυτή, βεβαίως, δεν κρίθηκε ότι αποτελούσε ανάρμοστη συμπεριφορά. Άλλωστε με καταζητούμενο συνομιλούσαν όχι με τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη (άλλως ανάρμοστο), κάτι το οποίο πιθανώς να θεωρείτο μεμπτόν. Ούτε ο Πρόεδρος ευαισθητοποιήθηκε, ούτε ο Γενικός Εισαγγελέας, ούτε ο βοηθός του για το γεγονός ότι το κράτος κάθισε στο ίδιο τραπέζι με έναν καταζητούμενο.
Κατά τα άλλα, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι είμαστε μπανανία, προτείναμε, ως χώρα, τρεις δικαστές για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και μας τους έβγαλαν «σκάρτους». Βεβαίως, τους δικαιολογώ κάπως, επειδή στην ΕΕ δεν γνωρίζουν πόσο αξιοκρατικές είναι οι διαδικασίες πρόσληψής τους, γι’ αυτό μας υποτιμούν. Αν ήξεραν θα υποδέχονταν τους δικαστές μας μετά φανών και λαμπάδων.
Υποψιάζομαι ότι η αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης κάνει μεσάνυχτα ως προς το τι εστί κυπριακή δικαιοσύνη και εισηγούμαι να στείλουμε στους κρυόκωλους Ευρωπαίους την απόφαση του Ανωτάτου για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη και αν επιμένουν να μην εγκρίνουν τους δικαστές μας, να τους παύσουμε για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Προσωπικά θεωρώ πως δεν πρέπει να περιοριστούμε στην αποστολή νέων ονομάτων στην ΕΕ, αλλά πρέπει να εκδικηθούμε τους Ευρωπαίους, γι’ αυτό εισηγούμαι να στέλνουμε εκ περιτροπής τους οκτώ δικαστές που έπαυσαν τον Οδυσσέα για να δουν το νόστο.
Μα νομίζαμε ότι το ΕΔΑΔ είναι κάτι σαν το ΓεΣΥ να τους στείλουμε νοσοκόμους να παριστάνουν τους γιατρούς και να θέλει εγχείρηση το δεξί και να τους εγχειρίζουμε το αριστερό;
Τέλος πάντων, μπορεί στα εσωτερικά ζητήματα να πηγαίνουμε κατά διαόλου, αλλά διεθνώς η εικόνα μας είναι καλύτερη με καθοριστικές παρεμβάσεις του Προέδρου. Για παράδειγμα επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τους ηγέτες του Λιβάνου και του Ισραήλ συστήνοντας αυτοσυγκράτηση, κάτι το οποίο ελήφθη σοβαρά υπόψιν. Και μόλις κατέβασε το ακουστικό έγινε αυτό που αποκάλεσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κόλαση επί γης.
Κάτι, δηλαδή, όπως την Κύπρο.
