Καλό θα ήταν οι πολιτικοί μας να θυμούνται τι έλεγαν και πως συμπεριφέρονταν σε κάποια άλλη συγκυρία, γιατί εμείς έχουμε μνήμη… Η πρόταση για τη συγκρότηση Ελεγκτικού Συμβουλίου δεν «γεννήθηκε» στο Προεδρικό Μέγαρο επί Νίκου Χριστοδουλίδη έτσι ξαφνικά… Ξανααπασχόλησε την πολιτική σφαίρα όταν η πρώτη – πρώτη κίνηση έγινε από τον τότε γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού, ο οποίος βρήκε καλό ακροατή στο Προεδρικό επί Νίκου Αναστασιάδη. Συζητήθηκε και θα πήγαινε πάρα κάτω για νομοθετική επεξεργασία και κατάθεση στη Βουλή αλλά την υστάτη τράβηξε πίσω τη συγκατάθεσή του το ΑΚΕΛ.
Σε παρέμβασή του μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, προς τιμήν του παραδέχεται ο κ. Κυπριανού ότι: Από την αρχή ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι «οπαδός» του Οδ. Μιχαηλίδη. Αντιθέτως είχα αντιπαρατεθεί μαζί του δημόσια, για διάφορα θέματα, σε χρόνο ανύποπτο, όταν οι άλλοι τον θώπευαν. Όταν μάλιστα το 2019 είχα καταθέσει πρόταση από μέρους του ΑΚΕΛ, για αλλαγή του τρόπου και των κριτηρίων διορισμού των Θεσμικών Αξιωματούχων κατηγορήθηκα ότι επιχείρησα το «φάγωμα» του. Κάθε άλλο, απλώς είχαμε διαφορετική άποψη για τη λειτουργία αυτών των αξιωματούχων.Αυτό δεν με εμπόδισε ποτέ να τον θεωρώ ικανό και έντιμο ανεξάρτητο αξιωματούχο, που δεν φοβήθηκε να λέει την άποψη του και να την υπερασπίζεται έντονα». Ο Άντρος Κυπριανού υποστηρίζει ότι η στάση του Γενικού Εισαγγελέα και του Βοηθού του, να προσφύγουν στο Ανώτατο για ανάρμοστη συμπεριφορά ήταν το λιγότερο ατυχής. Πιο ατυχής και που προκαλεί πολλά ερωτηματικά είναι και η απόφαση του Ανωτάτου. Περισσότερα ερωτηματικά προκαλούνται από τη γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για να τεκμηριωθεί η απόφαση. Γλώσσα που προκαλεί ερωτηματικά γιατί τόση εμπάθεια. Και καταλήγει για να δικαιωθεί: «Η προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς με την παύση του Γενικού Ελεγκτή, δέχθηκε σοβαρό πλήγμα. Οι ευθύνες Ν. Αναστασιάδη, Ν. Χριστοδουλίδη, Γενικού Εισαγγελέα και Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, είναι ασήκωτες. Η προσπάθεια όμως για διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς πρέπει να συνεχίσει».
Α
