Με το που ανακοινώθηκε ως υποψήφια του Κινήματος Οικολόγων για τις βουλευτικές του 2021, παραξενευτήκαμε. Μπορεί οι Οικολόγοι να ήταν πάντα ή να προσπαθούσαν να είναι πολυσυλλεκτικοί, όμως είχαν συγκεκριμένες απόψεις στο Κυπριακό και σε άλλα κοινωνικά ή περιβαλλοντικά ζητήματα, τα οποία δεν συνέπλεαν με τις απόψεις της Αλεξάνδρας Ατταλίδου.
Σκεφτήκαμε τότε πως ο ίδιος ο Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, προσπαθούσε να εισάγει νέες ιδέες στο Κινημα, μα ήμασταν σίγουροι πως για την κ. Ατταλίδου, οι Οικολόγοι ήταν απλώς ένα όχημα για να μπει στη Βουλή και πως δεν είχε σκοπό να τους… παντρευτεί.
Ασφαλώς, δεν εννοούμε πως τα κόμματα πρέπει να αποτελούν τον σκοπό, αλλά η φυγή της κ. Ατταλίδου, με τόσο ακραίους μάλιστα χαρακτηρισμούς –αναφέρθηκε σε ξενοφοβία, ομοφοβία, καταστροφική άποψη στο Κυπριακό, εκδικητική συμπεριφορά και άλλα– εναντίον στελεχών των Οικολόγων, υποχρεώνει το Κίνημα να γίνει πιο σαφές σε όλα τα ζητήματα, μήπως και καλύψει το κενό που υφίσταται στον δημοκρατικό κεντρώο χώρο.
Αφενός γιατί, μες στην παρακμή του κομματικού κατεστημένου είναι αναγκαίο ένα περιβαλλοντικό κίνημα με καθαρές απόψεις σε όλα τα ζητήματα. Αφετέρου γιατί το Κίνημα Οικολόγων δεν αγκαλιάστηκε λόγω πολυσυλλεκτικότητας, αλλά λόγω νούσιμων παρεμβάσεων στο εθνικό και άλλα ζητήματα. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν. Και όποιος αντέχει.
ΑΛ.ΜΙΧ.
