Κάποιοι δεν έκλεισαν μάτι το προηγούμενο βράδυ. Χιλιάδες υποψήφιοι, άλλοι με μεγάλες προσδοκίες, άλλοι με λιγότερες, άλλοι προσγειωμένοι γνωρίζοντας ότι τα likes δεν αποτελούν ψήφους, άλλοι στα σύννεφα υπολογίζοντας τις ψήφους τους ακόμη και τα χαμόγελα που εισέπραξαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Αλλού έφτασαν οι κωδωνοκρουσίες από τις εκκλησίες, αλλού (όπου τα κλιματιστικά λειτουργούσαν ακατάπαυστα) οι ψηφοφόροι δεν πήραν πρέφα. Οι πιο παλιοί, είτε από συνήθεια είναι θεωρώντας ως καθήκον τους να ψηφήσουν πρώτοι, σηκώθηκαν στο πόδι από πολύ νωρίς.
Τα οχήματα στους δρόμους ασυνήθιστα αυξημένα. Που πάει όλος αυτός ο κόσμος; Η μέρα προσφέρεται για εκκλησία, παραλία ή εκλογές. Από δύο εκκλησίες που περάσαμε, τα σταθμευμένα οχήματα δεν δικαιολογούσαν τόση κίνηση στους δρόμους. Για παραλία η θερμοκρασία και η μέρα μεν προσφέρονται μεν, αλλά από τις 7.15 το πρωί, πάλι δεν κολλάει. Προφανώς, λοιπόν, πολλά από τα οχήματα που βρίσκονται στους δρόμους μάλλον μεταφέρουν ψηφοφόρους.
Φτάνουμε σε ένα εκλογικό κέντρο και βλέπουμε ουρά πίσω από τον έντυπο κατάλογο με τις καταγεγραμμένες οδούς οι οποίες παραπέμπουν στο εκλογικό κέντρο που ψηφίζει ο καθένας. Αυτό σημαίνει, πως όσοι αναμένουν στην ουρά δεν αξιοποίησαν το διαδίκτυο να πληροφορηθούν που ψηφίζουν, ούτε και τους προσέγγισε κανείς (από τις τόσες χιλιάδες υποψηφίους) να τους ενημερώσει σχετικά με το εκλογικό κέντρο που ψηφίζουν.
Μια ομάδα ψηφοφόρων κάπως προχωρημένης ηλικίας συζητούν και όταν βγαίνει ένας γνωστός τους τον ρωτάνε: Μα πόσην ώραν έκαμες τζει μέσα»; Και ο ψηφοφόρος απαντά:
«Εν το περίμενα πως ήταν να θέλουμε λλιόττερην ώρα να ψηφίσουμε παρά να σαστούμε να πάμε στο γάμο».
Ένας άλλος ρωτά μέλος της παρέας, «πως και ήρθε τόσο νωρίς να ψηφίσει». «Είπα να ψηφίσω, άμπα τζαι πεθάνω τζαι χαθεί ο ψήφος», απαντά ο άλλο γελώντας. Τι σημασία αν είναι «ο» ψήφος ή «η» ψήφος, το καθήκον εξετελέσθη. Αστειεύονται μεταξύ τους και συζητούν για διάφορα ζητήματα. Άλλος αναφέρει, πως στο σπίτι οι υποψήφιοι τους πήραν έντυπα με τα ονόματα και τις φωτογραφίες, αλλά επειδή στα ψηφοδέλτια υπήρχαν μόνο τα ονόματα, δεν τα συνδύασε όλα με τις φωτογραφίες που είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό του και ίσως ψήφισε λάθος άτομα.
Εν πειράζει, εν του ιδίου κόμματος, τον παρηγορεί ένας εκ των συνομιλητών του. Άλλος αναφέρει ότι δυσκολεύτηκε αλλά διευκρινίζει: «Κουτσά στραβά ήβρα τα».
Πιο πέρα, μία αστυνομικός βοηθά μία κυρία να βρεις το εκλογικό της κέντρο. Μερικοί εκπρόσωποι κομμάτων στήθηκαν και αυτοί έξω από τις αίθουσες ψηφοφορίας, περιμένοντας τι και ποιον στις σύγχρονες πόλεις όπου, πλέον, πολλοί δεν γνωρίζουν τον διπλανό τους.
Και ακόμη ένα περιστατικό το οποίο αποδεικνύει πως βρισκόμαστε στην Κύπρο και όχι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ. Ένας ψηφοφόρος στάθμευσε το όχημα του στην είσοδο προφανώς για να πάει να ψηφίσει. Άλλοι ψηφοφόροι οι οποίοι ψήφησαν και επιθυμούν να αναχωρήσουν διερωτώνται σε ποιον ανήκει το όχημα που τους εμποδίζει να φύγουν. «Πάρε αστυνομία», ρώτα τον ένα ρώτα τον άλλο και πάει λέγοντας. Λες αξίζει το κόπο να δω τι συνέβη. Όταν ύστερα από μερικά λεπτά επιστρέφει ο ιδιοκτήτης και του κάνουν παρατήρηση, απαντά: «Σιγά ρε κουμπάρε, είντα που εγίνηκεν»;
Ο κόσμος πηγαινοέρχεται, τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να διακινούνται στους δρόμους στη μεγάλη αυτή μέρα για τη δημοκρατία και για τους υποψηφίους. Τα πανό έχουν απομακρυνθεί, οι υπάλληλοι μίας υπεραγοράς προετοιμάζονται για να ανοίξουν τις πόρτες και η ζωή συνεχίζεται ομαλά (προς το παρόν) χωρίς τις έντονες αντιπαραθέσεις του παρελθόντος. Τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο κάναμε ένα βήμα μπροστά ως κοινωνία.
