Οι Τούρκοι για να εξυβρίζουν, με τα χειρότερα λόγια, τον υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου, Κωνσταντίνο Κόμπο, κάτι πολύ καλό πρέπει να έχει κάνει για την Πατρίδα, και κάτι πολύ κακό πρέπει να έχει καταφέρει απέναντι στην κατοχική δύναμη. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτός ο θυμός για τον Κύπριο υπουργό και γενικά για την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μα ξέρετε τι σημαίνει να χάνει σημαντικές μάχες ο μέγας, ο τρανός Ταγίπ Ερντογάν, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Να έρχεται η μικρή Κύπρος και να του τινάζει τα σχέδια σου στον αέρα;

Ο «γκράντε» ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, ήταν 1000% βέβαιος ότι προς το τέλος της περασμένης χρονιάς κάποιες από τις λεγόμενες «τουρκικές χώρες» θα αναγνώριζαν το παράνομο μόρφωμα των κατεχομένων, που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της παράνομης εισβολής και κατοχής. Τα είχε διευθετήσει, όπως πίστευε, όλα.

Εκτός του κακόφημου Αζερμπαϊτζάν, του οποίου ηγείται ο διεφθαρμένος Αλίεφ, και το οποίο θα έδινε το …«σύνθημα», ο Ερντογάν πίστευε ότι το Καζακστάν, η Κιργιζία, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν θα αναγνώριζαν το παράνομο ψευτο-«κρατίδιο», που έχουν απορρίψει όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και όλες οι χώρες. Ουδείς αμφισβητεί ότι πρόκειται για ένα ανύπαρκτο, για ένα παράνομο ψευτο-«κράτος». Είναι δημιούργημα της άνανδρης εισβολής και κατοχής.

Στη βάση αυτή «πάτησε» η διπλωματική υπηρεσία της Κύπρου. Η κυπριακή επιτυχία είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για χώρες, οι οποίες -γενικά και ειδικά ομιλώντας- θεωρούνται «δορυφόροι» της κατοχικής δύναμης. Ο Οργανισμός Τουρκογενών Κρατών, στον οποίο συμμετέχουν, ελέγχεται από την Τουρκία και ο ισλαμιστής Ερντογάν γίνεται δεκτός πάντα με μεγάλες τιμές.

Ο Τούρκος αυταρχικός ηγέτης νόμιζε ότι δημιουργούσε ένα «οικονομικό» οργανισμό, ο οποίος στη συνέχεια θα αναπτυσσόταν και σε στρατιωτικό. Ένα μικρό ΝΑΤΟ δηλαδή όπου ο ίδιος θα λειτουργούσε σαν «νονός». Θα πλήρωναν όλοι οι άλλοι και θα αποφάσιζε ο ίδιος.

Η μικρή Κύπρος του χάλασε τα σχέδια και η διπλωματική υπηρεσία, όσοι ασχολήθηκαν, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον υπουργό μέχρι και τον τελευταίο διπλωμάτη, δικαιούνται συγχαρητήρια, αλλά και ευχαριστίες. Στην περίπτωση αυτή δεν συμβαίνει αυτό που λέγεται συχνά «μα έκαναν τη δουλειά τους». Διότι χρειάστηκαν ώρες και ώρες διπλωματικής εργασίας, επισκέψεις και συναντήσεις με αξιωματούχους των κρατών αυτών αλλά και πειθώ.

Μην …τρελαθούμε κιόλας, όπως λέει ένας υπουργός στην Ελλάδα. Αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολα, διότι έχεις απέναντι σου μία απειλητική Τουρκία, και ένα ισλαμιστή ηγέτη ο οποίος θεωρεί ότι όλοι οι υπόλοιποι στην ευρύτερη «γειτονιά» είναι κουνούπια, που τα σκοτώνει με μία απλή κίνηση του χεριού του.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχασε και οι Τούρκοι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι -ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μερικοί που δεν έχουν φυλακιστεί- μεταφέρουν μία εικόνα του Ερντογάν σε κατάσταση …τρέλας. Πίστευε ο μικρός «νεοσουλτάνος» ότι επειδή προσκλήθηκε ο κατοχικός ηγέτης Τατάρ στη σύνοδο του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών, η αναγνώριση θα ήταν το επόμενο εύκολο βήμα.

Δεν υπολόγισε την ισχύ της κυπριακής διπλωματίας -και χρησιμοποιώ επίτηδες τη λέξη ισχύ. Οι διπλωμάτες μας χρησιμοποίησαν όλα τα εργαλεία που έχουν τη διάθεση τους και σ’ αυτή την περίπτωση, η συμμετοχή ως κράτους-μέλους στη διεφθαρμένη Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), βοήθησε. Δεν βοήθησε η ίδια η Ε.Ε., αλλά το γεγονός ότι η Κύπρος είναι ένας εκ των εταίρων της Ένωσης.

Διότι οι ηγέτες της Ε.Ε. συνεχίζουν να ερωτοτροπούν με την Τουρκία με απέραντα προκλητικό τρόπο. Και απορώ με την υπομονή που δείχνουν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πρέπει κάπου να κάνουν την «επανάσταση» τους στις Βρυξέλλες, αν και είναι ήπιοι άνθρωποι. Δεν γίνεται όμως. Πρέπει να ξεσπάσουν και να σπάσουν αυγά.

Λυπάμαι που θα επαναλάβω μία φράση που συχνά χρησιμοποιούν οι εθνικιστές. Αλλά είναι τελικά αλήθεια: ο Τούρκος πολιτικός -δεν ομιλών για τους απλούς ανθρώπους- δεν γίνεται ποτέ φίλος. Όχι επειδή το απορρίπτουν οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι, αλλά διότι οι δεν θέλουν αυτοί, οι απέναντι.

Πως θα γίνει δηλαδή η δουλειά κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ; Θα είναι η κατοχική Τουρκία μέρος της ευρωπαϊκής άμυνας και αν -ας πούμε- τη δώσει στον παράλογο και ψυχοπαθή Ερντογάν και κινηθεί κατά της Κύπρου, τι θα συμβεί; Θα στείλει τουρκικά στρατεύματα, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην ευρωπαϊκή άμυνα, για να αντιμετωπίσουν τον τουρκικό στρατό; Μα έχουν αποτρελαθεί όλοι στις Βρυξέλλες.

Ο κ. Χριστοδουλίδης και ο κ. Μητσοτάκης ακολούθησαν μέχρι τώρα μία ήπια πολιτική. Προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να ενισχυθούν στρατιωτικά όσο η Αθήνα και η Άγκυρα ήταν «μέσα στα μέλια». Όμως, η Τουρκία εκμεταλλεύθηκε περισσότερο από την Ελλάδα και την Κύπρο την «περίοδο ειρήνης». Και αυτό πρέπει να σταματήσει.

Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι και να λέμε και καμιά φορά μπράβο και συγχαρητήρια, ο κ. Κόμπος με τους συνεργάτες του έπιασαν στον ύπνο την τουρκική διπλωματία, η οποία έβλεπε και άκουγε αλλά ήταν βέβαιη ότι τα λεγόμενα τουρκικά κράτη δεν θα πρόδιδαν τη «μητέρα» Τουρκία. Βασικά δεν είναι θέμα καμίας προδοσίας των λεγόμενων τουρκικών κρατών. Σεβάστηκαν επιτέλους το Διεθνές Δίκαιο, όχι το άδικο του ισχυρού.

Είναι σοβαρό το πλήγμα στην Τουρκία, η οποία σίγουρα θα αντιδράσει και εναντίον της Κύπρου και εναντίον των λεγόμενων «τουρκικών» κρατών. Αλλά, αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι κατέγραψε ήττα ο τουρκικός Αττίλας…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι:

Νέτα σκέτα είναι σφετεριστές και η Λευκωσία δεν έχει κανένα δικαίωμα να κάνει πίσω και να δεχθεί οποιαδήποτε συνδιαλλαγή, όσο και να απειλεί η οικογένεια του Ισραηλινού «επιχειρηματία» Αϊκούτ. Γίνεται εξαιρετική δουλειά στο θέμα της αντιμετώπισης αυτού του πολύ σημαντικού ζητήματος, της παράνομης αγοραπωλησίας των περιουσιών των προσφύγων μας από τους Τούρκους καταχτητές. Όσοι αγοράζουν τις περιουσίες των ανθρώπων μας, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Όπου είναι εφικτό να συλλαμβάνονται.

Η οικογένεια των σφετεριστών κυνηγά την Κύπρο παντού και κακολογεί ασύστολα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά δεν πείθονται ούτε οι εβραϊκές οργανώσεις, ούτε η κυβέρνηση του Ισραήλ.

Μέχρι στην ιστοσελίδα του Αθηναϊκού Πρακτορείου κατάφερε η οικογένεια να δημοσιεύσει τους ψεύτικους ισχυρισμούς της. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποια κυπριακά ΜΜΕ θα πειστούν να υιοθετήσουν τους fake ισχυρισμούς της εν λόγω οικογένειας των σφετεριστών.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ:

Αν και είναι τέτοιες οι μέρες, που υποτίθεται ότι πρέπει να αποφεύγουμε την κριτική, δεν μπορώ να μην ασχοληθώ με τον «εθνικό» μας ευρωβουλευτή, ο οποίος υψώνει πλέον τον πήχη της ανοησίας σε επίπεδα που δεν μπορεί να φτάσει κανείς. Δέχομαι ότι είναι χάσιμο χρόνου ακόμα και το ένα …βλέμμα στους τίτλους που τον αφορούν, αλλά δεν μπορώ να μην το πω: Είναι επικίνδυνο το παιδί για την εθνική υπόθεση της Κύπρου. Οι θέσεις που εκφράζει δεν εξυπηρετούν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της Πατρίδας. Πολλοί άνθρωποι παρασυρθήκαμε από την επιθυμία μας να τιμωρηθεί το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα του νησιού. Αλλά μέσα σε μερικούς μήνες μας απέδειξε ότι όχι μόνο έχει φτάσει, αλλά και έχει ξεπεράσει τους πολιτικούς, που υποτίθεται «τιμώρησε» η εκλογή του. Κρίμα.

Χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία. Εκφράζω μεγάλο φόβο, αλλά είμαι σίγουρος πλέον, πως η ενίσχυση του ακροδεξιού ΕΛΑΜ, που απλά αναβλήθηκε στις ευρωεκλογές, θα συμβεί στις βουλευτικές.

Εύχομαι Καλή Ανάσταση με υγεία και χαρές για όσους μας διαβάζουν και για όσους δεν μας κάνουν τιμούν. Ανάσταση στην Κύπρο μας…