«Ο συκοφάντης»: O αντίλογος Αναστασιάδη στον πρώην συνεργάτη του Μακάριο Δρουσιώτη

Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ, είναι  ο τίτλος που επέλεξε ο τέως Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης στον αντίλογο που ετοίμασε εις απάντηση όσων αποκαλεί « αφηγήματα »,  στον πρώην συνεργάτη του Μακάριο Δρουσιώτη  για όσα του καταλόγισε για μεγάλο χρονικό διάστημα και δη χρονικά μετά το Κραν Μοντανά.   

Δεν είναι ένα βιβλίο συνηθισμένο, είναι ουσιαστικά μια κατάθεση με πολλά σχόλια και παραπομπές σε σημειώματα, τεκμήρια, επιστολές που έφταναν  κοντά του όλη την υπό εξέταση περίοδο που οδήγησαν σε σύγκρουση τους δύο πρώην συνεργάτες.

 Ούτε και διαβάζεται εύκολα γιατί ακριβώς καταπιάνεται με συγκεκριμένες υποθέσεις  στις οποίες ο τέως Πρόεδρος δίνει τις δικές του απαντήσεις, εξηγήσεις διανθισμένες με γραπτά κείμενα του πρώην συνεργάτη του. Στο βιβλίο, που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία,   καλύπτει  αναφορές στα βιβλία του Μακάριου Δρουσιώτη που αφορούν μεταξύ άλλων στην «ανοχή της διαφθοράς», την «δειλία» και τις «κατά παραγγελία» γνωματεύσεις του Κώστα Κληρίδη, τα «σφάλματα και παραλείψεις» του Γιώργου Πική, στην «έλλειψη αντικειμενικότητας» από τους Μύρωνα Νικολάτο και Οδυσσέα Μιχαηλίδη, την «διαπλεκόμενη» Δικαιοσύνη, την «διεφθαρμένη» ΜΟΚΑΣ, την Focus,  τα χρυσά διαβατήρια και την «εκπόρνευση» του συνόλου των θεσμών με «χρηματικά ανταλλάγματα».

Διόλου τυχαίος είναι ο χρόνος κυκλοφορίας του βιβλίου του λίγο προτού δώσει ο τέως Πρόεδρος τη δική του μαρτυρία στην Επιτροπή κατά της Διαφθοράς. Μια κατάθεση που ουσιαστικά αποσκοπεί στην αποκατάσταση της υστεροφημίας του, της εικόνας του προτού, όπως ο ίδιος δήλωσε πολλάκις, προχωρήσει στην καταγραφή της δικής του πορείας  και των αποτυπωμάτων του στα πολιτικά πράγματα του τόπου.

Το πρώτο μέρος του βιβλίου- κατάθεση καλύπτει 274 σελίδες και φέρει τον τίτλο: Νίκος Αναστασιάδης- Ο Συκοφάντης. Ο τέως Πρόεδρος αναφέρεται σε 300- όπως υποστηρίζει- «ψευδείς αναφορές» τις οποίες σχολιάζει και στις οποίες απαντά μία προς μία. Επιχειρηματολογεί ότι «η επίθεση εναντίον του ήταν επίθεση κατά των θεσμών», πολλών άλλων προσώπων αλλά «τελικά ήταν επίθεση κατά του κυπριακού κράτους του οποίου η αξιοπιστία αμφισβητήθηκε».

Στο δεύτερο μέρος υπό τον τίτλο: Ο Μακάριος Δρουσιώτης διαψεύδει τον Συκοφάντη – σελίδες 277-486-  παρατίθενται δεκάδες έγγραφα, αυτούσια, με προφανή στόχο του συγγραφέα να αναδείξει «στοχευμένη προσπάθεια» του  πρώην συνεργάτη του  να τον «συκοφαντήσει» αναδεικνύοντας αποσπασματικές αναφορές μέσα από το δικό του προσωπικό φακό από πρακτικά και άλλα έγγραφα. Ο τέως Πρόεδρος παραθέτει  δικές του δηλώσεις και ομιλίες για να αποδείξει ότι διαστρεβλώθηκαν ή παραποιήθηκαν στα βιβλία του από τον πρώην συνεργάτη του. Στα σημειώματα του πρώην προεδρικού συνεργάτη γίνονται αναφορές σε διάφορα πρόσωπα, θεσμικούς παράγοντες και δημοσιογράφους τους οποίους παρουσιάζει ως διαπλεκόμενους. Τα ονόματα στο βιβλίο καλύπτονται αλλά θα αποτελέσουν μέρος του μαρτυρικού υλικού στην Επιτροπή κατά της Διαφθοράς.

Ο τέως Πρόεδρος  επιλέγει δηκτικά  να σημειώσει στον πρόλογο του βιβλίου  και  προς απάντηση αναφοράς  του Μ. Δρουσιώτη  στον πρόλογο του βιβλίου του «Η Συμμορία» ότι « Ως ερευνητής έχω πλήρη συναίσθηση της ευθύνης για την ακρίβεια των πληροφοριών. Ο σεβασμός της αλήθειας στην παράθεση γεγονότων είναι χρέος ιερό και αδιαπραγμάτευτο» με την ακόλουθη σημείωση:»  (…)  Και βεβαίως θα ήταν εκείνος ευτυχής και εγώ δυστυχέστερος αν έλειπαν οι επιστολές, τα σημειώματα και οι μελέτες που ο ίδιος συνέτασσε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, που καταρρίπτουν τους κακοήθεις ισχυρισμούς του».   Ο Ν. Αναστασιάδης αναφέρεται σε δύο βιβλία «δυσφημιστικής μυθοπλασίας» Η Συμμορία και Κράτος Μαφία στο οποίο, καταγράφονται, κατά τον τέως, πέραν των 300 ψευδών και ατεκμηρίωτων ισχυρισμών ή αυθαίρετων συμπερασμάτων.  Ο αντίλογος Αναστασιάδη έχει εντονότατο το προσωπικό του στίγμα γραφής  όπως και οι ρήσεις που επιλέγει να προτάσσει στον πρόλογό του: «Το χειρότερο δάγκωμα ανάμεσα στα άγρια θηρία είναι του συκοφάντη, και ανάμεσα στα ήμερα του κόλακα»- Διογένης ο Κυνικός.  Και στην εισαγωγή του: « Ουδείς επικινδυνότερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος αχάριστου» – Αρίσταρχος ο Θετταλός.

Έχει ενδιαφέρον η αναφορά του τέως Προέδρου πως ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Μακάριο Δρουσιώτη και πως από άσπονδοι αντίπαλοι έγιναν συνεργάτες από την εποχή της πρωτοβουλίας  για το σχέδιο Ανάν μέχρι τη ρήξη μετά  την επιλογή του να μην επαναεπιλέξει τον Χρήστο Στυλιανίδη για τη θέση του Κύπριου Επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η γνωριμία όπως γράφει ο Ν. Αναστασιάδης, ανάγεται στη δεκαετία του 1980,όταν πρωτοεκλέγηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. « Ως  μάχιμος δημοσιογράφος διακρινόταν για την εμμονική αρνητικότητά του με όποιον θεωρούσε ότι ήταν εναντίον στις κατά καιρούς θέσεις ή απόψεις που υποστήριζε. Σε αυτό το πλαίσιο θα χαρακτήριζα εντελώς εχθρική τη συμπεριφορά του ως προς την παράταξη του ΔΗΣΥ αλλά και απέναντι σ’ εμένα. Οι σχέσεις μας  βελτιώθηκαν με την ανάληψη της πρωτοβουλίας του τότε ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν και εξελίχθηκαν σε φιλικές στην πορεία, λόγω της στήριξής μου τόσο στην πρωτοβουλία όσο και στο δημοψήφισμα για λύση του Κυπριακού στη βάση του σχεδίου του ΟΗΕ το 2004».

Ο Αναστασιάδης σημειώνει : « Λόγω της εσφαλμένης πεποίθησης πως ένας «εχθρός» μετετράπη σε «ένθερμο φίλο» τον διόρισα περί το τέλος του 2004 σύμβουλο του προέδρου του ΔΗΣΥ για το Κυπριακό.  Με την εκλογή μου στην Προεδρία ανέλαβε ειδικός σύμβουλος μου με εντεταλμένα κατά καιρούς καθήκοντα. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας  του στο Προεδρικό ανέλαβε πρωτοβουλίες και συνέγραψε μελέτες και αναφορές επί σωρείας θεμάτων».  Καταγράφει 11 συνολικά μελέτες που ετοίμασε  ο Μ. Δρουσιώτης.  Στον αριθμό 1  είναι η μελέτη για τη Λαϊκή Τράπεζα, την κρατική ενίσχυση,  ELA- έρευνα Alvarez & Marsal» και στον αριθμό 11 είναι η μελέτη «Πώς και γιατί η Μόσχα  υπονομεύει τον Νίκο Αναστασιάδη».

 Η δεύτερη μελέτη αφορά το μνημόνιο ΑΚΕΛ-Τρόικας της 23ης Νοεμβρίου 2012- τι συμφωνήθηκε στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τι δεσμεύσεις κληρονόμησε η κυβέρνηση Αναστασιάδη και τι βελτιώσεις έχει επιφέρει. Άλλες μελέτες  αφορούν τη διοίκηση της Λαϊκής, την κρίση με τον τότε διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκο Δημητριάδη, την στοιχειοθέτηση υπόθεσης εναντίον του, την έρευνα της Επιτροπής Ελέγχου της Κεντρικής Τράπεζας για τη σχέση έρευνα Alvarez & Marsal με την Κεντρική, τον υπόκοσμο και την Κεντρική, τη Ρωσία και την προεδρία Αναστασιάδη.

Ο τέως Πρόεδρος αναφέρει ότι πλείστες όσες μελέτες δεν αναφέρονται στο βιβλίο φυλάσσονται στο αρχείο του. Πρόσθετα σημειώνει πως «πέραν των μελετών  υπάρχουν αποκαλυπτικά σημειώματα ή επιστολές που καταδεικνύουν τη συνέχεια της άριστης σχέσης εκτίμησης και στήριξης προς το πρόσωπο του ακόμη και μετά την απόσπασή του, τον Οκτώβριο του 2014, στο γραφείο του Ευρωπαίου Επιτρόπου Χρήστου Στυλιανίδη.»  Ο τέως Πρόεδρος επισημαίνει πως μέχρι την απόφασή του για μη επαναδιορισμό  Στυλιανίδη που του γνωστοποιήθηκε το δεύτερο τρίμηνο του 2019, ουδέποτε κατάγγειλε ή εξέφρασε την όποια μορφή απαρέσκειας ή αποδοκιμασίας για τα όσα «σκανδαλώδη» κατ’ ισχυρισμόν  «εβίωσε» στην 20μηνη θητεία του στο  Προεδρικό.

 Αρκούντως δηκτική είναι η καταγραφή του τέως Προέδρου του κεφαλαίου  «Από ένθερμος υποστηρικτής, εμμονικός πολέμιος». Αναφέρεται στη συγγραφή από τον Μ. Δρουσιώτη του βιβλίου του για τη εισβολή και τις μεγάλες δυνάμεις, με έμφαση στο ρόλο της ΕΣΣΔ και υποστηρίζει ότι  έθετε σε κίνδυνο τις διπλωματικές σχέσεις Κύπρου- Ρωσίας σε μια κρίσιμη για το Κυπριακό περίοδο. Αναδεικνύει την αντίδραση της Ρωσίας και τις δικές του υποδείξεις όπως το βιβλίο μην κυκλοφορήσει και παραθέτει πως στις 10 Ιουνίου 2014 ο πρώην συνεργάτης του, τού επέδωσε δύο επιστολές. Στη σύντομη απέδιδε την απόφασή του για παραίτηση, σε προσωπικούς λόγους και στη μακροσκελή παρέθετε απολογισμό πεπραγμένων  στη διάρκεια της υπηρεσίας του ως ειδικού συμβούλου του Προέδρου.   Στη συνέχεια καταγράφονται ευχαριστίες Δρουσιώτη προς Αναστασιάδη τυγχάνουν διαφορετικής ερμηνείας από τον τέως που παρατηρεί πως : «Οι ευχαριστίες δεν ήταν τυχαίες αφού στις διαβουλεύσεις που προηγήθηκαν της παραίτησής του είχα συμφωνήσει με τον Χρήστο Στυλιανίδη, που εκλέχτηκε ευρωβουλευτής τον Μάιο του 2014, να εργοδοτήσει αρχικά τον Μ. Δρουσιώτη, ως ένα εκ των συνεργατών του στην Κύπρο και με δεδομένη την απόφασή μου να τον υποδείξω ως Επίτροπο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να τον αποσπάσει στο γραφείο του στις Βρυξέλλες.  Αρχές του 2015, μετά την εγκατάστασή του στις Βρυξέλλες, υπέβαλε αίτημα απόσπασης της συζύγου του, η οποία ήταν εκπαιδευτικός, στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κύπρου».

Ο τέως αναφέρεται σε παρενόχληση συνεργατών του στο Προεδρικό από τον Μ. Δρουσιώτη, όταν αυτός πληροφορήθηκε ότι δεν υπήρχαν θέσεις στην κυπριακή Μόνιμη Αντιπροσωπεία, διαμαρτυρόμενος ότι άλλοι με μικρότερη προσφορά τύγχαναν προνομιακής μεταχείρισης αντί εκείνου.  Ο Ν. Αναστασιάδης γράφει ότι αντέδρασε  και προς αποφυγή «να δηλητηριαστεί μια σχέση και συνεργασία 12 χρόνων, έγινε αποδέχτης στις 30 Ιουνίου «απολογητικής επιστολής» εξηγώντας τους λόγους αντίδρασης και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε.  

Στο βιβλίο του ο τέως Πρόεδρος  καταθέτει τη δική του άποψη για τη ρήξη : «Το δεύτερο τρίμηνο του 2019 γνωστοποίησα στον Στυλιανίδη την απόφαση μου για μη επαναδιορισμό του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λόγω διαφωνιών όσον αφορά τη διαχείριση του Κυπριακού αλλά και της απόδοσης ευθυνών στην κυπριακή κυβέρνηση με αφορμή τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο Κραν Μοντανά».  Ο Ν. Αναστασιάδης  επικαλείται επιστολή που του έστειλε το 2015 ο πρώην συνεργάτης σε σχέση με το προσωπικό και οικογενειακό τίμημα που πλήρωνε για τη μεταξύ τους συνεργασία με την σημείωση ότι υπέστη τη λαίλαπα της Αριστεράς, χωρίς ποτέ να γίνει δεκτός από τη Δεξιά, για να καταδείξει ότι: η επαγγελματική αβεβαιότητα του Μ. Δρουσιώτη προκάλεσαν την οργή του τελευταίου αλλά και «… πάθος για εκδίκηση».  Υποστηρίζει ότι πέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του από το Προεδρικό και μετά από 14 χρόνια συνεργασίας  θυμήθηκε «να γράψει πονήματα που βρίθουν ψευδών, κακόβουλων και αυθαίρετων ισχυρισμών ή συμπερασμάτων» .

Ο τέως Πρόεδρος  χαρακτηρίζει το βιβλίο του Μ. Δρουσιώτη «Η Συμμορία» βιβλίο – «εκδίκηση» που μετατράπηκε σε «πηγή πλουτισμού».  Και τα βιβλία του «Το έγκλημα στο Κραν Μονταν» και το «Κράτος Μαφία»  τα οποία θεωρεί « διατριβή για το πώς το …πάθος οδηγεί στην καταρράκωση κάθε ηθικής αξίας και στον αυτοεξευτελισμό».

Ο Ν. Αναστασιάδης επιλέγει κείμενα του Μ. Δρουσιώτη από το αρχείο του για να απαντήσει στα όσα του καταλόγισε ο πρώην συνεργάτης.

*Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Power Production και θα το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία στην τιμή των 19,90 ευρώ. Τα καθαρά έσοδα από την διάθεση του βιβλίου θα δοθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς