Ο μεγάλος γρίφος και ίσως και ο μεγάλος καταλύτης των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών, είναι οι 71,330 ψήφοι που έλαβε ο Φειδίας Παναγιώτου στις τελευταίες ευρωεκλογές. Το ζητούμενο είναι το πώς αυτες οι ψήφοι που αγγίζουν σχεδόν το 20% του εκλογικού σώματος, θα κατανεμηθούν στις επόμενες εκλογές. Ερωτήματα που βάζουν δύσκολα σε εκλογικούς αναλυτές αλλά και στους κομματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι έχουν κινητοποιηθεί από νωρίς.
Το συγκεκριμένο στοιχείο της εξίσωσης έχει εντοπιστεί ως καθοριστικός παράγοντας για την έκβαση των εκλογών του Μάη του 2026. Αυτό το οποίο διαπιστώνεται είναι ότι οι ψήφοι που έλαβε ο ευρωεβουλευτής στις τελευταίες ευρωεκλογές είναι ψήφοι οι οποίες παραμένουν αδιευκρίνιστων προθέσεων σε ο,τι αφορά τις βουλευτικές. Τα ζητήματα που εγείρονται είναι τα εξής:
>> Κατά πόσο αυτές οι 70χιλιάδες ψηφοφόρων που επέλεξαν από αντίδραση ή συνειδητά να ψηφίσουν κάτι άλλο από τα παραδοσιακά κόμματα, θα πάνε να ψηφίσουν και στις βουλευτικές εκλογές. Ένα στοιχείο που ασφαλώς δεν μπορεί να λείπει από την εξίσωση είναι το γεγονός ότι στην εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου του 2024, έγιναν ουσιαστικά δύο εκλογές. Των ευρωβουλευτικών και των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό ήταν ένα δεδομένο που κρίνεται ως παράγοντας που συνέβαλε σε κάποιο βαθμό σε αυξημένη συμμετοχή σε σχέση με προηγούμενες ευρωεκλογές, αλλά και τις βουλευτικές εκλογές του 2021.
Μπορεί στις ευρωεκλογές στο εκλογικό σώμα να περιλαμβάνονται και οι Τουρκοκύπριοι, αλλά από τις 104 περίπου χιλιάδες που είναι εγγεγραμμένοι, ψήφισαν μόνο γύρω στις 5,500. Σε ο,τι αφορά τους κοινοτικούς με δικαίωμα ψήφου στις ευρωεκλογές, αυτοί ήταν γύρω στις 11 χιλιάδες και οι νέοι ψηφοφόροι γύρω στις 12χιλιάδες. Στις ευρωεκλογές του 2024, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2021 ψήφισαν 35,688 άτομα περισσότερα. Συνεπώς, είναι προφανές ότι η συμμετοχή ήταν ελαφρώς μεγαλύτερη. Είναι επίσης γεγονός ότι ευρωεκλογές θεωρούνται ως αναμέτρηση πιο χαλαρής ψήφου.
>> Άρα το δεύτερο θέμα που εγείρεται είναι το κατά πόσο αυτή η μερίδα των ψηφοφόρων θα συμπεριφερθεί κατ΄ανάλογο τρόπο, δηλαδή, ψηφίζοντας επιλογές πέραν των παραδοσιακών κομμάτων. Αν γίνει αυτό σημαίνει σίγουρα ότι τα ποσοστά των κομμάτων θα είναι μειωμένα σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Άρα θα υπάρξει αλλαγή του εκλογικού χάρτη. Το ζητούμενο όμως είναι πώς θα κατανεμηθούν και προς ποια κατεύθυνση αυτές οι ψήφοι. Επιπλέον είναι ερωτηματικό και το κατά πόσο θα κινηθούν μαζικά προς μία κατεύθυνση ή αν θα διασκορπιστούν ανάλογα με το πώς θα κρίνουν. Εάν πάλι οι ψηφοφόροι αυτοί, επαναπατριστούν σε ένα μεγάλο βαθμό στα κόμματα που παραδοσιακά ψήφιζαν, τα δεδομένα αλλάζουν.
Το σίγουρο είναι ότι υπάρχει μία αβεβαιότητα που προκύπτει από την ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού. Πολλά προφανώς θα εξαρτηθούν και από τις επιλογές που θα έχουν ενώπιον τους οι ψηφοφόροι. Υπάρχει πάντως η αίσθηση ότι η τάση για εκδικητική ψήφο και η τάση για ψήφο πέραν των παραδοσιακών κομμάτων, συνεχίζουν να είναι κυρίαρχες στην κοινωνία. Συνεπώς αυτό αναγάγει και τη σημασία του πώς θα συμπεριφερθεί η μερίδα εκείνη της κοινωνίας που στις ευρωεκλογές επέλεξε τον Φειδία Παναγιώτου. Ο ίδιος ο ευρωβουλευτής μετά την εκλογή του έχει απομυθοποιηθεί σε ένα μεγάλο βαθμό και υπάρχει μία απογοήτευση προς το πρόσωπο του. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να μπορεί κάποιος να πει ότι αλλάζουν τα δεδομένα και σε ο,τι αφορά την συμπεριφορά της συγκεκριμένης μερίδας του εκλογικού σώματος.
>> Καθοριστικός παράγοντας είναι σίγουρα και το κατά πόσο θα δημιουργηθούν νέα κόμματα και θα κατέλθουν στις εκλογές. Η προσοχή ασφαλώς είναι προς τον τέως Γενικό Ελεγκτή της Δημοκρατίας Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ο οποίος είναι γνωστό ότι βρίσκεται σε επαφή με διάφορες προσωπικότητες και άτομα για τη δημιουργία μίας πλατφόρμας ή κίνησης. Δεν είναι όμως ξεκάθαρο το εάν θα κατέλθει στις βουλευτικές εκλογές. Εάν μπει στη μάχη, σίγουρα ένα ποσοστό από αυτή τη δεξαμενή ψήφων θα αντλήσει. Το ίδιοι ισχύει σε μικρότερο ίσως βαθμό και για διάφορα άλλα νεοφανή κόμματα.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο όμως. Έχει ανακοινωθεί η πρόθεση του Ανδρέα Θεμιστοκλέους για την εγγραφή νέου πολιτικού κινήματος, ενώ αιωρείται η πρόθεση του Χρήστου Κληρίδη. Είναι επίσης ερωτηματικό και η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία εάν θα κατέλθει στις εκλογές. Στην εξίσωση όμως μπαίνουν και οι διάφοροι άλλοι που μπορεί να προκύψουν, προσπαθώντας να αντιγράψουν το μοντέλο του Φειδία Παναγιώτου. Όπως είναι για παράδειγμα η περίπτωση του τικ- τόκερ Νίκου Πελετιέ, ο οποίος έσπευσε προσφάτως να εξαγγείλει υποψηφιότητα.
Όλα αυτά δημιουργούν ένα σκηνικό μεγάλης αβεβαιότητας, προκαλώντας τρόπο στα κομματικά γραφεία…
