Τους αντίθετους κόσμους που πρεσβεύουν όσον αφορά διεθνείς συμμαχίες και περιφερειακές συνεργασίες ανέδειξαν οι ηγέτες της κυπριακής δεξιάς και αριστεράς. Για την Αννίτα Δημητρίου η μόνη σωστή πορεία είναι προς τη Δύση και το ΝΑΤΟ. Αντίθετα πορεία επιλέγει ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ ο οποίος δηλώνει Παλαιστίνιος εκφράζοντας τη στήριξή του στον παλαιστινιακό λαό.
Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ μπήκε δυνατά στη συζήτηση για το ποιος θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός της Κύπρου και θα πρέπει να συνεχίσει να πορεύεται προς τον κόσμο της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Από την άλλη ο ΓΓ ΑΚΕΛ υπογράμμισε πως σε μια χώρα που βιώνει την κατοχή και τον εποικισμό δεν μπορεί να υπάρχει αμφιταλάντευση ως προς το εάν θα στηρίξει ή όχι τον αγώνα των Παλαιστινίων.
Τούρκικα επιχειρήματα: Η παρέμβαση της Αννίτας Δημητρίου στη συζήτηση των τελευταίων ημερών ήταν έντονη και αιχμηρή ως προς τη στάση του ΑΚΕΛ: «Δυστυχώς το ΑΚΕΛ είναι για μια ακόμα φορά στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Έφτασε στο σημείο, χωρίς να το επιδιώκει βέβαια, να χρησιμοποιεί τα ίδια επιχειρήματα που επικαλείται η Τουρκία. Και όταν τελειώνουν τα επιχειρήματα, ξεκινά η κινδυνολογία και οι χυδαίες προσωπικές επιθέσεις».
Παπαγαλάκια του ΝΑΤΟ: Στην επίθεση της προέδρου του ΔΗΣΥ δεν άργησε να απαντήσει το ΑΚΕΛ. Σε ανακοίνωσή του υποδεικνύει πως «η παπαγαλία συνθημάτων δεν απαντά κανένα από τα μεγάλα ερωτήματα που εγείρονται για το ζήτημα του ΝΑΤΟ». Υποδεικνύεται ακόμα ότι «οι επιθέσεις στο ΑΚΕΛ μυρίζουν ναφθαλίνη και έχουν απαντηθεί από την ιστορία του καθενός». Τέλος καλεί τον ΔΗΣΥ «να θέσει την Κύπρο πάνω από τον καημό του να εξυπηρετήσει το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ».
Πορεία προς δυσμάς: Η Αννίτα Δημητρίου κατέγραψε την πορεία της Κύπρου προς την ΕΕ προσθέτοντας πως η χώρα «έχει μια ευκαιρία να αποτελέσει παράγοντα ασφάλειας, ειρήνης και προοπτικής στην περιοχή» και «μέσα από την ισχυροποίηση της να διεκδικήσει καλύτερες προϋποθέσεις για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος». Για την πρόεδρο του ΔΗΣΥ «η ευκαιρία αυτή είναι η συμπόρευση με τις δυτικές χώρες και το ΝΑΤΟ». Υπέδειξε ότι ο τόπος βρίσκεται σ’ ένα σταυροδρόμι: από τη μια είναι ο ευρωπαϊκός, δυτικός δρόμος της ασφάλειας, της ελευθερίας και της ελπίδας, και από την άλλη οι αναζητήσεις των αδέσμευτων και τα αντιδυτικά σύνδρομα.
Στήριξη και επικρίσεις: Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ έσπευσε μέσα από τις δηλώσεις της να στηρίξει τις πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη τόσο σε σχέση με τις ΗΠΑ όσο και σ’ ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ. Στην αντίπερα όχθη στέκεται ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ ο οποίος έχοντας δίπλα του τον πρέσβη τη Παλαιστίνης κατέγραψε την αντίθεσή του στην πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη σε σχέση με την Μέση Ανατολή. Υποδεικνύοντας πως: «Η Κύπρος είναι θύμα εισβολής κατοχής και εποικισμού και δεν μπορεί να μασά τα λόγια της όταν κάπου στον κόσμο έχουμε εισβολές, έχουμε κατοχές, έχουμε εποικισμό».
Ερχόμαστε ως Παλαιστίνιοι: Ο Στέφανος Στεφάνου ηγήθηκε αντιπροσωπείας του ΑΚΕΛ η οποία επισκέφθηκε την πρεσβεία της Παλαιστίνης για να εκφράσει την αλληλεγγύη του προς τον παλαιστινιακό λαό: «Σήμερα, ανήμερα της Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης για τον αγωνιζόμενο ηρωικό λαό της Παλαιστίνης, δεν ερχόμαστε στην Πρεσβεία της Παλαιστίνης μόνο ως φίλοι, ερχόμαστε ως Παλαιστίνιοι γιατί είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι. Όσοι ποθούν την ειρήνη, όσοι θέλουν να εφαρμόζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους, όσοι αγωνίζονται για την ειρήνη, την ανεξαρτησία, για το δικαίωμα κάθε λαού να έχει το δικό του κράτος και να ζει σε συνθήκες αξιοπρέπειας, μπροστά στην εγκληματική πολιτική γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης του Ισραήλ πρέπει να νιώθει και να είναι Παλαιστίνιος».
Δεν περίμενε κανένα ΔΠΔ: Για το ΑΚΕΛ, όπως είπε ο κ. Στεφάνου τα πράγματα στην περιοχή είναι αρκούντως ξεκάθαρα και δεν περίμενε κάποια απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου «για να ξέρουμε τι γίνεται σήμερα στην Παλαιστίνη από μέρους της εγκληματικής συμμορίας ενός εγκληματία πολέμου όπως είναι ο Νετανιάχου. Απλώς το Δικαστήριο ήρθε να το επιβεβαιώσει αυτό και όλοι όσοι συγκαλύπτουν το Ισραήλ να νιώθουν άβολα για όσα προσπαθούν να δικαιολογήσουν το Ισραήλ. Ακόμα και στην Ευρώπη σήμερα έχουμε κράτη τα οποία ασκούν κριτική στο Ισραήλ, και καλά κάνουν». Και διερωτήθηκε γιατί η κατά τα άλλα ευαίσθητη ΕΕ σε άλλα ζητήματα γιατί δεν προχωρεί να αναστείλει τη Συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ισραήλ».
