Δημοσιογραφικά, για μένα δεν ήταν μία απλή κάλυψη της επίσκεψης ενός ξένου ηγέτη στο Λευκό Οίκο. Ως διαπιστευμένος ανταποκριτής στην αμερικανική Προεδρία έχω καλύψει πολλές επισκέψεις Προέδρων και Πρωθυπουργών. Μετά από τόσα χρόνια η κάλυψη τέτοιων σημαντικών γεγονότων, έχει καταντήσει ρουτίνα. Εισερχόμαστε στο Όβαλ Όφις, όπου ο εκάστοτε Αμερικανός Πρόεδρος υποδέχεται τους ξένους ηγέτες. Ακούμε τις δηλώσεις τις οποίες ακολουθούν οι δυνατές φωνές των συναδέλφων για την εξασφάλιση μίας δήλωσης. Συνήθως ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δεν απαντά, εδώ και εκεί κάνει δηλώσεις, για τις οποίες μερικές φορές απαιτούνται μαντικές ικανότητες για να …αποκρυπτογραφηθούν.
Την περασμένη Τετάρτη τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο ξένος ηγέτης ήταν ο Πρόεδρος της Πατρίδας μου, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένοιωσα μεγάλη υπερηφάνεια όταν εισήλθα στο Όβαλ Όφις και τον είδα να κάθεται δίπλα στον κ. Μπάιντεν. Την ίδια υπερηφάνεια ένοιωσα και όταν επισκέφθηκαν το Λευκό Οίκο ο Γλαύκος Κληρίδης, ο Γιώργος Βασιλείου και ο Σπύρος Κυπριανού -τότε ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στο Λευκό Οίκο επί της προεδρίας του Ρόναλντ Ρίγκαν.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ακούστηκε μία φήμη ότι ο Λευκός Οίκος σκέφτεται σοβαρά να προσκαλέσει τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον. Δεν γνωρίζω πόσοι άκουσαν τη φήμη αλλά είμαι βέβαιος ότι ουδείς την πίστεψε, εκτός ίσως από τον Κύπριο Πρόεδρο. Στο μεταξύ ο Πρέσβης και οι διπλωμάτες της κυπριακής Πρεσβείας στην αμερικανική πρωτεύουσα, σε κάθε συζήτηση στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας τόνιζαν την ανάγκη να προσκληθεί ο κ. Χριστοδουλίδης στην Ουάσιγκτον.
Γιατί; θα αναρωτηθείτε. Διότι το μικρό νησί μας είχε ήδη αναδειχθεί σε πολύ σημαντικό κρίκο της δυτικής βοήθειας προς το Ισραήλ. Οι Αμερικανοί είχαν ξεκινήσει να μιλούν για τον (νέο) «ακρογωνιαίο λίθο» της στρατηγικής τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πρώτη φορά άκουσα αυτές τις λέξεις το 1983, όταν αποκαλύφθηκε από εμένα -με τη βοήθεια του Μάριου Ευρυβιάδη- ότι η Τουρκία κατέστη ο «ακρογωνιαίος» λίθος της αμερικανικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στην ευρύτερη γειτονιά μας. Η αποκάλυψη τότε προκάλεσε τρομερές αντιδράσεις και διαβήματα από την Ελλάδα, Πρωθυπουργός της οποίας ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μας είχε ζητήσει το απόρρητο έγγραφο και μαζί με τον Μάριο Ευρυβιάδη το στείλαμε στο Καστρί.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, λοιπόν, μπόρεσε και υλοποίησε όλα τα απαιτούμενα για να αλλάξει ο ρόλος της Κύπρου στα μάτια των αξιωματούχων των κέντρων Εθνικής Ασφάλειας στην Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης με τη σημαντική βοήθεια του αθόρυβου και ανικανοποίητου -καλά κάνει, το σημειώνω για καλό- Κωνσταντίνου Κόμπου, των διπλωματών της Κύπρου στις κρίσιμες πρωτεύουσες και των συνεργατών του στο Προεδρικό Μέγαρο, εκπόνησε ένα φοβερό σχέδιο, που όπως αποδείχθηκε ικανοποιούσε τους στρατηγικούς στόχους της Ουάσιγκτον.
Η ικανότατη Πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Λευκωσία, Τζούλι Φίσερ έπαιξε ένα απίστευτα θετικό ρόλο. Ίσως κάποιος άλλος στη θέση της να μην βοηθούσε και να θεωρούσε τους στόχους της Λευκωσίας για τα …σκουπίδια. Έκανε το αντίθετο. Το υποστήριξε γι’ αυτό της αξίζουν συγχαρητήρια και ευχαριστώ.
Βέβαια, υπάρχουν κόμματα στο νησί μας, που επιδεικνύουν αντιαμερικανισμό στο όνομα ιδεολογιών ή και συμπαθειών προς τον «Βλαδίμηρο» Πούτιν και σε ηγέτες που χαρακτηρίζονται δικαιολογημένα «ψεκασμένοι».
Η Αμερική -και είμαι ένας εξ αυτών που το απέδειξαν- έπαιξε πολύ βρώμικο ρόλο το πικρό καλοκαίρι του 1974 με το προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και την άνανδρη εισβολή που ακολούθησε. Τήρησε, χωρίς αμφιβολία, φιλοτουρκική στάση. Ακόμα και σήμερα επιτρέπει να διατηρείται η τουρκική κατοχή με τη δύναμη των αμερικανικών όπλων.
Η επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη στο Λευκό Οίκο και οι συζητήσεις του με τον Τζο Μπάιντεν και τους κορυφαίους της εξωτερικής και στρατηγικής πολιτικής, θα μπορούσε να αλλάξει την τύχη της Κύπρου απ’ εδώ και πέρα. Ακούμε εσχάτως στην Ουάσιγκτον πως ήταν ευτύχημα που, όταν οι Αμερικανοί την χρειάστηκαν, η Κύπρος μπορούσε να ακολουθήσει μία ανεξάρτητη πολιτική και να πάρει αποφάσεις χωρίς την εμπλοκή της Τουρκίας.
Φανταστείτε να είχε εγκριθεί το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν… Θα μπορούσε η Λευκωσία να ανοίξει τις πόρτες της Κύπρου στους Αμερικανούς και στους άλλους δυτικούς που ήθελαν να βοηθήσουν το Ισραήλ; Με τίποτα. Και αυτό ειπώθηκε και μέσα στο Οβάλ Όφις -και η πληροφορία αυτή δεν μπορεί να διαψευστεί ούτε από τη Λευκωσία, ούτε από την Ουάσιγκτον.
Ναι, η Κύπρος βγήκε ενισχυμένη και ας σταματήσουν να «μοιρολογούν» οι αντίπαλοι του Προέδρου Χριστοδουλίδη. Το θέμα είναι η Πατρίδα μας. Αυτή κερδίζει. Η Αμερική όταν κλείνει στρατηγικές και στρατιωτικές συμφωνίες, ανοίγει στη συνέχεια και τον δρόμο για τις επενδύσεις. Ο Πρόεδρος της Κύπρου αντιμετώπισε με ταπεινότητα την επιτυχία της χώρας μας, που οφείλεται στο σχέδιο που εκπόνησε εδώ και πολλούς μήνες και υλοποίησε με τους συνεργάτες του.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Θεωρώ υποχρέωση μου να συγχαρώ τους διπλωμάτες μας ξεκινώντας από τον υπουργό Εξωτερικών. Τον πρέσβη της Κύπρου στην Ουάσιγκτον και τους συνεργάτες του, και όσους, γυναίκες και άνδρες, συνόδευσαν τον Πρόεδρο κατά την επίσκεψη στο Λευκό Οίκο. Η ομάδα έκανε εξαιρετική εμφάνιση.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Τι είπε η πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ); Το κατάλαβα καλά; Ότι η επίσκεψη του κ. Χριστοδουλίδη στο Λευκό Οίκο οφείλεται στην εξωτερική πολιτική του κόμματος της; Κύριε ελέησον… Καταθέτω ότι όταν την περασμένη Κυριακή «έσκασε» το θέμα, κάποιοι και κάποιες στη Λευκωσία γελούσαν και ειρωνεύονταν τον κ. Χριστοδουλίδη. Οι περισσότεροι από το κόμμα της κ. Αννίτας Δημητρίου. Στη συνέχεια, όταν επιβεβαιώθηκε η επίσκεψη προσπάθησαν να την μειώσουν. Ένας γνωστός και μη εξαιρετέος ανόητος ισχυρίστηκε ότι «κουβαλούν» τον Κύπριο Πρόεδρο στην Ουάσιγκτον για να ενισχύουν στο εσωτερικό της Κύπρου!!! Εδώ πάει η φράση «ο Θεός να τον ελεήσει».
Τι άλλο ψέμα ειπώθηκε; Ότι ο κ. Μπάιντεν για να πείσει τους Ελληνοκύπριους της Αμερικής να ψηφίσουν την Κάμαλα Χάρις προσκάλεσε τον κ. Χριστοδουλίδη. Άστε που οι απόδημοι της Αστόριας είναι στην πλειοψηφία τους Τραμπικοί -και δικαίωμα τους, κανένα πρόβλημα. Φανταστείτε ότι η επίσημη οργάνωση, η τέως Κυπριακή Ομοσπονδία Αμερικής, δεν εξέδωσε καμία ανακοίνωση για την επιτυχία της Κύπρου και του Προέδρου της, διότι θα αναγκαζόταν να ευχαριστήσει τον κ. Μπάιντεν που τον προσκάλεσε.
Κρατείστε αγαπητοί αναγνώστες ότι ο Λευκός Οίκος προσκάλεσε και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον Πρόεδρο της Κύπρου, ενώ ακύρωσε την επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν. Μερικοί θα πουν ότι δεν σημαίνει τίποτα… Το Προεδρικό Μέγαρο της Άγκυρας, πάντως, βράζει. Αποκλείεται οι Τούρκοι να δεχθούν αδιαμαρτύρητα τον μεγάλο αμερικανικό πάτσο. Η προσβολή είναι τεράστια.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Γιαννάκης Κασουλίδης και Ερατώ Μαρκουλλή έπαθαν κυριολεκτικά την πλάκα τους. Έκαναν δηλώσεις στο κανάλι Omega και ήταν να τους …κλαίνε οι ρέγγες. Κάτι ψέλλισαν αλλά το μόνο που έμεινε στους τηλεθεατές ήταν το σοκ που τους προκάλεσε η πρόσκληση στον Χριστοδουλίδη… Μίζεροι άνθρωποι και αποτυχημένοι. Έχουν ευθύνη μεγάλη για το κατρακύλισμα του Κυπριακού.
