Η παρτίδα άρχισε να στήνεται νωρίς για τις προεδρικές του 2028 με κρυφά και φανερά χαρτιά. Το αποτέλεσμα της κάλπης των ευρωεκλογών άφησε πολλές ανοικτές πληγές στο κομματικό σύστημα το οποίο προσπαθεί να συμμαζέψει τα κομμάτια του και να καθορίσει πορεία πλεύσης προς το μέλλον με πρώτο σταθμό τις βουλευτικές εκλογές του 2026 και τελικό προορισμό τις προεδρικές εκλογές του 2028.
Παρόλο που η όποια συζήτηση γύρω από τις επόμενες προεδρικές εκλογές φαίνεται πρόωρη, εντούτοις το σκηνικό έχει αρχίσει να προδιαγράφεται νωρίς σε ότι αφορά κάποιους από τους βασικούς πρωταγωνιστές της σκηνής. Ταυτόχρονα όμως, αρχίζει να αποκρυπτογραφείται γενικότερα και το πώς τείνει να διαμορφωθεί το σκηνικό ως προς τις κομματικές συμμαχίες που θα προκύψουν και ποιοι παράγοντες θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η Αννίτα Δημητρίου θεωρούνται ήδη αντίπαλοι για το 2028, με πολλούς να βλέπουν και επιστροφή Αβέρωφ Νεοφύτου στο προσκήνιο. Από την αντίπερα όχθη παραμένει ερωτηματικό το πώς κινηθεί το ΑΚΕΛ. Ο Ανδρέας Βύρας είναι ένα ισχυρό χαρτί για κάποιους και κάποιους άλλους ο Χαράλαμπος Προύντζος είναι εν δυνάμει υποψήφιος.
Η Αναστασία Παπαδοπούλου χάραξε γραμμή για το ΔΗΚΟ για συνεργασία είτε με το ΑΚΕΛ, είτε με το ΔΗΚΟ, με τον Νικόλα Παπαδόπουλο και την Προεδρία της Βουλής να αποτελούν κλειδί για την προοπτική της όποιας συνεργασία.
Άγνωστος «Χ» οι προθέσεις της Ειρήνης Χαραλαμπίδου, ενώ συντηρείται από ορισμένους κύκλους το όνομα του Χρίστου Στυλιανίδη.
Χριστοδουλίδης Vs Αννίτα και στο βάθος Αβέρωφ
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης θεωρείται σίγουρο για πολλούς ότι θα είναι ξανά υποψήφιος για το 2028. Τα δεδομένα βέβαια δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να είναι τα ίδια με το 2023. Ούτε ο ίδιος θα κουβαλάει τη δημοτικότητα που είχε στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές, η οποία ουσιαστικά καθόρισε και το σκηνικό. Το αρνητικό κλίμα των πρώτων μηνών με τις απανωτές γκάφες της κυβέρνησης, έχει συμμαζευτεί. Η εικόνα που επικρατεί στην κοινή γνώμη μπορεί να μην είναι η καλύτερη, αλλά σίγουρα έχει ανακοπεί η φθίνουσα πορεία των προηγούμενων μηνών.
Την ίδια ώρα βέβαια, όταν ανοίγουν κεφάλαια όπως το θέμα του τερματικού του Βασιλικού, που δεν είναι καθόλου υποβοηθητικά αφού ο αντίκτυπος αγγίζει και την σημερινή κυβέρνηση σε ότι αφορά τη διαχείριση, δείχνοντας και από μέρους της ανικανότητα. Ο ίδιος ο Πρόεδρος θέλησε να τραβήξει μία γραμμή διαχωρίζοντας ουσιαστικά τη θέση του απ’ όσα έγιναν από την προηγούμενη Κυβέρνηση και μιλώντας για μία σύμβαση που δεν έπρεπε να υπογραφεί. Είναι αυτό αρκετό; Δεν είναι η πρώτη φορά που το έκανε αυτό ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξού και το παράπονο του Νίκου Αναστασιάδη στην τελευταία του συνέντευξη στην Καθημερινή όταν μίλησε για αλαζονική πρόταξη από μέρους του νυν Προέδρου να δηλώνει για υλοποίηση για πρώτη φορά έργων που είχαν τροχιοδρομηθεί από δικής του διακυβέρνησης.
Πέραν αυτού, μέσα από τις τελευταίες συνεντεύξεις του ο Νίκος Χριστοδουλίδης θέλησε να στείλει κάποια μηνύματα σε ότι αφορά το Κυπριακό και τις επικείμενες εξελίξεις που έσπευσε να ανακοινώσει. Κινήσεις και δηλώσεις οι οποίες ερμηνεύθηκαν και ως προσπάθεια ισορροπίας μεταξύ των διαφόρων τάσεων και απόψεων στο Κυπριακό. Υπερτόνισε προσήλωση του στην επανέναρξη της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού από το σημείο που αυτές διακόπηκαν στο Κραν Μοντάνα και την στοχοπροσήλωση του στη λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα. Μια αναφορά η οποία προκαλεί και ένα μούδιασμα και μια αμηχανία στα κόμματα της συμπολίτευσης.
Όπως επίσης και οι δηλώσεις του για το ότι ο μακροχρόνιος που κήρυξε ο Μακάριος ήταν λάθος, όπως και η πολιτική των αδεσμεύτων που ακολούθησε. Πού, όμως, απευθύνεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης; Διότι τα μηνύματα του Προέδρου δεν ήταν μόνο προς το εξωτερικό αλλά είχαν αποδέχτες και στο ελληνοκυπριακό ακροατήριο; Είναι ένα άνοιγμα προς τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ από τα οποία αναμένει στήριξη σε τυχόν εξελίξεις στο Κυπριακό, ή απευθυνόταν και σε ένα κοινό το οποίο στέκεται πιο επικριτικά απέναντι του σε σχέση με το Κυπριακό;
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης αντιλαμβάνεται πλέον πώς στις επόμενες προεδρικές εκλογές δεν πρόκειται να έχει την στήριξη των κομμάτων της συμπολίτευσης. Τουλάχιστον όχι και των τριών. Ο ΔΗΣΥ δεν πρόκειται να γίνει συμπολίτευση και ο ίδιος θα ακολουθήσει μια μοναχική πορεία στις εκλογές του 2028 απευθυνόμενος προς την κοινωνία των πολιτών. Πλέον στις δημόσιες τοποθετήσεις δηλώνει πώς δεν έχει κομματική ταυτότητα, ενώ παράλληλα κυκλοφορεί και η φήμη για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού χώρου που θα στεγάσει υποστηριχτές του, προερχόμενους κυρίως από δυσαρεστημένους συναγερμικούς.
Τι γίνεται στην Πινδάρου
Όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να τα δούμε και σε αντιπαραβολή με το στρατόπεδο της Πινδάρου. Η Αννίτα Δημητρίου δήλωσε για ακόμα μια φορά την προηγούμενη βδομάδα πώς δεν σκέφτεται αυτή τη στιγμή το 2028. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι αποκλείει το να είναι υποψήφια το 2028. Αντίθετα, αυτό που βγαίνει προς τα έξω από κάποια άτομα του περίγυρου της είναι ότι για τον ΔΗΣΥ, η δημοτικότητα που έχει η ίδια ως πρόεδρος του κόμματος είναι το ισχυρότερο όπλο που έχουν στα χέρια της και η προοπτική πάνω στην οποία θέλουν να χτίσουν για να κερδίσουν ξανά τις προεδρικές εκλογές και να αφήσουν οριστικά πίσω τους, τα όσα άφησε η ήττα του 2023.
Δεν ήταν για πολλούς τυχαία η αποστολή της επιστολής για το Κυπριακό, με το περιεχόμενο της οποίας ήθελε να δείξει αφενός την διαφοροποίηση της σε σχέση με το Κυπριακό σε σχέση με την πολιτική Νίκου Χριστοδουλίδη και αφετέρου να αναδείξει για την ίδια ένα ηγετικό προφίλ. Την κίνηση εξάλλου της αποστολής της επιστολής ακολούθησε το ταξίδι αστραπή στην Αθήνα της Αννίτας Δημητρίου με το Χάρη Γεωργιάδη για συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον οποίο είχαν ενημέρωση για τη συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Επικοινωνιακά βέβαια, έγιναν από μέρους της Πινδάρου κακοί χειρισμοί, για αυτό και βγήκαν προς τα έξω και λάθος μηνύματα. Δεν ήταν όμως τυχαία και η αντίδραση του Νίκου Χριστοδουλίδη στην κίνηση της Αννίτας Δημητρίου, την οποία θέλησε να «αδειάσει» ουσιαστικά υπερτονίζοντας την αποστολή της εν τη απουσία του ιδίου και ενώ η ίδια η πρόεδρος του ΔΗΣΥ ήταν προεδρεύουσα της Δημοκρατίας αλλά και το γεγονός ότι η επιστολή δόθηκε στην δημοσιότητα προτού φτάσει στα χέρια του.
Σε δηλώσεις του μάλιστα ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος έκανε αναφορά και για υιοθέτηση θέσεων της άλλης πλευράς από μέρους του ΔΗΣΥ,
Την ίδια ώρα βέβαια η κίνηση της Αννίτας Δημητρίου, προκάλεσε την δυσαρέσκεια της ομάδας των συναγερμικών της λεγόμενης πιο σκληρής γραμμής που είδαν την επιστολή ως κίνηση «καλοπιάσματος» όσων στοιχίζονται γύρω από τον Αβέρωφ Νεοφύτου…
Οι κινήσεις του τελευταίου ερμηνεύονται από διάφορους ως προετοιμασία επανόδου του το 2028 ως υποψηφίου, επενδύοντας στην δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για την Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Ο ίδιος σε δηλώσεις του σε ένα από τα podcast που μίλησε είχε πει πώς ο πρώτος λόγος ανήκει στην Αννίτα Δημητρίου ως προέδρου της παράταξης. Παρασκηνιακά ωστόσο κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι επιθυμεί την επάνοδο του. Κάποιοι μάλιστα μιλούν για στόχο επανόδου και στο κόμμα.
Το ενδεχόμενο επανόδου του Αβέρωφ για το 2028 επηρεάζει το σκηνικό στον ΔΗΣΥ και για κάποιους, η υποψηφιότητα της Αννίτας Δημητρίου ως προέδρου της παράταξης, θα είναι μονόδρομος για να βάλει τέλος στα οποιαδήποτε άλλα σενάρια. Το θέμα είναι πώς η ίδια η πρόεδρος του κόμματος θα χειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα, αφού κάποιοι αποδίδουν τη πρόσφατη δήλωση ότι δεν σκέφτεται το 2028 σε πιέσεις που δέχεται. Για αυτό και θα είναι καθοριστικό και για την ίδια το αποτέλεσμα που θα λάβει το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 2026.
Η Αννίτα Δημητρίου σε μια άλλη κίνηση της, επιχείρησε να τηρήσει αποστάσεις και από την κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη για να απαλλαγεί τόσο η ίδια προσωπικά όσο και ο ΔΗΣΥ από τις σκιές που αφήνονται και έχουν εδραιώσει στη κοινωνία την αντίληψη για φαινόμενα διαφθοράς κατά τη διάρκεια της δεκαετούς διακυβέρνησης.
Στο θέμα του τερματικού φυσικού αερίου στο Βασιλικό η Αννίτα Δημητρίου δήλωσε ότι είναι έτοιμη να συγκρουστεί με συμφέροντα και ζήτησε διερεύνηση. Στο πρόσφατο παρελθόν είναι χαρακτηριστική και η επιστολή της για την τοποθέτηση κλιματιστικών στα σχολεία με την οποία ουσιαστικά και πάλι διαχώριζε την θέση της από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη. Η πρωτοβουλία επίσης στο Κυπριακό ήρθε σε μία περίοδο που είχε αναζωπυρωθεί η συζήτηση περί αναφοράς του Νίκου Αναστασιάδη στον Μεβλούτ Τσαβούσοβλου για δύο κράτη.
Προεδρία της Βουλής με Νικόλα και φλερτ ΔΗΚΟ με ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ
Σημείο αναφοράς στο πολιτικό σκηνικό είναι η προσέγγιση ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ και η συνεργασία πού πέτυχαν σε πολλούς δήμους στις τοπικές εκλογές. Ένα γεγονός που αποτέλεσε σημείο αναφοράς και κριτικής και εντός ΔΗΣΥ προς την ηγεσία του κόμματος για τους χειρισμούς που έγιναν αφήνοντας περιθώριο να αναβιώσει η συνεργασία του ΑΚΕΛ με το ΔΗΚΟ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα προδιαγράφεται και συνεργασία των δύο στις προεδρικές εκλογές. Υπάρχει όμως πλέον μια βάση στην οποία κυρίως το ΑΚΕΛ θέλει να χτίσει και αυτό διαφαίνεται και μέσα από πρόσφατες αναφορές σε συνέντευξη του, του Στέφανου Στεφάνου. Το Κυπριακό και οι διαφορές που χωρίζουν τα δύο κόμματα, είναι ένα αγκάθι, ωστόσο δεν είναι απροσπέλαστος σκόπελος, όπως σημειώνουν κομματικοί κύκλοι, μέσα σε ένα πλαίσιο συνεργασίας όπου θα καταγράφονται οι βασικές αρχές της επιδιωκόμενης λύσης. Εξάλλου, μέχρι το 2028 ενδεχομένως να μεσολαβήσουν σημαντικές εξελίξεις στο Κυπριακό που να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτικό σκηνικό.
Η Αναστασία Παπαδοπούλου, την προηγούμενη βδομάδα στη συνέντευξη της στην «Καθημερινή» ουσιαστικά καθόρισε το τοπίο για το ΔΗΚΟ, δηλώνοντας πώς αυτό θα πρέπει να κινηθεί σε μία πορεία εκλογικής συνεργασίας είτε με τον ΔΗΣΥ, είτε με το ΑΚΕΛ, βγάζοντας ουσιαστικά από την εξίσωση επανάληψη του μοντέλου των προεδρικών του 2023, όπου το ΔΗΚΟ, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα της συμπολίτευσης, οδηγήθηκαν στη στήριξη Χριστοδουλίδη χωρίς να έχουν τον παραδοσιακό ρόλο συγκυβερνώντων κομμάτων.
«Κλειδί» στην πορεία μία συνεργασίας φαίνεται να είναι ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος. Δηκοϊκοί κύκλοι σημειώνουν πώς για τον Νικόλα Παπαδόπουλο, η προεδρία της Βουλής είναι η διέξοδος για το κλείσιμο του κύκλου στην προεδρία του κόμματος και ίσως και στην πολιτική. Ο δρόμος για την Προεδρία της Δημοκρατίας έκλεισε για πολλούς από το 2023 όταν το ΔΗΚΟ αποφάσιζε τη στήριξη Νίκου Χριστοδουλίδη.
Ο τελευταίος δεν είναι δεδομένο ότι θα είναι Πρόεδρος δεκαετίας, αλλά την ίδια ώρα, το σκηνικό δεν είναι τέτοιο που να ευνοεί τον Νικόλα Παπαδόπουλο να σταθεί αντίπαλος είτε του Νίκου Χριστοδουλίδη, είτε της Αννίτας Δημητρίου. Από την άλλη, δεν έχουν αλλάξει τα δεδομένα που ίσχυαν στο ΑΚΕΛ για να έχει τη στήριξη του ως υποψήφιος ο ίδιος. Για αυτό και κάποια σενάρια ήθελαν κάποιους στην Εζεκία Παπαϊωάννου να επιθυμούσαν να έπαιρνε την σκυτάλη της ηγεσίας του ΔΗΚΟ η Χριστιάνα Ερωτοκρίτου η οποία είναι πιο αποδεχτή στο ΑΚΕΛ. Ένα σενάριο που είχε παίξει και για το 2023 αλλά δεν προχώρησε καθότι είχε απορριφθεί από τον Νικόλα Παπαδόπουλο που επέμενε, όπως έλεγαν τότε οι πληροφορίες, στην δική του υποψηφιότητα ως προέδρου του κόμματος. Η Χριστιάνα Ερωτοκρίτου όμως δεν αμφισβήτησε και δεν πρόκειται να συγκρουστεί με τον Νικόλα Παπαδόπουλο παρά τις διαφωνίες τους, επιθυμώντας η αλλαγή να έρθει μέσα από μια ομαλή μετάβαση. Εκλογή Νικόλα Παπαδόπουλου στην Προεδρία της Βουλής ευνοεί και αυτό το σενάριο.
Την ίδια ώρα όμως είναι γεγονός ότι το σκηνικό μετά τις ευρωεκλογές δεν είναι ευνοϊκό ούτε για το ΑΚΕΛ, ούτε για το ΔΗΚΟ όπως ούτε και για κανένα άλλο πολιτικό κόμμα. Το ΑΚΕΛ πέραν των ποσοστών και της έδρας που απώλεσε, έχει να διαχειριστεί και την μουρμούρα που επανήλθε στο χώρο του μετά από ακόμα ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα.
Η νέα ηγεσία του κόμματος βρίσκεται σε πίεση για πρώτη φορά και βλέπει πώς οι στόχοι που είχαν τεθεί για το 2026 και το 2028 κινδυνεύουν να χαθούν. Η προσπάθεια για τη σύσταση κοινωνική συμμαχίας, παρά το ότι αναδεικνύεται η επιτυχία της στις τοπικές εκλογές, δεν έχει το αποτέλεσμα που θα ήθελε η ηγεσία του κόμματος να έχει. Από τα άτομα που ανακοινώθηκαν ως μέλη της κοινωνικής συμμαχίας απουσιάζουν ηχηρά ονόματα που ήταν πρωταγωνιστές στην ομάδα Ανδρέα Μαυρογιάννη στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές.
Η Άννα Θεολόγους η οποία ήταν και υποψήφια ευρωβουλευτής έμεινε εκτός, όπως και ο Βασίλης Πρωτοπαπάς. Τα περισσότερα δε άτομα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο είναι άτομα προερχόμενα από το ΑΚΕΛ και που ψήφιζαν ΑΚΕΛ και ο συνδετικός τους κρίκος είναι το κόμμα και όχι κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο, όπως σημειώνουν πολιτικοί κύκλοι. Αυτό ουσιαστικά περιορίζει και τις επιλογές του ΑΚΕΛ για το 2028.
Το όνομα του δημάρχου Λάρνακας Ανδρέα Βύρα, λόγω της δημοτικότητας του και της αποδοχής που τυγχάνει πέραν του χώρου του ΑΚΕΛ, ακούγεται ως σενάριο υποψηφίου, αν και ο ίδιος φέρεται να δήλωσε πώς δεν ενδιαφέρεται ή ότι δεν είναι προτεραιότητα του η Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ο Χαράλαμπος Προύντζος, ο οποίος κέρδισε πανηγυρικά ως υποψήφιος Δήμαρχος Λευκωσίας είναι για πολλούς εν δυνάμει υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατήλθε ως ανεξάρτητος, στηρίχθηκε για Δήμαρχος από το ΑΚΕΛ, ήταν στο επιτελείο Μαυρογιάννη και έχει ερείσματα στο χώρος της δεξιάς απ’ όπου και προέρχεται.
Ο ίδιος κρατεί αποστάσεις από το ΑΚΕΛ και δεν μένει ασχολίαστη η απουσία του από εκδηλώσεις ή ακόμα και προεκλογικές συγκεντρώσεις που έγιναν από το κόμμα. Κινήσεις που δείχνουν πώς δεν θέλει ούτε μετεκλογικά να ταυτιστεί με το ΑΚΕΛ διατηρώντας τα ερείσματα του στη δεξαμενή της δεξιάς, Το σενάριο επανόδου του Ανδρέα Μαυρογιάννη δεν αποκλείεται, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα βγάζει από κάδρο τη συνεργασία του ΑΚΕΛ με το ΔΗΚΟ για τους ίδιους λόγους που απορρίφθηκε και το 2023. Όπως επίσης και το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος ο γγ του ΑΚΕΛ ο Στέφανος Στεφάνου δεν μπορεί να αποκλειστεί, εάν δεν προκύψει κάποια άλλη κομματική συνεργασία.
Το ερωτηματικό με την Ειρήνη
Μετά το 2026 η βουλευτής Ειρήνη Χαραλαμπίδου αποχωρεί οριστικά από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ καθώς ολοκληρώνει την 3η της θητεία και άρα δεν θα είναι υποψήφια. Οι σχέσεις της με την νυν ηγεσία του κόμματος έχουν διαρρηχθεί από το 2022 και δεν έχουν αποκατασταθεί. Διαχρονικά επίσης διαφοροποίησε τη θέση της με το ΑΚΕΛ όπως ήταν το θέμα των δανείων των πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων και πολλές λειτουργεί με αυτονομία που προκάλεσε δυσαρέσκεια στην ηγεσία του ΑΚΕΛ.
Η ίδια δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της για το τι προτίθεται να πράξει, ωστόσο δεν φαίνεται να κλείνει το κεφαλαίο πολιτική. Οι παρεμβάσεις της το τελευταίο διάστημα τόσο για το θέμα του Βασιλικού και η σύγκρουση της με την Αννίτα Δημητρίου, τροφοδοτούν κάποια σενάρια που έχουν να κάνουν για την μετά το 2026 πορεία της σε σχέση και με τις προ των προεδρικών του 2023 δημοσκοπήσεις που την έδειχναν να έχει δυναμική.
Συντηρούν το όνομα Χρ. Στυλιανίδη
Στο προσκήνιο συντηρούν κάποιοι και το όνομα του Χρίστου Στυλιανίδη οι οποίοι θεωρούν πώς η διατήρηση του στην Κυβέρνηση από τον Έλληνα Πρωθυπουργό τον διατηρεί στο πολιτικό προσκήνιο μέχρι την κάθοδο του στην Κύπρο για τις επόμενες προεδρικές εκλογές. Συνέδεαν μάλιστα το θέμα με εξελίξεις στο Κυπριακό.
