Άντρος Κυπριανού: «Ιστορικές οι ευθύνες Αναστασιάδη γιατί φτάσαμε στο παρά ένα της διχοτόμησης»

Ετοιμάζεται για την έκδοση του βιβλίου του το οποίο, όπως εξηγεί, θα καταγράφει γεγονότα για το Κυπριακό, όπως ο ίδιος τα έζησε, αρχικά μέσα από τα συλλογικά όργανα του ΑΚΕΛ και εν συνεχεία ως γγ του κόμματος. Ο Άντρος Κυπριανού, στέκεται ιδιαίτερα στη διακυβέρνηση Αναστασιάδη και πιο συγκεκριμένα στο Κραν Μοντανά ασκώντας έντονη κριτική στον τέως Πρόεδρο για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το Κυπριακό. Υποστηρίζει ότι η ιστορία θα καταγράψει τις ιστορικές ευθύνες του για το γεγονός ότι φτάσαμε στο παρά ένα της διχοτόμησης.  Αναφέρει ότι ο κ. Αναστασιάδης έχει καταγραφεί στη συνείδηση του λαού ως ένας πολιτικός που έλεγε ψέματα και ότι υπάρχουν πολλοί που μαρτυρούν ότι είχε μιλήσει για δύο κράτη. Μιλά για την συνάντηση που είχε ο ίδιος με τον Τσαβούσογλου και τα όσα του είχε πει για την συνομιλία του με τον Αναστασιάδη και για την αναφορά σε δύο κράτη και στη διάρκεια του Κραν Μοντανά. Σχολιάζει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, χαρακτηρίζοντας το αρνητικό για το ΑΚΕΛ και υποδεικνύει ότι η επόμενη μέρα είναι δύσκολη και απαιτείται συλλογική δουλειά απ’ όλους.

–  Ετοιμάζετε ένα βιβλίο. Σε τι θα αναφέρεστε και γιατί νιώσατε την ανάγκη να γράψετε αυτό το βιβλίο;

– Το βιβλίο θα αναφέρεται αποκλειστικά στο Κυπριακό. Ξεκινά από τη διακυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουοου, συνεχίζει με τη διακυβέρνηση Δημήτρη Χριστόφια και καταλήγει με τη διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη. Θέλω να καταγράψω το πώς έζησα εγώ ο ίδιος, το Κυπριακό μέσα από την αναβάθμιση των καθηκόντων που είχα σταδιακά. Να υπενθυμίσω ότι το Δεκέμβριο του 2000 στο συνέδριο του ΑΚΕΛ είχα εκλεγεί στο Πολιτικό Γραφείο και την Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής και με αυτή την ιδιότητα είχα τη δυνατότητα να ενημερώνομαι στενά για τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Το 2008 με την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας συμμετείχα στον Εθνικό Συμβούλιο και από τον Γεννάρη του 2009 ανέλαβα πλέον ως γγ της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και είχα τη δυνατότητα να έρχομαι σε επαφή με την Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, αξιωματούχους της ΕΕ, να έχω επαφές και στην Ελλάδα και στην Τουρκία σε ανώτατο επίπεδο και να έχω πλήρη πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες. Θέλω λοιπόν να καταγράψω τη δική μου την άποψη για το πώς εξελίχθηκαν τα ζητήματα στο Κυπριακό, κυρίως στην περίοδο Νίκου Αναστασιάδη, διότι θεωρώ ότι αυτά τα οποία λέγονται από τον κ. Αναστασιάδη δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

– Ποια είναι τα συμπεράσματα σας; Ποια καταγραφή κάνετε στο βιβλίο σας; Υπήρχε ευκαιρία για λύση του Κυπριακού η οποία χάθηκε;

– Εκείνο που καταγράφω είναι γεγονότα, σε ο,τι αφορά το Κραν Μοντανά διότι περί αυτού πρόκειται. Βέβαια να πω ότι η δική μου άποψη είναι πώς ο κ. Αναστασιάδης άρχισε να αλληθωρίζει προς άλλες κατευθύνσεις από το δεύτερο εξάμηνο του 2016. Μάλιστα τον είχα συναντήσει  με τον Τουμάζο Τσελεπή παρών, τον Οκτώβριο του 2016 για να τού εκφράσω αυτές τις ανησυχίες που είχαμε ως κόμμα. Σε ο,τι αφορά το Κραν Μοντανα, εκείνο το οποίο κατηγορούμε τον κ. Αναστασιάδη είναι ότι με την όλη στάση που τήρησε δεν έδωσε τη δυνατότητα να διακριβώσουμε κατά πόσο η Τουρκία ήταν έτοιμη να υλοποιήσει εκείνα τα οποία έλεγε στον ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή  τα περί ακύρωσης των εγγυήσεων, περί μαζικής αποχώρησης  των στρατευμάτων από την αρχή και σταδιακή αποχώρηση σε σύντομο χρονικό διάστημα.

– Είναι για αυτά που σας απαντά επικαλούμενος τον κ. Μαυρογιάννη που ήταν παρών στο δείπνο…

– Μα νομίζω ότι ο κ. Μαυρογιάννης, μετά από μερικές παλινδρομήσεις, αποφάσισε να πει την αλήθεια και είπε ότι ο κ. Αναστασιάδης συζήτησε για τα δύο κράτη στο ίδιο το Κραν Μοντανά. Φανταστείτε τώρα, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία, επιχειρούμε να πείσουμε για την ορθότητα των θέσεων μας και για την ανάγκη κατάργησης των εγγυήσεων και του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης και ανοίγουμε συζήτηση την προηγούμενη μέρα για λύση δύο κρατών. Νομίζω ότι μια τέτοια προσέγγιση από την πλευρά του κ. Αναστασιάδη, όχι απλά δεν βοήθησε την εξέλιξη της όλης διαδικασίας αλλά ουσιαστικά την τίναξε στον αέρα. Είναι τεράστιες οι ευθύνες του και βέβαια είναι ακόμα πιο τεράστιες οι ευθύνες του για τη στάση που τήρησε μετά το Κραν Μοντανά, αλλά και για μια περίοδο πριν το Κραν Μοντανά. Νομίζω ότι η ιστορία θα καταγράψει τις ιστορικές του ευθύνες για το γεγονός ότι είμαστε στο παρά ένα της οριστικής διχοτόμησης.

– Ο κ. Αναστασιάδης επικαλείται προς απάντηση σας συνέντευξη του κ. Τσαβούσογλου στην εφημερίδα «Πολίτης» το 2018.

-Τον κ. Τσαβούσογλου τότε, όταν τον είχα συναντήσει στην Τουρκία στο περιθώριο μιας διάλεξης πού είχα κάνει σε ένα πανεπιστήμιο στην Άγκυρα, μας είχε καλέσει σπίτι του. Μαζί μου ήταν ο Τουμάζος Τσελεπής. Πάντοτε σε τέτοιου είδους συναντήσεις φρόντιζα να είμαστε δύο ή και τρία άτομα για να υπάρχουν πρόσθετοι μάρτυρες σε αυτά που λέγονταν. Εκεί ο κ. Τσαβούσογλου ήταν ξεκάθαρος. Μάς είπε ότι ο κ. Αναστασιάδης τού μίλησε για δύο κράτη. Με παρακάλεσε βέβαια να μην πω οτιδήποτε στον κ. Αναστασιάδη για όλα αυτά τα οποία μάς έλεγε για ένα απλούστατο λόγο, ότι δεν ήθελε σε εκείνη την φάση να προκληθεί το οποιοδήποτε επεισόδιο μεταξύ εκείνου και του κ. Αναστασιάδη. Αντιλαμβάνομαι ότι και η όλη στάση του σε εκείνη τη συνέντευξη, εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο. Είναι πάρα πολλοί εκείνοι οι οποίοι μίλησαν και είπαν ότι ο κ. Αναστασιάδης τους είπε για δύο κράτη. Καθυστερημένα μεν αλλά κάποια στιγμή τόλμησαν και το είπαν. Είναι ο τέως Αρχιεπίσκοπος  Κύπρου, ήταν ο κ. Προδρόμου που τότε ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος και παραδέχθηκε ότι ο κ. Αναστασιάδης συζητούσε για αυτό το θέμα με ξένους διπλωμάτες. Είναι ο κ. Μαυρογιάννης, είναι ο κ. Κασουλίδης είναι μερικά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου του που το είχαν εκμυστηρευθεί σε μένα. Ως εκ τούτου, το να λέει ο κ. Αναστασιάδης με περισσό θράσος θα έλεγα, ότι ουδέποτε είπε κάτι τέτοιο, νομίζω ότι θα τον κρίνει και εκείνο η ιστορία. Ξέρετε, ο κ. Αναστασιάδης έχει καταγραφεί στη συνείδηση του κυπριακού λαού ως ένας πολιτικός που δεν διστάζει να λέει ψέματα. Να σας υπενθυμίσω μόνο μία περίπτωση. Είπε ψέματα στο Μοντ Πελεράν ότι του τηλεφώνησα και του ζήτησα να επιστρέψει πίσω στην Κύπρο γιατί αντιμετωπίζαμε προβλήματα στο ΑΚΕΛ με τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Είπε ψέματα στον κ. Ακιντζί και στα ΗΕ. Και δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει ένα τέτοιο ψέμα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Ως  εκ τούτου νομίζω ότι ο κυπριακός λαός γνωρίζει ποιος λέει την αλήθεια και ποιος λέει ψέματα.

– Φτάνοντας στο σήμερα, θεωρείτε ότι υπάρχει προοπτική για επίλυση του Κυπριακού;

– Τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ’ ό,τι ήταν στο παρελθόν. Κάθε φορά που είχαμε μία αποτυχία στο Κυπριακό, η επόμενη προσπάθεια ξεκινούσε από πολύ χειρότερα δεδομένα. Έτσι λοιπόν συμβαίνει δυστυχώς και σήμερα. Διότι όπως είπα προηγουμένως, μετά το Κραν Μοντανά, μεσολάβησαν σειρά από ζητήματα. Τον Απρίλιο του 2018 ο Τσαβούσογλου ήρθε στην Κύπρο. Παρακάθισε σε συνάντηση με τον κ. Ακιντζί και τους αρχηγούς των τ/κ πολιτικών κομμάτων. Απαίτησε από τον κ. Ακιντζί να θέσει στο τραπέζι πρόταση για λύση δύο κρατών. Αρνήθηκε πεισματικά ο κ. Ακιντζί και ο κ. Τσαβουσογλου τού είπε, επειδή γνώριζε, «τι θα κάνεις εάν ο κ. Αναστασιάδης σού θέσει αυτό το θέμα στις διαπραγματεύσεις;». Ο κ. Ακιντζί ανησυχώντας πήρε την πρωτοβουλία να πει στον κ. Αναστασιάδη, έλα να συζητήσουμε στα έξι σημεία του πλαισίου του ΓΓ του ΟΗΕ, να καταλήξουμε σε στρατηγική συμφωνία και να προχωρήσουμε με τη λύση του Κυπριακού. Αρνήθηκε ο κ. Αναστασιάδης ρωτώντας τον μάλιστα κατά πόσο είχε την άδεια της Τουρκίας και αμφισβητώντας ποιο ήταν το πλαίσιο του ΓΓ του ΟΗΕ. Στη συνέχεια είχαμε τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα τετελεσμένα στο Βαρώσι, τις διάφορες άλλες προκλήσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και η αντίδραση της πλευράς μας ήταν ότι θα απευθυνθούμε στην ΕΕ να επιβληθούν κυρώσεις τέτοιες,  οι οποίες θα υποχρέωναν την Τουρκία να επέστρεφε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Από τον Αύγουστο του 2019 μέχρι σήμερα, το μόνο που καταφέραμε ήταν να βάλουμε οκτώ υπαλλήλους της εταιρείας φυσικού αερίου της Τουρκίας σε μια μαύρη λίστα. Τίποτε άλλο. Χάθηκαν λοιπόν εφτά χρόνια με παλινδρομήσεις και αντιφάσεις. Και σήμερα τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Λυπούμαι να πω ότι ο κ. Χριστοδουλίδης με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το Κυπριακό μέχρι σήμερα, όχι μόνο δεν διευκόλυνε τη θέση της πλευράς μας, αλλά την δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο. Χάσαμε έξι μήνες να λέμε ότι θα διορίσει η ΕΕ ειδικό απεσταλμένο που θα ασχοληθεί με το Κυπριακό. Ζητήσαμε τον διορισμό ειδικού απεσταλμένου από τον ΓΓ των ΗΕ κάτι που έγινε και αυτό το οποίο καταγράφεται σήμερα είναι το τεράστιο χάσμα μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών. Ενώ το ΑΚΕΛ τόνιζε ότι ο κ. Χριστοδουλίδης, θα έπρεπε να αναλάβει πρωτοβουλίες τέτοιες που να οδηγούν χωρίς υποχωρήσεις στην ουσία του Κυπριακού και θα δημιουργούσαν την προοπτική να επαναρχίσει ουσιαστικός διάλογος.

– Ναι αλλά υπάρχει και η προϋπόθεση που θέτει η άλλη πλευρά για αναγνώριση κυριαρχίας….

– Μα δεν μπορούμε να δεχτούμε τέτοιο θέμα σε καμία περίπτωση και η Τουρκία γνωρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να το αποδεχτούμε. Εάν λοιπόν δίναμε κάποια κίνητρα, τα οποία επαναλαμβάνω θα παραχωρούνταν μετά  από τις συμφωνίες στο Κυπριακό και δίχως να συνιστούν υποχώρηση στα ζητήματα αρχών, θεωρώ ότι θα στριμωχνόταν η Τουρκία και θα έπρεπε να αποφασίσει. Να επιμείνει σε μια αδιέξοδη θέση η οποία ξέρει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεχτή από κανένα ή να προσπαθεί να συνεργαστεί στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης προσδοκώντας ότι θα αποκτήσει κάποια ωφελήματα μετά από τη λύση στο Κυπριακό;

Εποικοδομητικό το άνοιγμα στην κοινωνία

– Το πολιτικό σκηνικό ευρύτερα πώς το βλέπετε μετά και τις πρόσφατες εκλογές;

– Σίγουρα εξελίσσεται αρνητικά και είναι σειρά παραγόντων που θεωρώ ότι έχει οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Κατ’ αρχάς να πω ότι εδώ και περίπου τέσσερις δεκαετίες έχει ξεκινήσει η διαδικασία απολιτικοποίησης στην κυπριακή κοινωνία που δεν είναι ανεξάρτητη από τι συμβαίνει σε άλλες χώρες του λεγόμενου δυτικού κόσμου. Σε όλες τις χώρες υπάρχει μια διαδικασία απολιτικοποίησης. Το να συζητά κάποιος με πολιτικούς όρους θεωρείται ντεμοντέ και ξεπερασμένο. Στη συνέχεια να πω ότι μεσολάβησαν σειρά από ζητήματα τα οποία επιδείνωσαν την κατάσταση στην κυπριακή κοινωνία. Ήταν πρώτα η οικονομική κρίση, ήταν κατά δεύτερο λόγο η πανδημία και οι αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν για κλείσιμο στα σπίτια, ήταν ο πόλεμος στην Ουκρανία και τώρα ο πόλεμος στη Γάζα που επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση και είχαν σωρεία επιπτώσεων σε βάρος μεγάλης μερίδας της κυπριακής κοινωνίας. Όλα αυτά οδήγησαν σε μία κατάσταση απόγνωσης μια μεγάλη μερίδα του κυπριακού λαού. Θεωρώ λοιπόν ότι αυτό έχει συμβάλει στο να υπάρξει μια συμπεριφορά πολιτικά πολύ παράξενη η οποία θα πρέπει να αναλυθεί από τα πολιτικά κόμματα. Κυρίως αναφέρομαι στο ΑΚΕΛ, για να δούμε πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Δεν είναι εύκολο πράγμα, εγώ θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Όμως πρέπει να καταβληθεί έντονη προσπάθεια.

– Το αποτέλεσμα για το ΑΚΕΛ πώς το είδατε; Χαρακτηρίστηκε ως πολύ αρνητικό.

– Σίγουρα ήταν αρνητικό σε ο,τι αφορά τις ευρωεκλογές, κυρίως για την απώλεια της μίας έδρας. Διότι διαχρονικά οι δύο βουλευτές του ΑΚΕΛ έχουν να επιδείξουν σημαντικό έργο στην Ευρωβουλή. Ως εκ τούτου είναι αρνητικό το αποτέλεσμα. Θεωρώ όμως ότι το ΑΚΕΛ θα βρει τη δύναμη να αντιμετωπίσει την κατάσταση όπως διαμορφώνεται.

– Θεωρείτε ότι οι κινήσεις που έχουν εξαγγελθεί από την ηγεσία του κόμματος για προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικής συμμαχίας θα βοηθήσουν; Και γιατί δεν είδαμε αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές;

-Κοιτάξετε, το ΑΚΕΛ σε όλη αυτή την περίοδο, όντως έκανε αρκετά βήματα. Είναι η δημιουργία της Κοινωνικής Συμμαχίας που είναι συνέχεια του θεσμού των Νέων Δυνάμεων, είναι οι καταστατικές αλλαγές που στόχο έχουν να γίνει ένα άνοιγμα στην κοινωνία και ταυτόχρονα πρέπει να πω ότι λειτούργησε εποικοδομητικά με την έννοια ότι δεν ασκούσε μόνο κριτική στην Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη αλλά υπέβαλε και πάρα πολλές προτάσεις για την αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων. Είναι προφανές ότι αυτά τα θέματα, στα πλαίσια των ζητημάτων που ανέφερα πιο πάνω, δηλαδή της απολιτικοποίησης, των προβλημάτων που προέκυψαν στην κυπριακή κοινωνία, δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια. Αντιθέτως θεωρώ ότι θα πρέπει να ενταθεί περισσότερο αξιοποιώντας νέες μεθόδους επικοινωνίας με το κόσμο. Η τεχνολογία εδώ και μερικές δεκαετίες είναι σε μια φάση επανάστασης και θα πρέπει να αξιοποιηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό, έτσι ώστε το ΑΚΕΛ να μπορέσει να επικοινωνήσει με μεγαλύτερη μερίδα του κυπριακού λαού.

– Το χαμηλό ποσοστό προσέλευσης Τουρκοκυπρίων στις κάλπες σε σχέση με τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί πώς το εξηγείτε;

– Αυτό είναι επίσης μια αρνητική εξέλιξη. Τα στοιχεία προηγουμένως ή τουλάχιστον η ενημέρωση που είχα ήταν ότι θα ήταν διπλάσιος ο αριθμός σε σύγκριση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές και είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να μελετηθεί. Ξέρετε δεν έχω πλέον εκείνη την επαφή που είχα με την τ/κ κοινότητα για να μπορέσω να εκφράσω άποψη αντικειμενική και ολοκληρωμένη και θεωρώ ότι θα ήταν λάθος μου να μπω σε μια ολοκληρωμένη εκτίμηση. Αυτά θα πρέπει να τα αναλύσει η ηγεσία του κόμματος και θα πρέπει να δει ποια μέτρα παίρνει ούτως ώστε να πείσει περισσότερους Τουρκοκύπριους ότι αξίζει να στηρίξουν το ΑΚΕΛ γιατί είναι η δύναμη πάνω στην οποία μπορούν να στηρίξουν τις ελπίδες τους για λύση και επανένωση.

– Στην συνεδρία της Κεντρικής Επιτροπή, ήσασταν παρών;

– Όχι δεν ήμουν παρών, δεν είχα προσκληθεί. Δεν είμαι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και συνειδητά έχω επιλέξει να μην συμμετέχω στα σώματα του κόμματος μετά την αποχώρηση μου από το πόστο του γγ διότι θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να είμαι εκεί για να θεωρείται ότι παρακολουθώ το τι συμβαίνει,. Ο γγ του κόμματος κατά διαστήματα με φωνάζει και με ενημερώνει για διάφορα ζητήματα και απ’ εκεί και πέρα όταν κρίνουν ότι πρέπει να παρευρεθώ σε συνεδρίες με προσκαλούν.

Σε δεύτερη μοίρα οι προσωπικές φιλοδοξίες για πιο δυνατό ΑΚΕΛ

– Την επόμενη μέρα πώς την βλέπετε;

– Εξαιρετικά δύσκολη απ’ ΄όλες τις απόψεις. Και σε ο,τι αφορά το Κυπριακό και σε ο,τι αφορά την οικονομική κατάσταση αλλά και σε ο,τι αφορά την ψυχολογία που έχει αναπτυχθεί στην κοινωνία που θα έλεγα ότι δεν είναι και στο καλύτερο της σημείο. Χρειάζεται να καταβληθεί έντονη προσπάθεια για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα για κάτι το καλύτερο στην Κύπρο. Έχω ακούσει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας για το Κυπριακό ότι θα χρειαστεί να ληφθούν οδυνηρές αποφάσεις. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς το εννοεί.  Αναμένω να δει πώς θα διαχειριστεί αυτά τα ζητήματα και κατά πόσο θα δημιουργήσει τις ελπίδες για καλύτερη προοπτική ή όχι.

– Σε σχέση με το ΑΚΕΛ;

– Θα χρειαστεί να καταβληθεί τεράστια προσπάθεια και να λειτουργήσει όσο το δυνατό πιο σωστά και σε ο,τι αφορά τα ζητήματα τα εσωκομματικά και σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη κοινωνία, για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί. Θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Θα χρειαστεί μία συλλογική προσπάθεια απ’ όλους θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τις οποιεσδήποτε καλώς νοούμενες προσωπικές φιλοδοξίες και αξιολογώντας ως πιο σημαντικό το πώς μπορούν να λειτουργήσουν ως μία οντότητα για να φέρουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για το ΑΚΕΛ.

– Πώς μπορεί το ΑΚΕΛ να αντιμετωπίσει αυτό τον συντηρητισμό που παρατηρούμε στην κυπριακή κοινωνία ;

– Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποία συζητήσαμε κατά κόρον στα σώματα του κόμματος όταν ήμουν και εγώ γγ. Ξέρουμε ότι το να υπερασπίζεσαι αρχές, το να υπερασπίζεσαι την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα στις δοσμένες συνθήκες έχει πολιτικό κόστος. Όμως είπαμε πώς δεν μπορεί ένα κόμμα της Αριστεράς, παρά να έχει μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση σε αυτά τα ζητήματα, διαφυλάσσοντας την ίδια στιγμή βέβαια τη συνοχή στην κυπριακή κοινωνία. Διότι δεν θα πρέπει να θυσιάσουμε τη συνοχή στην κυπριακή κοινωνία για να στηρίξουμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή και αυτό προσπαθούσε να πράττει πάντα το ΑΚΕΛ, ούτως ώστε να υπερασπίζεται από την μια τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά την ίδια στιγμή να διατηρείται και η συνοχή στην κυπριακή κοινωνία.