Τέτοιες συγκυρίες είναι σπάνιες κι αξιομνημόνευτες.
Το παλαιό κτήριο του υπουργείου Εργασίας σχεδιάστηκε εδώ και περίπου 60 χρόνια από τον αρχιτέκτονα Κώστα Βαφεάδη και σήμερα, ύστερα από περίπου έξι δεκαετίες, ο γιος του αρχιτέκτονα και υπουργός Μεταφορών Αλέξης Βαφεάδης, παρουσιάζει σε συνέντευξη Τύπου την «προκήρυξη αρχιτεκτονικού διαγωνισμού (σε συνεργασία με το ΕΤΕΚ) για Αναδιαμόρφωση και επέκταση του εν λόγω κτηρίου.
Λεπτομέρειες για το διαγωνισμό ανακοινώνονται σε λίγο.
Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται πως το ιστορικό κτήριο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στη Λεωφόρο Βύρωνος 7 στη Λευκωσία είναι το πρώτο κυβερνητικό κτήριο της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μετά από την ανεξαρτησία.
Το κτήριο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της μοντέρνας κυπριακής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένο με την ίδρυση και την εξέλιξη του κυπριακού κράτους. Η συγκεκριμένη επιλογή θεωρείται ενδεικτική της μεγάλης σημασίας που αποδόθηκε από τη Δημοκρατία εξαρχής στην ανάπτυξη υποδομών και θεσμών για την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση.
Η ανέγερση του κτηρίου έγινε κατά την περίοδο 1963 – 1966 επί της θητείας του Τάσσου Παπαδόπουλου ως Υπουργού Εργασίας ενώ ο σχεδιασμός και η επίβλεψη της κατασκευής ανατέθηκαν στον αρχιτέκτονα Κώστα Βαφεάδη ως αποτέλεσμα ενός από τους πρώτους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
Ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του αξία και αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά οικοδομήματα του κυπριακού μοντερνισμού, ιδίως στον τομέα των κυβερνητικών κτηρίων της πρώτης περιόδου της κυπριακής ανεξαρτησίας. Το κτήριο διακρίνεται από υψηλή σχεδιαστική ποιότητα, η οποία αντανακλάται στη λεπτομερή επεξεργασία της πρόσοψης και στον στοχαστικό τρόπο οργάνωσης των όγκων του κτιρίου, γύρω από ένα εσωτερικό αίθριο, εξασφαλίζοντας φυσικό φωτισμό και αερισμό.
Ένα επιπρόσθετο στοιχείο του ιστορικού και κοινωνικού συμβολισμού του κτηρίου είναι το Μνημείο της Τριμερούς Κοινωνικής Συνεργασίας, δημιουργία του εικαστικού Γιώργου Γεωργίου και δωρεά των κοινωνικών εταίρων, που βρίσκεται τοποθετημένο στον προαύλιο χώρο από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, αναγνωρίζοντας και συμβολίζοντας την αξία του κοινωνικού διαλόγου μεταξύ των εργαζομένων, των εργοδοτών και της πολιτείας για την αναβάθμιση των εργασιακών σχέσεων και τη διασφάλιση της εργατικής ειρήνης.
