Φύλλο και φτερό κάνει ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης, μέσω των νομικών του συμβούλων, την αίτηση που καταχώρησε ενώπιον του Δικαστηρίου ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας κ. Γιώργος Σαββίδης, ζητώντας την παύση του για, κατ’ ισχυρισμόν, ανάρμοστη συμπεριφορά.

Ο Γενικός Ελεγκτής θεωρεί την αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα «έκδηλα αβάσιμη» και «εκδικητική». Υποστηρίζει ότι οι επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας έχουν εμπάθεια και μίσος κατά του ιδίου και προς ενίσχυση τούτου, παραπέμπουν σε αναφορές στην αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα στην οποία τον χαρακτηρίζουν ανέντιμο και αναξιοπρεπή ενώ σε όλο τους το κείμενο τον ειρωνεύονται.

Ο Γενικός Ελεγκτής καρφώνει τον Γενικό Εισαγγελέα για παρακώλυση του έργου του φέρνοντας γνωστά παραδείγματα ενώ κάνει αναφορά και σε προσωπικά συμφέροντα των επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας σε θέματα που χειρίστηκε η Ελεγκτική Υπηρεσία, όπως τα χρυσά διαβατήρια, ο οπλισμός, τα εξώδικα, οι στρατιώτες που έψηναν καφέ στο Υπουργείο Άμυνας, και φυσικά τα θέματα Κατουνωτού.

Όπως προκύπτει από την ένσταση, ο Γενικός Ελεγκτής φαίνεται ότι θεωρεί εντελώς άστοχες τις κατηγορίες του Γενικού Εισαγγελέα ότι δημοσιοποιούνται οι εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας ή ότι γίνεται ευρεία χρήση των μέσων κοινωνικών δικτύωσης και παραθέτει στοιχεία ότι η πρακτική αυτή αποτελεί υποχρέωσή του, υποδεικνύοντας ότι το ίδιο κάνουν όλες οι Ελεγκτικές Υπηρεσίες.

Μάλιστα, η πλευρά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη ανταπαντά ότι, η συμπεριφορά του Γενικού Ελεγκτή, όχι μόνο δεν είναι ανάρμοστη, αλλά αντίθετα είναι υποδειγματική και επικαλείται τα εύσημα που λαμβάνει διεθνώς καθώς και του γεγονότος ότι τυγχάνει αναγνώρισης από τους πολίτες.

Οι δικηγόροι του Γενικού Ελεγκτή δίνουν μεγάλο βάρος στην συνεχή, όπως αναφέρουν, παρακώλυση του έργου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας από τον Γενικό Εισαγγελέα και δίνουν παραδείγματα που ήδη είναι γνωστά, όπως τα χρυσά διαβατήρια, τα εξώδικα, και ο οπλισμός της αστυνομίας που δίνεται σε ιδιώτες.

Πιο σημαντικό είναι το τέταρτο μέρος της ένστασης του Γενικού Ελεγκτή που είναι και το καταληκτικό μέρος. Αυτό περιστρέφεται στους εξής άξονες που, όπως φαίνεται, θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος του Γενικού Ελεγκτή:

-Ότι οι επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας φορτώνουν στον Γενικό Ελεγκτή, αντί στους εαυτούς τους την πολύ κακή εικόνα που έχει η κοινωνία για τους ίδιους και ότι αυτό επιτείνει την εμπάθειά τους.

-Ότι οι επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας βασικά βοηθούσαν την προηγούμενη αλλά και την νυν Κυβέρνηση να μην δίνει στοιχεία στον Γενικό Ελεγκτή για ευαίσθητα θέματα.

-Ότι η αίτηση παύσης του αποτελεί αντίποινα για την υποβολή της καταγγελίας στην Αρχή κατά της Διαφθοράς.

Όπως μας εξηγήθηκε, αν πράγματι το θέμα του Γενικού Εισαγγελέα ήταν η οριοθέτηση των εξουσιών κάθε Υπηρεσίας, η λύση θα ήταν να παραπεμφθεί το θέμα στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το άρθρο 139 του Συντάγματος. Αντί αυτού, εκδικητικά ο Γενικός Εισαγγελέας ζητά την απόλυση του Γενικού Ελεγκτή.

Αυτό που υποστηρίζει ο Γενικός Ελεγκτής είναι ότι η αίτηση έγινε εκδικητικά ως αντίποινα για την καταγγελία που έκανε ο Γενικός Ελεγκτής και ότι τα 15 σημεία απλά προστέθηκαν διακοσμητικά, για «γεμωσιά» όπως μας λέχθηκε, για να μην φανεί ότι η αίτηση είναι εκδικητική.

Ως προς το θέμα της κατ’ ισχυρισμόν εμπάθειας εναντίον του, μας παρέπεμψαν επίσης στις χιλιάδες σελίδες της αίτησης, στο ότι απομαγνητοφωνήθηκαν όλες σχεδόν οι εμφανίσεις σε ΜΜΕ του Γενικού Ελεγκτή και του εκπροσώπου Τύπου και ότι φυλασσόταν σε αρχείο κάθε ανάρτηση, όχι μόνο του Γενικού Ελεγκτή αλλά και των συγγενών του. Όπως μας αναφέρθηκε, στο Δικαστήριο θα ζητηθεί να δοθούν στοιχεία για να διαφανεί από πότε στην Νομική Υπηρεσία συλλέγουν στοιχεία, πόσος κόσμος ασχολείται με αυτό το θέμα και πόσο στοίχισε μέχρι τώρα αυτή η αίτηση που καταχώρησε ο Εισαγγελέας.

Η πλευρά του Γενικού Ελεγκτή αναμένεται να ζητήσει όπως κατατεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου και τα ακόλουθα πορίσματα:

Το Πόρισμα Αιμιλιανίδη για τις φυλακές, αυτούσιο το πόρισμα των ερευνητών της Αρχής κατά της Διαφθοράς στις καταγγελίες του Γενικού Ελεγκτή, τα στοιχεία για τον οπλισμό και άλλα. Οι δικηγόροι του Γενικού Ελεγκτή θα προσπαθήσουν να αποδείξουν με μαρτυρίες που θα προσκομίσουν, ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ή και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας έχουν και οι ίδιοι προσωπικό συμφέρον σε πολλά θέματα στα οποία συγκρούστηκαν με τον Γενικό Ελεγκτή όπως τα χρυσά διαβατήρια, ο οπλισμός, τα εξώδικα, οι στρατιώτες που έψηναν καφέ στο Υπουργείο Άμυνας, και φυσικά τα θέματα Κατουνωτού.

Υποδεικνύει, εξάλλου, ότι από το 1960 η Ελεγκτική Υπηρεσία διενεργούσε ελέγχους συμμόρφωσης με τη νομοθεσία και εξέφραζε ελεγκτική γνώμη για τις αποφάσεις της Κυβέρνησης και παρατηρεί, πως ο μόνος Γενικός Εισαγγελέας που αμφισβητεί το δικαίωμα αυτό της Ελεγκτικής Υπηρεσίας είναι ο Γιώργος Σαββίδης.

Παράλληλα, οι δικηγόροι του Γενικού Ελεγκτή εξηγούν ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ερμηνεύει καταχρηστικά το τεκμήριο της αθωότητας και ότι λανθασμένα θεωρεί ότι το τεκμήριο απαγορεύει σε δημόσια αρχή να διατυπώσει υπόνοιες εναντίον οποιουδήποτε προσώπου πριν το πρόσωπο αυτό καταδικαστεί.