Το αποτέλεσμα της κάλπης, φέρνει ανατροπές, παρασκήνιο και έντονες κομματικές διεργασίες. Οι χαμένοι των εκλογών, θα έχουν μια μακρά νύκτα την 9η Ιουνίου και πολλές αναταράξεις τις επόμενες μέρες.
Οι επερχόμενες εκλογές δεν είναι μια απλή εκλογική μάχη, αλλά είναι και ένας αγώνας επιβίωσης και αντοχών για κάποιες κομματικές ηγεσίες, οι οποίες στο σενάριο εκλογικής αποτυχίας θα νιώθουν την καρέκλα τους να τρίζει. Το ερώτημα όμως δεν είναι μόνο το ποια μπορεί να είναι η διάδοχος κατάσταση τους, αλλά γενικότερα το ποιο θα είναι το πολιτικό μέλλον των κομματικών παρατάξεων τους.
Το κομματικό σκηνικό βρίσκεται πλέον μπροστά σε μια πολύ μεγάλη πρόκληση που έχει να κάνει με τις δικές του ισορροπίες.
Οι αλλαγές που μπορεί να επέλθουν στον κομματικό χάρτη από την κάλπη αναμένεται ότι θα προκαλέσουν εσωκομματικούς σεισμούς. Ταυτόχρονα όμως, ανοίγει πλέον και μια άλλη συζήτηση που έχει να κάνει με την επόμενη μέρα του πολιτικού συστήματος, τις ισορροπίες δυνάμεων και το πώς θα στηθεί το παιχνίδι για το επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι τις Βουλευτικές Εκλογές του 2026 ως πρώτο σταθμό και ακολούθως τις Προεδρικές Εκλογές του 2028.
>> Προεδρικό και συμπολιτευόμενα κόμματα
Το πρώτο ζητούμενο έχει να κάνει με τις άμεσες αλλαγές που ενδεχομένως να προκύψουν από το αποτέλεσμα των εκλογών. Στο επίκεντρο ασφαλώς θα είναι η θέση της Κυβέρνησης στα νέα δεδομένα που θα δημιουργηθούν. Η κάλπη μπορεί να βγάλει ξανά τον Νίκο Χριστοδουλίδη νικητή; Είναι ένα ερώτημα που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο πρώτος έχει να κάνει με τα ποσοστά των κομμάτων της συμπολίτευσης και κυρίως του ΔΗΚΟ που είναι το μεγαλύτερο κόμμα και ο βασικός κομματικός πυλώνας. Ο δεύτερος παράγοντας έχει να κάνει ασφαλώς με το αποτέλεσμα του ΔΗΣΥ. Το Προεδρικό δεν θα ήθελε να δει την Πινδάρου να πανηγυρίζει για πολλούς και διάφορους λόγους. Κυρίως γιατί ένα καλό αποτέλεσμα στον ΔΗΣΥ θα ερμηνευθεί από την ηγεσία ως επιβράβευση της στάσης του κόμματος έναντι της Κυβέρνησης. Μια στάση η οποία στο πέρασμα του χρόνου κλιμακώνεται και γίνεται πιο αντιπολιτευτική.
Επιπλέον, νίκη του ΔΗΣΥ θα είναι και μια επιβράβευση της Αννίτας Δημητρίου που κατά το Προεδρικό, θα ενισχύσει το σενάριο να την έχει αντίπαλο ο Νίκος Χριστοδουλίδης το 2028. Όσες φορές και εάν η πρόεδρους του ΔΗΣΥ δηλώσει ότι δεν σκέφτεται τις προεδρικές εκλογές, ο Λόφος δεν ησυχάζει γνωρίζοντας πώς, όπως είναι σήμερα το πολιτικό σκηνικό, είναι η πιθανή αντίπαλος.
>> Η επόμενη μέρα της Πινδάρου
Τυχόν απώλεια της πρωτιάς για τον ΔΗΣΥ από το ΑΚΕΛ, η οποία θα συνοδευτεί ασφαλώς και με απώλεια ποσοστών ξαναφέρνει βαριά σύννεφα πάνω από την Πινδάρου και δημιουργεί νέα ασφυκτική πίεση στην ηγεσία του κόμματος. Η πίεση ασφαλώς δεν περιορίζεται μόνο στην Αννίτα Δημητρίου αλλά σε όλη την ηγετική πυραμίδα. Ο Ευθύμιος Δίπλαρος ως αναπληρωτής πρόεδρος είναι ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας και ο άνθρωπος στον οποίο φορτώνουν και τη δυσαρέσκεια τους για τις διεργασίες για τις τοπικές εκλογές κάποιοι εκ των υποψηφίων. Όπως για παράδειγμα ο Μάριος Τσιέλεπος στην Πάφο και ο Κουτσόφτας στο Παραλίμνι. Η ίδια η πρόεδρος του κόμματος έχει δηλώσει και στη συνέντευξη της στον «Φ» τον περασμένο Δεκέμβριο αλλά και αρκετές άλλες φορές από τότε πώς γνωρίζει ότι κάποιοι την περιμένουν στην γωνιά. Ξέρει ασφαλώς πώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η κάλπη των ευρωεκλογών είναι αυτή που μπορεί να λειτουργήσει ως η σωτήρια λέμβος της. Αν βουλιάξει ο ΔΗΣΥ στις ευρωεκλογές, βουλιάζει και η ίδια και μαζί και το κόμμα, το οποίο πλέον θα μπει σε σοβαρές περιπέτειες. Βέβαια σε αυτό το σενάριο κάποιοι βλέπουν τον ΔΗΣΥ να οδηγείται στο άρμα της συμπολίτευσης στο πλευρό του Νίκου Χριστοδουλίδη, καθώς μια αποτυχία στην κάλπη μπορεί να ερμηνευθεί και ήττα της πολιτικής του κόμματος και αποδοκιμασία της απόφασης για αντιπολίτευση.
Η στήριξη που αρχίζει δημοσίως να δηλώνει ο Αβέρωφ Νεοφύτου στο κόμμα και το κάλεσμα του στους συναγερμικούς να ψηφίσουν για να στείλουν μήνυμα στην Κυβέρνηση δεν είναι καθόλου τυχαία και έχει να κάνει και με την επόμενη μέρα των εκλογών.
>> Ο Νικόλας και το ΔΗΚΟ
Είναι ίσως η πρώτη φορά από την ανάληψη της ηγεσίας του ΔΗΚΟ που ο Νικόλας Παπαδόπουλος νιώθει την πίεση από την μουρμούρα και την κριτική που δέχεται από δηκοϊκά στελέχη αλλά και την βάση του κόμματος.
Η συμπόρευση με τον Νίκο Χριστοδουλίδη στις Προεδρικές Εκλογές, έδωσε τη διέξοδο εκείνη την χρονική περίοδο. Σήμερα τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά. Το ΔΗΚΟ είναι πολύ πιθανό να χάσει την τρίτη θέση και αυτό μπορεί να μην είναι το χειρότερο εκλογικό σενάριο. Αν η απώλεια της τρίτης θέση συνοδευτεί και με απώλεια ποσοστών, υπάρχει το ενδεχόμενο το κόμμα να καταγράψει για πρώτη φορά μονοψήφια ποσοστά. Αυτό θα σημαίνει ότι χάνει πλέον και το ρυθμιστικό του ρόλο στο πολιτικό σκηνικό.
Οι εξελίξεις, σε αυτό το σενάριο, αναμένονται ότι θα είναι μεγάλες. Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν θα μπορεί να αποδοθεί απλά στην κακή εικόνα της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη και ούτε η απόφαση για να αποχωρήσει από το σχήμα της συμπολίτευσης θα εκτονώσει τη δυσαρέσκεια που θα προκαλέσει ένα τόσο κακό αποτέλεσμα για τον ΔΗΚΟ.. Η πίεση προς την ηγεσία γενικότερα, αλλά ειδικότερα προς τον Νικόλα Παπαδόπουλο θα είναι τεράστια. Αυτό που συζητείται πλέον ευρέως, είναι ότι το ΔΗΚΟ έχει χάσει την ταυτότητα του και το ρόλο του ως κόμμα του Κέντρου.
>> ΑΚΕΛ σε αναζήτηση πορείας
Ο τρίτος παράγοντας που έχει ιδιαίτερη σημασία για το αποτέλεσμα της κάλπης, είναι ασφαλώς το ΑΚΕΛ. Το κόμμα της Αριστεράς μπορεί να βρεθεί ακόμα και στην πρώτη θέση, αλλά την ίδια ώρα να μην μπορεί να δηλώσει νικητής των εκλογών. Φαινομενικά το ΑΚΕΛ αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται ως το κόμμα με την μεγαλύτερη εσωκομματική σταθερότητα και χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν άλλα κόμματα και κυρίως ο ΔΗΣΥ.
Την ίδια ώρα όμως, το σκηνικό είναι τέτοιο που δεν του επιτρέπει να βάζει τον πήχη των προσδοκιών ψηλά. Η ηγεσία του δεν μιλά για πρωτιά αλλά θέτει ξεκάθαρα τον πήχη στη διατήρηση των δύο εδρών και στην αύξηση των ποσοστών σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2021. Σε αυτό το σενάριο, η ηγεσία του κόμματος αποφεύγει περιπέτειες και κερδίζει χρόνο στην προσπάθεια που κάνει για διεύρυνση της βάσης του κόμματος στο πλαίσιο της δημιουργίας μιας κοινωνικής προοδευτικής συμμαχίας, μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση που είναι οι Βουλευτικές Εκλογές. Το 2026 είναι ουσιαστικά ο τελευταίος σταθμός του κόμματος πριν τις επόμενες Προεδρικές Εκλογές και τον στόχο επιστροφής στην εξουσία. Νέα απώλεια ποσοστών για το ΑΚΕΛ στις ευρωεκλογές, είναι λογικά θα φέρει μουρμούρα και νέα απογοήτευση.
Αν η απώλεια ποσοστών συνοδευτεί και με τυχόν απώλεια έδρας στην Ευρωβουλή, ουσιαστικά καταρρέει και την όλη προσπάθεια ανασύνταξης του κόμματος και θέτει την νέα ηγεσία του κόμματος σε περιπέτειες ή ακόμα και τάση αμφισβήτησης.
>> Το ΕΛΑΜ και οι άλλοι
Ο τέταρτος παράγοντας των εκλογών λέγεται ΕΛΑΜ. Είναι ίσως αυτή τη στιγμή ο πιο αστάθμητος παράγοντας καθώς κανένας δεν μπορεί να εκτιμήσει με σιγουριά το πού θα φτάσει σε ποσοστά και ποια θα είναι η στάση του έχοντας πλέον εκπρόσωπο στην Ευρωβουλή και καταγράφοντας ποσοστά που θα του ανοίξουν ακόμα περισσότερο την όρεξη. Ένα ψηλό διψήφιο ποσοστό, το καθιστά πλέον κόμμα ρυθμιστή στο πολιτικό σκηνικό και ταυτόχρονα το κανονικοποιεί πλήρως για να διεκδικεί βάσιμα πλέον ακόμα και την εξουσία. Την ίδια ώρα βέβαια, η διεύρυνσης της βάσης ενός κόμματος όπως το ΕΛΑΜ, το οποίο πορεύεται με ένα αρχηγικό μοντέλο ηγεσίας από ιδρύσεως του, με τα ίδια άτομα να αποφασίζουν, ενδεχομένως να αρχίσει να βγάζει προς την επιφάνεια καταστάσεις και προβλήματα που μέχρι στιγμής δεν έβγαιναν προς τα έξω.
Ερωτηματικό ασφαλώς παραμένει και το ποιος θα είναι πέμπτος, έχοντας και αυτό τη σημασία του. Η ΕΔΕΚ, είναι κόμμα που έδειξε στο παρελθόν ότι έχει ρίζες και μπορεί να λαμβάνει ένα ποσοστό αξιοπρεπές, παρά τις προβλέψεις. Νέα απώλεια ποσοστών ασφαλώς θα βυθίσει το κόμμα σε περαιτέρω εσωστρέφεια. Την ίδια ώρα όμως, ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον και εσωκομματική αντιπολίτευση στην ΕΔΕΚ για αμφισβήτηση της ηγεσίας.
Ο Μάριος Καρογιάν έβαλε τον πήχη αρκετά ψηλά για την ΔΗΠΑ, με τις μέχρι τώρα μετρήσεις όμως, να μην καταγράφουν δυναμική για το κόμμα. Εάν καταφέρει να διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις θα είναι μια νίκη για τον ίδιο και το κόμμα του. Αν όμως η ΔΗΠΑ καταγράψει μεγάλη απώλεια ποσοστών, θα αρχίσουν και τα προβλήματα.
Σε ο,τι αφορά τους Οικολόγους, το στοίχημα με το οποίο έχουν να παλέψουν είναι πιο εύκολο. Ένα ποσοστό 3-5% όπως το όρισε η ηγεσία του, είναι ένας εφικτός στόχος που δίνει το περιθώριο για να ηρεμία και δουλειά για τις βουλευτικές εκλογές.
