Το ΑΚΕΛ είναι ένα σύγχρονο εργατικό κίνημα σημειώνει ο πρώην βουλευτής και ευρωβουλευτής του κόμματος, Τάκης Χατζηγεωργίου, υποδεικνύοντας την ίδια ώρα πώς, σύγχρονο, εργατικό κίνημα, σημαίνει για τον ίδιο διεύρυνση της ιδεολογικής του βάσης. Στη συνέντευξή του στο «Φ» επισημαίνει ότι οι αλλαγές που αναμένεται να εγκριθούν σήμερα στο καταστατικόσυνέδριο του ΑΚΕΛ, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, υποδεικνύοντας ωστόσο ότι ο ίδιος πιστεύει ότι η εκλογή του γγ του κόμματος πρέπει να γίνεται απευθείας από την βάση και ταυτόχρονα υπογραμμίζει την κάθετη διαφωνία του με τον περιορισμό των θητειών.
– Ποια η άποψη σας για τις αλλαγές που αναμένεται να εγκριθούν σήμερα στο ΑΚΕΛ; Θεωρείτε ότι εξυπηρετούν τον στόχο της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού του κόμματος;
– Νομίζω ότι μέσα στις σημερινές συνθήκες, άμα δει κανείς το σύνολο της κοινωνίας, την απάθεια που επικρατεί μέσα σε μεγάλες μάζες του πληθυσμού για το τι τρέχει στον τόπο, θεωρώ ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι αλλαγές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Κυρίως αναφέρομαι στην απόφαση ότι πρέπει να υπάρχει πλαφόν στα πόσα μέλη εργαζόμενοι στο ΑΚΕΛ μπορούν να μετέχουν της Κεντρικής Επιτροπής. Στο θέμα της εκλογής του γγ του κόμματος από το συνέδριο, έχω να προσθέσω ότι δική μου άποψη την οποία εξέθεσα μερικές φορές στο παρελθόν, είναι ότι θα ήταν πιο ιδανικό, αν ο γγ εκλεγόταν από τα μέλη του κόμματος. Τη θέση την στήριζα και την στηρίζω στο γεγονός ότι τα μέλη κόμματος, θέλουν ρόλο. Θέλουν να αισθάνονται ότι έχει βάρος η άποψη τους. Ο ρόλος γεννά ψυχή. Το ανθρώπινο είδος απέκτησε αίσθηση αποστολής πάνω στην γη όταν ένιωσε ότι έχει ρόλο. Για αυτό υποστήριζα ότι έπρεπε ο γγ να εκλέγεται από την βάση. Υποσκάφθηκε αυτή η ιδέα από τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, διότι εκεί είχε δικαίωμα να ψηφίσει όποιος έδινε δύο ευρώ και κρατούσε ταυτότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Δεν αναφέρομαι όμως σε κάτι τέτοιο αλλά σε εκλογή από τα μέλη του κόμματος και τα μέλη του κόμματος, η αντίληψη μου είναι ότι εκλέγονται με μια σχετικά σοβαρή και αυστηρή διαδικασία. Δεν είναι άτομα που βρέθηκαν τυχαία να είναι μέλη του συγκεκριμένου κόμματος. Καταλαβαίνω ότι υπήρχαν αντιδράσεις εντός της Κεντρικής Επιτροπής, ακόμα και για την αλλαγή αυτή, δηλαδή της εκλογής του γγ από το συνέδριο, άρα αντιλαμβανόμενος τις δυσκολίες που υπήρχαν θεωρώ ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Εκεί που δεν συμφωνώ καθόλου είναι με τον περιορισμό των θητειών σε δύο. Μοιάζει λίγο ότι το κόμμα αποφασίζει για τα ανταλλακτικά του. Θα πω το εξής επιχείρημα: Θα εκλεγόταν ποτέ Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Γλαύκος Κληρίδης, ή ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ή ο Σπύρος Κυπριανού ή και ο Δημήτρης Χριστοφιας εάν δύο ήταν οι θητείες τους στη Βουλή; Χρειάζεται κάποιος χρόνια για να αναδείξει ικανότητες που να υπερβαίνουν τα καθήκοντα ενός βουλευτή. Και δεν είναι σωστό να έχουν τη δυνατότητα αυτή μόνο τα μέλη ενός κεντρικού πυρήνα .
– Υπάρχει μία εξαίρεση σε ο,τι αφορά την ηγεσία και κάποια μέλη της ηγεσίας…
– Αυτό θεωρώ ενισχύει το επιχείρημα μου ότι δηλαδή μιλούμε για ανταλλακτικά και ότι απαγορεύεται σε κάποιο που έρχεται από έξω και κουβαλεί μαζί του κάτι καινούριο. Επειδή κάποιος είναι μέρος της ηγεσίας αυτόματα κέκτηται δικαιώματος τριών και πέντε θητειών; Και ποιος το αποφασίζει; Και ο περιορισμός θητειών γιατί δεν ισχύει για όποιον εκλέγεται στην ηγεσία; Γιατί αυτός ή αυτή να μπορούν να είναι στη ηγεσία για πέντε ή και είκοσι χρόνια . Ποσά χρόνια χρειάζεται κάποιος ως ηγέτης , ή ως μέλος του πολιτικού γραφείου ή ως μέλος της κεντρικής; Αυτοί δηλαδή χρειάζονται απεριόριστο αριθμό θητειών; Και μπορούν όμως ταυτόχρονα οι δια βίου, ας το πω έτσι, να αποφασίζουν για περιορισμό θητειών των άλλων ;
– Ο περιορισμό των θητειών, με την επίκληση της αρχής της εναλλαξιμότητας, είναι κάτι που συζητείται σε πολλά κόμματα. Δεν συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
– Υπάρχουν βουλευτές που ακόμα και μια θητεία είναι υπεραρκετή. Για κάποιους οι δύο είναι υπέραρκετες. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που πιθανόν να έχουν τη δυνατότητα αξιοποιώντας περαιτέρω θητείες, να μπορούν να αναδειχθούν και να υπερασπιστούν τον τόπο καλύτερα. Είναι θεωρώ βέβαιο πως αν είχαν μόνο δυο θητείες ως βουλευτές, δεν θα εκλέγονταν στην Προεδρία της Δημοκρατίας, κανένας από αυτούς που ανέφερα. Επειδή όμως είναι και απαίτηση μέρους της κοινωνίας αυτό, κατανοώ τη λογική της συζήτησης.
– «Εγώ θέλω ένα σύγχρονο εργατικό, αριστερό κίνημα, χωρίς αναγνώσεις, που μοιάζουν κάποτε ως απλή επαναστατική γυμναστική», είχατε πει χαρακτηριστικά σε πρόσφατη συνέντευξη σας. Τι εννοείτε; Πώς βλέπετε εσείς τον εκσυγχρονισμό;
– Επαναυπογραμμίζω κάθε λέξη. Εγώ αισθάνθηκα πολλές φορές ανθρώπους να υπερασπίζονται συνθήματα, χωρίς να μπαίνουν στο κόπο να δουν σε ποιο στάδιο βρίσκεται η κοινωνία και τι καινούριο αναμένει. Ο ορισμός της γραφειοκρατίας είναι η υπεράσπιση του σπιτιού μέσα στο οποίο κατοικώ, το γραφείο μέσα στο οποίο εργάζομαι, το κτήριο εν τέλει που με στεγάζει, αγνοώντας τι γίνεται έξω από το παράθυρο μου. Αν αυτή είναι η εξέλιξη ενός κόμματος, αυτό είναι καταστροφικό. Σύγχρονο, εργατικό κίνημα για μένα σημαίνει και διεύρυνση της ιδεολογικής βάσης. Σήμερα το ΑΚΕΛ προσπαθεί και καλά κάνει, να ανοίξει επαφές με την κοινωνία. Αυτές οι αλλαγές δείχνουν πώς είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως αν δεν ανοίξεις τη βάση σου για να αισθανθεί ο άλλος ότι μετέχει του χώρου ,τον οποίο εσύ περιγράφεις ως άνοιγμα, είναι δύσκολο να συγκρατήσεις τους ανθρώπους αυτής της κοινωνικής συμμαχίας που θέλεις να είναι κοντά σου.
– Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι θα μπορεί να προκύψει ζήτημα ιδεολογικής ταυτότητας για το ΑΚΕΛ;
– Και εδώ ήταν η δυσκολία.
– Και για αυτό οι αλλαγές δεν αλλάζουν τον ιδεολογικό προσανατολισμό του κόμματος…
– Καταλαβαίνω ότι κόμματα αυτού του τύπου, σε όλη την Ευρώπη, δηλαδή Λενινιστικά- Μαρξιστικά, τους είναι πάρα πολύ δύσκολη η αλλαγή αυτής της βάσης από την οποία ξεκινούν, διότι μόλις επιχειρηθεί αυτή η αλλαγή, βρίσκεσαι πιθανόν απέναντι σε κινδύνους διάσπασης. Στην περίπτωση του ΑΚΕΛ δεν βλέπω ορατό αυτό τον κίνδυνο. Έλεγα πάντα πώς πολιτικός γίνεται κάποιος, από τη στιγμή που τσακίζει την καρέκλα πάνω στην οποία κάθεται. Δηλαδή δεν εκφράζει πλέον αυτό που η καρέκλα επιβάλλει να πει. Νομίζω ότι το ΑΚΕΛ σήμερα μπορεί να πει ότι είναι ένα δημοκρατικό σοσιαλιστικό κόμμα. Ένα σύγχρονο εργατικό κίνημα. Ας θυμηθούμε άλλωστε πως στο καταστατικό του κόμματος αναφέρεται ρητά πως στόχος του κόμματος είναι ο σοσιαλισμός .
Γιατί να μην μετέχουν οι ΝΔ σε συγκεκριμένες συνεδρίες της ΚΕ;
– Το ρόλο των Νέων Δυνάμεων και τις αλλαγές που προωθούνται για αναβάθμιση του ρόλου τους, πώς τον βλέπετε;
– Σήμερα μιλούμε για ΑΚΕΛ- Κοινωνική Συμμαχία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έρχονται κοντά έχοντας όλοι τις ίδιες αντιλήψεις και έτσι είναι πολύ δύσκολο να θεωρηθεί οτι είναι ένα ομοιογενές σύνολο. Δεν μπορεί να τους φέρεις όλους μαζί και ο ένας να είναι φιλελεύθερος, ο άλλος νεοφιλελεύθερος, ο άλλος σοσιαλιστής κλπ. Υπάρχει μία δυσκολία και δεν βλέπω πώς επιλύεται συνολικά. Μπορεί να επιλυθεί με επι μέρους επαφές . Δεν βλέπω δε γιατί να μην μετέχουν και σε συγκεκριμένες συνεδρίες της Κ.Ε. Και σίγουρα και στα γραφεία παραγωγής πολιτικής.
– Επικαλείται το ΑΚΕΛ τον τρόπο που πορεύθηκε στις εκλογές…
– Σε εποχές που ο στόχος είναι συγκεκριμένος και ένας, όπως είναι η επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι πιο εύκολο να έρθουν κοντά πολιτικές δυνάμεις ή πολιτικά πρόσωπα από διαφορετικές κατευθύνσεις . Αλλά όταν έχεις να κάνεις με το κόμμα αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Εδώ δεν συμφωνούν όλοι στην Κεντρική Επιτροπή, πώς θα συμφωνήσουν γενικότερα. Εγώ αυτό που θέλω να αλλάξει στο ΑΚΕΛ και έρχομαι στην ουσία αυτού που θέλω να πω, είναι να υπάρχει ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός αφού πραγματικά προηγηθεί δημοκρατική συζήτηση και αφού πραγματικά αισθανθεί κάποιος ότι είπε την άποψη του και πολέμησε για αυτή όπως έχει δικαίωμα να κάνει, και κατάφερε να την μεταφέρει στον αναγκαίο χρόνο, και με την αναγκαία ελευθερία Όχι απλώς να έρχεται μία άποψη από πάνω, να αισθάνεσαι ότι μπορείς ή δεν μπορείς να πεις καθαρά την άποψη σου, ή να μην έχεις το χρόνο να την αναλύσεις και στο τέλος να ισχύει ο συγκεντρωτισμός, χωρίς καμιά δημοκρατικότητα στη διαδικασία.
– Σας φώναξε η ηγεσία για να ακούσει τις απόψεις σας;
– Έχω συχνές επαφές με την ηγεσία και πιο συγκεκριμένα με τον γγ του κόμματος. Εκτιμώ πάρα πολύ τις προσπάθειες του. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες, όμως είμαι σε ένα στάδιο ζωής που υποχρεούμαι να πω κάποια πράγματα παραπάνω από αυτά που μπορεί να πει ο ίδιος. Εάν οι αποφάσεις εξακολουθούν να λαμβάνονται από μια ομάδα πέντε ατόμων, μεταφέρεται στη συνέχεια στο Πολιτικό Γραφείο και υιοθετείται , και μετά η Κεντρική Επιτροπή έχει ως μοναδικό ρόλο την έγκριση προειλημμένης απόφασης, εάν συνεχίσει να ισχύει αυτό, τότε σημαίνει ότι δεν είμαστε μπροστά σε ουσιαστικές αλλαγές.
– Θεωρείτε δηλαδή ότι επί της ουσίας δεν θα υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές;
– Από τη στιγμή που θα υπάρχει πλαφόν στην συμμετοχή των μελών που είναι εργαζόμενοι στο ΑΚΕΛ και από τη στιγμή που θα εκλέγεται ο γγ με ένα διαφορετικό τρόπο, νομίζω ότι τείνουν τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση.
– Το ΑΚΕΛ γιατί χάνει το έρεισμα του προς την κοινωνία, παρά το γεγονός ότι είναι αντιπολίτευση;
– Εγώ το βλέπω και παγκόσμια και ευρωπαϊκά αυτό στο οποίο αναφέρεστε και δεν αφορά μόνο τα αριστερά κόμματα. Υπάρχει μία απώλεια εκτίμησης των εκλογικών σωμάτων προς τα κόμματα και έχει αντίκτυπο και στο ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ σήμερα, αλλά και σε άλλα κόμματα. Η ανάλυση που μπορώ να κάνω είναι ότι η Προεδρία του Δημήτρη Χριστόφια, καλώς ή κακώς δεν εκτιμήθηκε από την κοινωνία. Από εκεί ξεκίνησε μία συζήτηση αν το ΑΚΕΛ μπορεί. Νομίζω ότι στη συνέχεια θα έπρεπε να κινηθούμε σε αυτά που συζητούμε σήμερα, πιο έγκαιρα. Αυτά που γίνονται σήμερα θα έπρεπε να είχαν γίνει προ καιρού. Ελπίζω δε αυτά που προτείνονται σ’ αυτή τη συνέντευξη να γίνουν όσο το δυνατό πιο σύντομα.
– Αυτή η συζήτηση δηλαδή θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα;
– Έπρεπε να γίνει πολύ πιο πριν. Εγώ ξέρω ότι αυτά που συζητούνται σήμερα, συζητούνταν μεταξύ των μελών του κόμματος εδώ και μια δεκαετία. Το σημειωτόν αν δεν οδηγεί σε κατάρρευση, οδηγεί σίγουρα σε μια διάβρωση της εικόνας σου, δημιουργεί την βάσιμη εντύπωση στον κόσμο ότι δεν κάνεις τίποτε.
«Να γίνει μια έδρα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο»
– Ο δικός σας ρόλος σήμερα ποιος είναι;
-Πριν από κάποια χρόνια είχα ξεκινήσει μία προσπάθεια για να γίνει μία έδρα των ΗΕ στην Κύπρο με τη λύση του Κυπριακού. Στήριζα αυτή τη λογική στο γεγονός ότι είναι οι θεσμοί , οι μεγάλοι θεσμοί είναι που συντηρούν αυτό που συμφώνησαν οι άνθρωποι. Επιπρόσθετα γιατί δεν διερωτάται κανείς γιατί όλοι οι μεγάλοι θεσμοί έχουν συγκεντρωθεί στη Βόρεια Ευρώπη; Δυο ευρωκοινοβούλια σε Βέλγιο και Γαλλία, ΕΔΑΔ στο Στρασβουργο , ποινικό δικαστήριο στη Χαγη , Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη και πολλά άλλα. Διότι απλούστατα είναι οι θεσμοί αυτοί που συντηρούν όσα συμφωνήθηκαν κατά καιρούς. Εάν λοιπόν, ο ΓΓ του ΟΗΕ, ψελλίσει έστω, ότι με τη λύση θα εργαστεί να εγκαθιδρυθεί στην Κύπρο μια ακόμα έδρα των ΗΕ, θα διευκολύνει τους δύο ηγέτες και θα ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας, όλων των Κυπρίων. Εργάστηκα πάρα πολύ τότε και συνάντησα δεκάδες αξιωματούχους και στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Σήμερα την επαναφέρω. Ήρθα ξανά σε επαφή με όλους τους ηγέτες των κομμάτων και επαναβεβαίωσαν τη στήριξη τους. Σύντομα δε, θα επανέλθω με μια δημοσιογραφική διάσκεψη, αναζητώντας ιδέες που θα μου επιτρέπουν να ενεργώ για αυτή τη μεγαλεπήβολη ιδέα. Πιθανόν αυτό το πράγμα να υλοποιηθεί σε κάποιες δεκαετίες ή και ποτέ λένε κάποιοι . Είναι όμως πιστεύω ακράδαντα προς το συμφέρον της Κύπρου να το έχει στην ατζέντα της. Το χρειάζεται η περιοχή . Δέστε μόνο τι τρέχει δίπλα μας σήμερα. Και άρα πόσο χρήσιμος θα ήταν σήμερα ένας τέτοιος θεσμός στη Κύπρο.
