«Σου δίνει μια δύναμη που δεν ήξερες ότι έχεις και ένα λόγο περισσότερο για να τα πας καλά… Πριν την εκκίνηση είπα το όνομά της. Αμαρυλλίς», ανέφερε στον «Φ» ο κορυφαίος αθλητής των 100μ. με εμπόδια, Μίλαν Τραΐκοβιτς για τη πρωτόγνωρη εμπειρία, να ζήσει παράλληλα μια Ολυμπιάδα αλλά και τη γέννηση του πρώτου του παιδιού. Ο ίδιος, ακόμη, πολύ μπερδεμένος, πατώντας ταυτόχρονα στο Παρίσι και την Κύπρο, στην οποία έκανε ένα σύντομο και εσπευσμένο ταξίδι πριν να αγωνιστεί. Η συζήτησή μας με τον σημαιοφόρο της κυπριακής ολυμπιακής αποστολής, έγινε όσο ο αθλητής βρισκόταν ακόμη στο Παρίσι και μας μίλησε για την 9η θέση στους Ολυμπιακούς, το παιχνίδι της μοίρας με τη γέννηση του παιδιού του, τα σχέδια του για το μέλλον.
Ανήμερα του τελικού στα 100μ. με εμπόδια, ο Μίλαν Τραΐκοβιτς εξέφρασε την πικρία για το γεγονός ότι βρέθηκε τόσο κοντά… «Σήμερα είναι ο τελικός και δεν είμαι μέσα», μας είπε. Ωστόσο, ο κορυφαίος αθλητής γρήγορα επανέφερε το χαμόγελο, αναγνωρίζοντας την προσπάθεια που έγινε ως μια επιτυχία για τον ίδιο και για την Κύπρο.
«Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε αθλητές στα εμπόδια (και γενικά στους δρόμους) στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα που πέρασε και μια μέρα (σ.σ. προχθές) δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι ευχαριστημένος από την παρουσία μου. Σίγουρα το πάλεψα μέχρι το τέλος. Περίμενα να βρεθώ σε μια φάση, στην οποία να μπορώ να διεκδικήσω την είσοδό μου στον τελικό».
Ο Μίλαν Τραΐκοβιτς εξηγεί ότι προσπάθησαν σκληρά για αυτή τη στιγμή. «Ήταν μια χρονιά αρκετά δύσκολη. Ήταν και η εγκυμοσύνη της συζύγου μου, κατά την οποία χρειαζόταν να λείπω συνέχεια για προετοιμασίες και αγώνες, γνωρίζοντας ότι εκείνη περνάει κάποια πράγματα χωρίς να είμαι εκεί».
Τον τοκετό, σημειώνει ο αθλητής, τον είχαν προγραμματίσει για τις 10 Αυγούστου, δηλαδή αμέσως μετά από την επιστροφή του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Όταν έμαθα ότι υπήρχε πιθανότητα να γεννήσει, ενώ ήμασταν, ήδη, στο Παρίσι και αφού είχε γίνει και η τελετή έναρξης, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Ευτυχώς είχα λίγες μέρες μέχρι τον αγώνα μου. Πήρα το αεροπλάνο και έφτασα Κύπρο για να είμαι δίπλα της. Πιστεύω ήταν μια από τις πιο σωστές αποφάσεις που πήρα στη ζωή μου. Τόσο για την εμπειρία που έζησα, όσα και για το γεγονός ότι βρέθηκα δίπλα στη Νίκη, τη σύζυγό μου, εκείνη τη στιγμή».
Πριν να αναχωρήσει ο Μίλαν Τραΐκοβιτς για την γέννηση του παιδιού του, είχε προλάβει να κάνει μια σημαντική προπόνηση στα εμπόδια. «Βρήκα απευθείας πτήση την Τετάρτη. Προγραμματίσαμε τον τοκετό για την Πέμπτη, ώστε την Παρασκευή να επιστρέψω στους Ολυμπιακούς Αγώνες», σημείωσε και διευκρίνισε ότι έτρεχε την Κυριακή στα προημιτελικά.
Τα όσα συνέβησαν και τα συναισθήματα που βίωσε, ο Μίλαν Τραΐκοβιτς, στο σύντομό του ταξίδι στην Κύπρο, δυσκολεύεται να τα περιγράψει. «Η χαρά δεν αφορά μόνο εμένα και τη γυναίκα μου, αλλά ολόκληρη την οικογένεια. Είναι όλοι στο πόδι. Τρέχουν, βοηθούν, θέλουν να έχουν ενεργό ρόλο, να προσφέρουν, σαν να ξαναγεννήθηκε όλη η οικογένεια μαζί με αυτό το μωρό. Είναι και το πρώτο παιδί και από τις δύο πλευρές. Είναι μεγάλος ο ενθουσιασμός».
Βεβαία, ο ίδιος βιώνει τα πράγματα κάπως διαφορετικά. «Έγιναν όλα πολύ γρήγορα και αμέσως πήρα το αεροπλάνο και επέστρεψα στο Παρίσι. Δεν έχω συνειδητοποιήσει, ακόμη, τι με περιμένει με την επιστροφή μου στην Κύπρο. Τη μέρα που γεννήθηκε το παιδί έγιναν όλα τόσο γρήγορα. Το κράτησα λίγο στην αγκαλιά μου -ήταν τρομερά και έντονα τα συναισθήματα. Μετά βρέθηκα ξανά στο ολυμπιακό χωριό, στην προπόνηση και σε αυτό που ζούσα την τελευταία εβδομάδα. Είναι σαν να μην συνέβησαν ποτέ όλα αυτά. Νιώθω αρκετά μπερδεμένος. Σαν όνειρο».
Εκ των υστέρων, ο αθλητής διαπιστώνει ότι η γέννηση του παιδιού, ήταν σε πολύ καλή στιγμή. «Παρά το γεγονός ότι θα ήθελα να ήμουν εκεί όλες τις μέρες, εντούτοις αν ήταν ακόμη έγκυος η γυναίκα μου θα είχα, σίγουρα, περισσότερο άγχος. Με την γέννηση έφυγε αυτή η αγωνία, επειδή όλα πήγαν καλά στον τοκετό. Επέστρεψα ανανεωμένος».
Στον αγώνα, σημειώνει ο Μίλαν Τραΐκοβιτς, η σκέψη της κόρης του, τον συνόδευε. «Σου δίνει μια δύναμη που δεν ήξερες ότι έχεις και ένα λόγο περισσότερο να τα πας καλά, γενικά στη ζωή σου και στην καριέρα σου». Δεν είναι τυχαίο, ότι πριν την έναρξη του αγώνα μουρμούριζε το όνομά της ως φυλακτό. «Είπα το όνομά της πριν την εκκίνηση. Αμαρυλλίς. Δεν έχω κιόλας κάποιο γούρι ή κάτι που να παίρνω μαζί μου. Δεν είμαι τέτοιος χαρακτήρας, ούτε θέλω να ρισκάρω να δώσω σε ένα αντικείμενο τέτοια αξία. Τι θα γίνει αν το ξεχάσω σε έναν αγώνα; Μπορεί να σε αγχώσει και να σε επηρεάσει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό ποτέ δεν είχα! Μόνο τον σταυρό μου πάνω μου, και έκανα την προσευχή μου. Τώρα έχω και την Αμαρυλλίς».
Στόχος η πατρότητα και οι επόμενοι αγώνες
Στα επόμενα σχέδια του Μίλαν Τραΐκοβιτς βρίσκεται η πατρότητα, η προετοιμασία και συμμετοχή σε άλλους αγώνες, χωρίς να αποκλείει την επόμενη Ολυμπιάδα.
«Ακολουθεί ξεκούραση και υποχρεώσεις του μπαμπά. Πρέπει να επιστρέψω, να βοηθήσω, να κάνω ό,τι χρειαστεί. Τώρα στηρίζουν η μητέρα της και η μητέρα μου, οι αδελφές της. Με το που θα φτάσω στην Κύπρο θεωρώ ότι θα τα αναλάβω εγώ αυτά. Και σιγά σιγά θα επιστρέψουμε στις προπονήσεις για τη νέα χρονιά. Οι μεγάλοι αγώνες για φέτος τελείωσαν και έτσι ο στόχος είναι το 2025 πλέον».
Όσον αφορά στους επομένους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Μίλαν Τραΐκοβιτς, ανέφερε ότι μπαίνουν ηλικιακά εμπόδια. «Ο λόγος που απογοητεύτηκα τόσο από τον τελευταίο αγώνα μου, είναι ότι είμαι 32 χρονών και ήταν στόχος μου να πάω όσο καλύτερα μπορώ σε αυτή την Ολυμπιάδα. Εννοείται ότι είναι εφικτό να πάω και στην επόμενη, αλλά μόνο και μόνο αν προκριθώ στα 36 μου σε μια Ολυμπιάδα θα είναι μεγάλη επιτυχία. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να διεκδικήσω μια θέση στον τελικό ή να κάνω τόσο γρήγορες κούρσες. Μακάρι να έχουμε την υγεία μας και θα δούμε».
Σχολίασε, δε, ότι παρόλο που η ένατη θέση είναι αρκετά τιμητική για τον ίδιο, «λυπήθηκα λίγο γιατί ξέρω ότι στην επόμενη Ολυμπιάδα μπορεί να μην πιάσω τέτοια επίπεδα. Είναι κάτι που το ξέρουμε εμείς οι αθλητές, δηλαδή ότι η καριέρα μας δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Είναι μόνο για κάποια χρόνια. Απολαμβάνουμε τη στιγμή, όμως υπάρχει ημερομηνία λήξης. Είναι αρκετά δύσκολο να πεις ότι σταματάς γιατί είναι όλη σου η ζωή.».
Ωστόσο, υπογράμμισε, θέτουν στόχους πιο κοντινούς. «Θα επικεντρωθούμε στον επόμενο χρόνο και στους πιο κοντινούς αγώνες. Μέσα στο 2025 θα έχουμε παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοιχτού και κλειστού στίβου. Αυτός είναι ο επόμενος και πιο κοντινός στόχος. Τα υπόλοιπα θα τα βλέπουμε χρόνο με το χρόνο, και δεν θα κάνουμε από τώρα μεγάλα σχέδια για τέσσερα χρόνια μπροστά».
