Το χάσμα μεταξύ των φύλων στις συνολικές αποδοχές από την επαγγελματική τους δραστηριότητα έχει μειωθεί σημαντικά, αν και με φθίνουσα ταχύτητα, αλλά οι γυναίκες εξακολουθούν να αμείβονται λιγότερο για την ίδια δουλειά, σε σχέση με τους άνδρες.
Η ανισότητα στην αγορά εργασίας μάς εμποδίζει να χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο όλα τα ταλέντα, οδηγεί σε αναποτελεσματικότητα και λανθασμένη κατανομή των εργαζομένων, τονίζουν μέσα από έκθεσή τους οι Clémence Berson, Vasco Botelho, Luis Guirola Abenza, Laura Hospido, Friderike Kuik, Christiane Nickel και Manuel Rojo Lopez. Το άρθρο – ανάλυση δημοσιεύθηκε στο blog της ΕΚΤ, με αφορμή και τη σημερινή Μέρα της Γυναίκας.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που αναδεικνύει το άρθρο είναι οι περιφερειακές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των εργαζομένων των δύο φύλων. «Ενώ διαπιστώνουμε ότι το χάσμα μεταξύ των φύλων μειώνεται σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, υπάρχουν σημαντικές περιφερειακές διαφορές. Αυτές εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά της αγοράς εργασίας, τις εθνικές πολιτικές και την κουλτούρα», αναφέρουν οι αναλυτές. Στις βόρειες χώρες, ειδικά στη Φινλανδία για παράδειγμα, η διαφορά στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων είναι αρκετά μικρή. Εξηγούν δε, ότι στην Ανατολική Ευρώπη, όπως και στις χώρες της Βαλτικής, υπάρχει πιο ισότιμο εργασιακό περιβάλλον όσον αφορά τα ποσοστά απασχόλησης και τις ώρες εργασίας. Αυτό έχει αποδοθεί, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, στην κληρονομιά του σοσιαλιστικού καθεστώτος, που προώθησε την οικονομική ένταξη των γυναικών.
Στη Δυτική Ευρώπη, σημειώνουν, τα ποσοστά απασχόλησης ανδρών και γυναικών έχουν συγκλίνει, με πολλές γυναίκες να εισέρχονται στο εργατικό δυναμικό, συχνά σε θέσεις μερικής απασχόλησης, ειδικότερα στην Αυστρία, τη Γερμανία και την Ολλανδία.
Στη Νότια Ευρώπη, το χάσμα μεταξύ των φύλων στην απασχόληση έχει επίσης μειωθεί σημαντικά, λόγω του μεγαλύτερου ποσοστού γυναικών που εργάζονται με πλήρη απασχόληση και όχι με μερική. Η Πορτογαλία, η οποία ιστορικά είχε μικρές διαφορές μεταξύ των φύλων στην απασχόληση, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση επιτυχίας σε αυτήν την περιοχή.
«Εάν οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να κλείσουν το χάσμα μεταξύ των φύλων στις αγορές εργασίας, οι κρατικές πολιτικές θα πρέπει να στοχεύουν στα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, για παράδειγμα με πολιτικές γονικής άδειας μετ’ αποδοχών και επενδύσεις στο σύστημα παιδικής μέριμνας. Οι ακαδημαϊκές μελέτες έχουν τονίσει τη σημασία της παιδικής μέριμνας, ειδικά κατά τα πρώτα χρόνια, για τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας», αναφέρει η έκθεση.
Οι δημόσιες πολιτικές, καταλήγουν οι αρθρογράφοι, «δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν πλήρως κάθε αιτία διαφορών μεταξύ των φύλων στον εργασιακό χώρο, που συνήθως συνδέονται με διακρίσεις και ασυνείδητη προκατάληψη κατά των γυναικών. Η καθοδήγηση νέων γυναικών προς πιο επιστημονικές σταδιοδρομίες, για παράδειγμα, θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των υφιστάμενων διαφορών μεταξύ των φύλων, δίνοντας εναλλακτικές λύσεις που παραδοσιακά οι γυναίκες δεν εξετάζουν. Θεσμικές πρωτοβουλίες όπως προγράμματα καθοδήγησης, κατάρτισης και ανάπτυξης μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην ενδυνάμωση των γυναικών και να τους παράσχουν τα εργαλεία που χρειάζονται για να πετύχουν».
