Καθόλα νόμιμη κρίθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο, η απόφαση της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού να επιβάλει το 2018 συνολικό πρόστιμο €1,5 εκατ.στον Παγκύπριο Οργανισμό Αγελαδοτρόφων, για αθέμιτο ανταγωνισμό και αθέμιτες τιμές.
Κατά της επίδικης απόφασης της ΕΠΑ ημ. 24/7/2018 είχε αρχικά καταχωρηθεί προσφυγή από τον ΠΟΑ η οποία και πέτυχε λόγω κακής σύνθεσης της Επιτροπής. Ασκήθηκε έφεση κατά της απόφασης αυτής που έγινε αποδεκτή, ενώ το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε μετά από αίτηση πως ήταν ορθή η απόφαση του Εφετείου.
Με την προσφυγή ο Οργανισμός ζητούσε δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της ΕΠΑ 24/07/ διά της οποίας:
(α) υποχρεώνει τον ΠΟΑ να αποφύγει οποιαδήποτε επανάληψη των διαπιστωθεισών παραβάσεων του άρθρου 6(1)(α) του Νόμου 13(Ι)/2008 περί αθέμιτου ανταγωνισμού
(β) επιβάλει στον αιτητή διοικητικό πρόστιμο ύψους €1.038.120 για παράβαση του άρθρου 6(1)(α) του Νόμου 13(Ι)/2008 αναφορικά με την επιβολή αθέμιτων όρων και
(γ) επιβάλει στον αιτητή διοικητικό πρόστιμο ύψους €519.060,12 για παράβαση του άρθρου 6(1)(α) του Νόμου 13(Ι)/2008 αναφορικά με την επιβολή αθέμιτων τιμών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Τώρα το πρωτόδικο Διοικητικό Δικαστήριο εξέτασε τους υπόλοιπους λόγους της προσφυγής της ΠΟΑ που αφορούσαν το δικαίωμα δίκαιης δίκης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει γιατί εκδόθηκε από όργανο με διαφορετική σύνθεση και πως παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας των όπλων.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, στις 9.5.2012 οι εταιρείες Pittas Dairies Ltd και Pittas Dairy Industries Ltd υπέβαλαν καταγγελία στην ΕΠΑ εναντίον των αιτητών και αίτηση για λήψη προσωρινών μέτρων για ισχυριζόμενες παραβάσεις του Άρθρου 6(1) και (2) του περί Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου.
Στις 20.6.2012 η ΕΠΑ προχώρησε στη λήψη προσωρινών μέτρων διατάζοντας τους αιτητές να παραδίδουν στις καταγγέλλουσες καθορισμένους τόνους γάλακτος σε ημερήσια βάση. Συνεπεία του εν λόγω διατάγματος, οι αιτητές ενημέρωσαν τις υπόλοιπες εταιρείες τις οποίες τροφοδοτούσαν με γάλα, ότι επρόκειτο να μειωθεί η ποσότητα έτσι ώστε να μπορούν οι αιτητές να συμμορφώνονται με το προσωρινό μέτρο που διέταξε η καθ’ ης η αίτηση.
Συνεπεία της μείωσης, καταγγελία στην ΕΠΑ υπέβαλαν και άλλες εταιρείες παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων για να ακολουθήσει, τελικά, στις 12.12.2012 επιστολή από τις καταγγέλλουσες προς τους αιτητές, ζητώντας μειωμένη παράδοση γάλακτος από αυτήν που είχε διατάξει η ΕΠΑ για να σταματήσουν εν τέλει στις 6.3.2014 οι αιτητές την παράδοση στις καταγγέλλουσες αφού αυτές δεν παραλάμβαναν το γάλα που διέταξε η ΕΠΑ να τους παρέχουν οι αιτητές.
Μετά από αυτό η ΕΠΑ με επιστολή ημερομηνίας 12.2.2015 απέστειλε στους αιτητές έκθεση αιτιάσεων καλώντας τους να υποβάλουν τις θέσεις τους επί των εκ πρώτης όψεως διαπιστωθεισών παραβάσεων.
Αναφορικά με τη διαφορετική σύνθεση της ΕΠΑ που πήρε την απόφαση, το Δικαστήριο έκρινε είτε εξετάζουμε ένα συλλογικό όργανό που απαρτίζεται από τα ίδια μέλη από την αρχή της εξέτασης ενός θέματος μέχρι το τέλος, είτε ένα συλλογικό όργανο του οποίου τα μέλη άλλαξαν κατά τη διάρκεια της εξέτασης ενός θέματος, το Άρθρο 22 δεν απαιτεί την εκ νέου εξέταση του θέματος εάν προηγούμενη συνεδρία ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή εάν τα (νέα) μέλη «είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης».
Περαιτέρω το Δικαστήριο προέβη στην επισήμανση, αναφορικά με το θέμα της αναλογικότητας στην αύξηση της τιμής του γάλακτος, ότι το επιχείρημα του ΠΟΑ για την αναλογικότητα δεν αφορά κάποιον τρίτο του οποίου οι πράξεις κατά τρόπο αυτόματο αντανακλούν στην αιτήτρια αλλά την ίδια την αιτήτρια εφόσον μέλη της είναι οι παραγωγοί.
Με άλλα λόγια, αναφέρει το Δικαστήριο, η αιτήτρια είναι οι παραγωγοί. Συνεπώς, οποιαδήποτε αύξηση στη βασική τιμή από τους παραγωγούς είναι αύξηση που προέρχεται από την αιτήτρια. Επίσης, οι αναφορές της αιτήτριας σε αποσπασματικές ημερομηνίες αύξησης της τιμής παραβλέπουν ότι η αύξηση δεν επιβλήθηκε μόνο σε εκείνες τις περιπτώσεις αλλά επιβαλλόταν για σειρά ετών όπως προκύπτει από τον πίνακα που παρατίθεται στη σελίδα 162 της απόφασης της καθ’ ης η αίτηση με πέντε διαφορετικές περιόδους αύξησης.
Σε ότι αφορά στην εισήγηση για έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνης της ΕΠΑ σχετικά με το κατά πόσο ο όρος που επιβλήθηκε – δηλαδή η αύξηση τιμής – ήταν με στόχο την ενίσχυση της δεσπόζουσας θέσης, με δεδομένο ότι διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια κατέχει υπέρ-δεσπόζουσα θέση στη συγκεκριμένη αγορά χωρίς, δηλαδή, καμία απολύτως εναλλακτική επιλογή, είναι ορθή η εισήγηση της ΕΠΑ ότι η εν λόγω επιχείρηση υπέχει ειδική ευθύνη και ιδιαίτερη υποχρέωση με τις ενέργειές της να μην βλάπτει περαιτέρω τον ήδη εξασθενημένο (στην υπό κρίση περίπτωση ανύπαρκτο) ανταγωνισμό.
Μετά τις διαπιστώσεις αυτές, η προσφυγή απορρίφθηκε στην ολότητά της.
