Μπορεί να ήταν οι εργοδότες που αμφισβητούσαν εδώ και χρόνια κατά πόσο το δικαίωμα της απεργίας κατοχυρώνεται μέσα από τη σύμβαση 87 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ωστόσο, η απόφαση της ΔΟΕ για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν τους βρίσκει σύμφωνους.
Ούτε και τους Κύπριους εργοδότες, όπως προκύπτει από επιστολή που απέστειλε για το θέμα ο γενικός διευθυντής της ΟΕΒ Μιχάλης Αντωνίου στον γενικό διευθυντή του ΔΟΕ (International Labour Organization/ILO), Gilbert Houngbo λίγο την απόφαση κατά πλειοψηφία του Οργανισμού να προσφύγει στο δικαστήριο για ερμηνεία της συγκεκριμένης σύμβασης 87, του 1948 αναφορικά με τη συνδικαλιστική ελευθερία και την προστασία του συνδικαλιστικού δικαιώματος συμβάσεως.
Με την επιστολή του ο κ. Αντωνίου επαναλαμβάνει το αίτημα της ομάδας των εργοδοτών, όπως σημειώνει, προκειμένου το θέμα να εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη της 112ης Συνόδου της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας για τον καθορισμό προτύπων σχετικά με το δικαίωμα απεργίας, αίτημα όμως που απορρίφθηκε. Ακολούθως και σε συνέχεια της πρόσκλησης από το ILO για σχόλια επί του ζητήματος, ο γ.δ. της ΟΕΒ αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Πεποίθησή μας είναι ότι αυτά τα ζητήματα μπορούν και πρέπει να συζητηθούν και να επιλυθούν μέσω εποικοδομητικού τριμερούς διαλόγου, καθώς οι κοινωνικοί εταίροι είναι πιο εξοπλισμένοι για να βρουν λύσεις σε θέματα που εμπίπτουν άμεσα στη δικαιοδοσία τους, διασφαλίζοντας ότι το αποτέλεσμα που θα εγκριθεί είναι καθολικά συναφές και αποδεκτό και, ως εκ τούτου, οι παραπομπές στο Δικαστήριο δεν είναι απαραίτητες για αυτό ή οποιοδήποτε άλλο ζήτημα που σχετίζεται με την εργασία».
Όπως γράψαμε, πάντως, το Δ.Σ. της ΔΟΕ μετά από ειδική συνεδρίαση του αποφάσισε να παραπέμψει τη Σύμβαση αριθ. 87 του Οργανισμού στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για γνώμη καθώς ομάδα των εργοδοτών άρχισε να αμφισβητεί όλο και περισσότερο την ερμηνεία της σύμβασης αριθ. 87 από την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του. Συγκεκριμένα το Διεθνές Δικαστήριο καλείται να γνωματεύσει κατά πόσο προστατεύεται το δικαίωμα στην απεργία των εργαζομένων και των οργανώσεών τους από τη σύμβαση του 1948 για την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την προστασία του συνδικαλιστικού δικαιώματος (αριθ. 87).
Επιμένει το ΚΕΒΕ για ρύθμιση των απεργιών σε ουσιώδεις υπηρεσίες
Όπως γράψαμε ξανά, στη χώρα μας το δικαίωμα στην απεργία, με κάποιους περιορισμούς για τις δυνάμεις ασφαλείας κατοχυρώνεται και μέσα από το Σύνταγμα, όπως και σε άλλες χώρες. Οι εργοδότες στο νησί δεν το αμφισβητούν, ωστόσο, αποτελεί πάγιο αίτημά τους η νομοθετική ρύθμιση των απεργιών σε ουσιώδεις υπηρεσίες.
Το ΚΕΒΕ καταγράφει το συγκεκριμένο ζήτημα αρκετές φορές και στην τελευταία του ετήσια έκθεση που κυκλοφόρησε με αφορμή την αυριανή συνέλευση του. Το ΚΕΒΕ διευκρινίζει στην έκθεση του πως σέβεται το δικαίωμα των εργαζομένων στη διεκδίκηση των αιτημάτων τους, «αλλά σταθερά υποστηρίζει ότι οι επανειλημμένες αυθαίρετες απεργίες μικρών ομάδων εργαζομένων που υποστηρίζουν τα στενά συμφέροντα τους στα εργασιακά θέματα σε ευαίσθητους και ουσιώδεις τομείς της οικονομίας του τόπου (Λιμάνια Λάρνακας και Βασιλικού, Αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου, συγκοινωνίες) κατά παράβαση του Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων και των σχετικών συμφωνιών υπονομεύουν όχι μόνο τις προσπάθειες για ανάπτυξη της οικονομίας αλλά οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα».
Προκαλούν δε τεράστιες ζημιές στην οικονομία και επηρεάζουν σοβαρά τους πολίτες και τους ίδιους τους εργαζόμενους, υποστηρίζει περαιτέρω το Επιμελητήριο. Προς το σκοπό αυτό «το ΚΕΒΕ με αφορμή και πάλι την πρόσφατη αυθαίρετη και ζημιογόνα απεργία των Λιμενεργατών στο Λιμάνι Λεμεσού έθεσε έντονα το θέμα για ψήφιση σε νόμο της συμφωνίας για τη διαδικασία Επίλυσης Διαφορών και σε Ουσιώδεις υπηρεσίες την οποία υπέγραψαν στις 16/2/2004 ΚΕΒΕ, ΟΕΒ, ΣΕΚ, ΠΕΟ». Υπενθυμίζεται πως την εν λόγω συμφωνία προσυπέγραψαν επίσης, το Υπουργείο Εργασίας και η ΔΕΟΚ.
