Επιχειρηματίες ανάπτυξης γης «κρέμασαν» αγοραστές οι οποίοι επένδυσαν τις οικονομίες μιας ζωής για να αποκτήσουν στέγη και τώρα συνειδητοποιούν πως δεν μπορούν να εκδώσουν τίτλο ιδιοκτησίας.
Με όλο το «σκόντο» που έκανε η Πολιτεία στις παρανομίες που υλοποιήθηκαν σε οικοδομές, είτε με τη νομιμοποίηση κάποιων είτε με την καταγραφή τους στον τίτλο ιδιοκτησίας, που ισοδυναμεί με «στίγμα» όταν επιχειρηθεί να πουληθούν (υπό την έννοια ότι μειώνεται η αξία τους) πολλά από τα περίπου 4.000 ακίνητα που έμειναν χωρίς τίτλους, ίσως δεν αποκτήσουν ποτέ κοτσιάνι, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ιδιοκτήτες.
Κάποιοι από τους επιχειρηματίες που έκτισαν τα προβληματικά κτήρια/ συγκροτήματα κ.ο.κ., εξαφανίστηκαν είτε χρεοκόπησαν και όταν τους εντοπίσουν οι αγοραστές και τους ζητήσουν να μεριμνήσουν για την έκδοση τίτλων ιδιοκτησίας, είτε δεσμεύονται προφορικά και στη συνέχεια εξαφανίζονται και πάλι, είτε δηλώνουν ότι χρεοκόπησαν και αδυνατούν να καλύψουν το κόστος που όφειλαν να καλύψουν πουλώντας τις οικιστικές μονάδες που κατασκεύασαν.
Κάποιοι από τους αγοραστές, έχοντας δαπανήσει ήδη δεκάδες χιλιάδες ευρώ προσπαθούν να συνεννοηθούν με τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες προκειμένου να μοιραστούν το κόστος που τους αναλογεί για την εκπόνηση νέων αρχιτεκτονικών σχεδίων. Η έκδοση νέων σχεδίων κρίνεται απαραίτητη κυρίως όταν ο επιχειρηματίας που ανήγειρε το κτήριο υπερέβη τον συντελεστή δόμησης, οπότε απαιτείται η ετοιμασία νέων σχεδίων τα οποία να συνάδουν με τα ισχύοντα επιτόπου, αφού τα αρχικά σχέδια παραβιάστηκαν.
Το ζήτημα σ’ αυτές στις περιπτώσεις είναι ότι είναι πολύ πιθανόν να μην μπορεί να νομιμοποιηθεί ο επιπλέον συντελεστής, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο, όταν εξεταστούν τα νέα σχέδια με βάση όχι τα πολεοδομικά κριτήρια που ίσχυαν κατά την περίοδο της κατασκευής των κτηρίων αλλά με βάση τα σημερινά δεδομένα (που είναι πιο αυστηρά από ότι πριν 15-20 χρόνια), να απαιτείται επιπλέον συντελεστής.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος σε αριθμούς αρκεί να λεχθεί, πως αν ο μέσος όρος αξίας της κάθε μίας από τις 4.000 μονάδες (που εκκρεμούν προς έκδοση τίτλου) είναι 150.000, τότε η αξία τους είναι €600 εκατ., αν η μέση αξία τους είναι €200.000 τότε η αξία τους είναι €800 εκατ. κ.ο.κ. Σημειώνεται πως δεν αναφερόμαστε μόνο σε διαμερίσματα αλλά και σε συγκροτήματα οικιών ή και επαύλεων. Σημειώνεται, επίσης, πως κάποιες από τις μονάδες αυτές διατίθενται προς πώληση και στους υποψήφιους αγοραστές λέγεται πως επίκειται η έκδοση τίτλου ιδιοκτησίας, κάτι το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις δεν ισχύει, αφού όταν οι παρανομίες «βγάζουν μάτι», το Κτηματολόγιο δεν έχει άλλη επιλογή από του να απορρίψει τις αιτήσεις για έκδοση τίτλων.
Όσον αφορά τις παρανομίες που εντοπίζονται σε μονάδες που δεν έχουν τίτλο ιδιοκτησίας, αρχίζουν από την έναρξη και αποπεράτωση των κατασκευαστικών εργασιών χωρίς καν να εξασφαλιστεί άδεια οικοδομής, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις ανέγερσης μονάδων χωρίς καν πολεοδομική άδεια. Με άλλα λόγια, κάποιοι εξασφάλισαν ένα τεμάχιο γης και άρχισαν να κτίζουν και, μάλιστα, όχι με βάση το τι τους επέτρεπε η νομοθεσία αλλά κατά βούληση. Στο τέλος, πούλησαν τις μονάδες και φόρτωσαν στους αγοραστές το πρόβλημα της νομιμοποίησης των παρανομιών. Η άλλη τραγική πτυχή αφορά το ότι ουδεμία Υπηρεσία τους εντόπισε ή τους έλεγξε καθ’ όλη τη διαδικασία κατασκευής.
Έκτιζαν άλλα ντ’ άλλων
Να σημειωθεί ότι ακόμη και σε περιπτώσεις που υπεβλήθη αίτηση για έκδοση πολεοδομικής άδειας, αυτό που τελικά κτίστηκε ήταν διαφορετικό από ότι προβλεπόταν. Η παρανομία αυτή έφτανε μέχρι σημείου να προβλέπεται και να εγκρίνεται η ανέγερση οικιών, αλλά τελικά στη θέση τους φύτρωσαν πολυκατοικίες.
Και, βεβαίως, μεταξύ άλλων παρανομιών, υπάρχει και η ανέγερση περισσότερων μονάδων από όσες προνοούσαν τα σχέδια ή από όσες επιτρέπεται στην περιοχή. Προφανώς αυτό έγινε για να κτιστεί περισσότερο εμβαδόν το οποίο, βεβαίως, πουλήθηκε ανάλογα, ειδικά τις περιόδους της έξαρσης στον κατασκευαστικό τομέα.
Μια άλλη παρανομία αφορά την ανέγερση οικιστικών μονάδων χωρίς να υλοποιηθούν έργα υποδομής, από χώρους πρασίνου μέχρι και δρόμους, οπότε ουσιαστικά οι αγοραστές δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν τα σπίτια/ διαμερίσματά τους ή αν το επετύγχαναν χρησιμοποιούσαν ή και χρησιμοποιούν παράνομα τη γη κάποιων άλλων. Βεβαίως, η απουσία οδικού δικτύου οδηγεί στην απόρριψη της αίτησης για έκδοση τίτλου.
Μαζί με τα πιο πάνω, υπάρχουν επίσης και περιπτώσεις κατά τις οποίες οικιστικές μονάδες δεν είναι καν συνδεδεμένες με την ΑΗΚ ή την Υδατοπρομήθεια.
Εξάλλου, υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αγοραστές πλήρωσαν είτε το σύνολο της αξίας της μονάδας που αγόρασαν είτε μεγάλο μέρος του ποσού και το συγκρότημα είναι υποθηκευμένο, οπότΕ οι τράπεζες φέρνουν ένσταση στη μεταβίβαση των ακινήτων και οι αγοραστές είναι κυριολεκτικά μετέωροι. Όμως, υπάρχουν και χειρότερα. Κάποιοι θεωρώντας ότι βρήκαν ευκαιρία για επένδυση ή για ιδιοκατοίκηση, κατέβαλαν σημαντικά ποσά σε επιχειρηματίες ανάπτυξης γης, αλλά τα κατασκευαστικά ουδέποτε άρχισαν.
