Με δεδομένο ότι η μείωση των επιτοκίων του ευρώ κατά 0,25% από τη σημερινή συνεδρίαση της ΕΚΤ θεωρείται πλέον σίγουρη, όλοι σήμερα θέλουν να μάθουν τη συνέχεια της νομισματικής πολιτικής υπό το φως των νέων εξελίξεων, τις οποίες διαμορφώνει, ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ.
Το ζητούμενο στα σχόλια της σημερινής συνέντευξης της κ. Λαγκάρντ, είναι το αν και κατά πόσο, μπορεί να επαναλάβει το ότι η ΕΚΤ θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να στηρίξει το Ευρώ” όπως είπε ο προκάτοχος της κ. Μάριο Ντράγκι το 2012, όταν η Ευρωζώνη διολίσθαινε, σε αναπτυξιακή στασιμότητα. Βεβαίως, σήμερα οι περιστάσεις δεν είναι ακριβώς ίδιες, αλλά με τα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωζώνης να αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα, τα περιθώρια για στήριξη των οικονομικών τους είναι περιορισμένα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όλοι περιμένουν από την ΕΚΤ, να βοηθήσει μέσω της νομισματικής πολιτικής.
Το ερώτημα είναι, αν σε αυτή τη χρονική φάση, η ΕΚΤ είναι σε θέση να κάνει κάτι παραπάνω από το να μειώσει τα επιτόκια του ευρώ. Η απάντηση είναι αρνητική, αν κάποιος περιμένει να επανέλθει η ποσοτική χαλάρωση και το PEPP, μέσα από τα οποία η ΕΚΤ, συγκέντρωσε συνολικά 5,5 τρις ευρώ σε ευρωπαϊκά ομόλογα. Σε μια στόχευση να μειωθεί ο πληθωρισμός και να μείνει πέριξ του 2% θα πρέπει να μειώσει το χαρτοφυλάκιο των ομολόγων της.
Η επόμενη μείωση
Μετά τη σημερινή μείωση των επιτοκίων, οι αγορές αναμένουν τουλάχιστον άλλη μια μείωση κατά 0,25%, μάλλον τον Ιούνιο. Άλλωστε οι συνθήκες, όχι μόνο διευκολύνουν αλλά σχεδόν προμηνύουν, την επόμενη μείωση των επιτοκίων.
Το περιβάλλον που διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της τρίμηνης αναστολής των δασμών ύψους 20% από τις ΗΠΑ στα εισαγόμενα από την ΕΕ προϊόντα, είναι άκρως αποπληθωριστικό, αλλά όχι για τον καλύτερο λόγο. Οι προβλέψεις οι οποίες θέλουν το 2025 να είναι χρονιά ύφεσης και για τις ΗΠΑ αλλά και για την ΕΕ, πληθαίνουν και προσανατολίζουν και τις αγορές, προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη υποχώρηση των διεθνών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, και κατά συνέπεια την αποσυμπίεση του κόστος κατασκευής, σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που βρίσκονται στο καλάθι του πληθωρισμού. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα τη συγκράτηση των τιμών σε όλη την Ευρώπη, γεγονός που αποτυπώθηκε με τη μείωση του δείκτη τιμών καταναλωτή του στο 2,2% για τον Μάρτιο, από 2,3% τον Φεβρουάριο.
Oι δε προοπτικές είναι ακόμη πτωτικές καθώς εκτός από τα καύσιμα, υποχώρηση καταγράφεται και στην ιδιωτική κατανάλωση της Ευρωζώνης από την ανακοίνωση της επιβολής των δασμών στις 2 του μήνα, γεγονός που επίσης συμβάλλει στην μείωση των τιμών.
Το σκληρό ευρώ
Στην κατάσταση, βοηθάει και η ενίσχυση του ευρώ σε σχέση με το δολάριο κατά περίπου 9%, μέσα στο τελευταίο μήνα. Το σκληρό ευρώ, κάνει ακόμη πιο φθηνές τις εισαγωγές από τις ΗΠΑ και φυσικά τα προϊόντα ενέργειας, τα οποία εκκαθαρίζονται σε ρήτρα δολαρίου. Μπορεί η ενίσχυση να αποδειχθεί συγκυριακή, αποτέλεσμα των έντονων πιέσεων που δέχεται και θα συνεχίσει να δέχεται η οικονομία των ΗΠΑ , αλλά ευνοεί στην παρούσα φάση τη μείωση των επιτοκίων του ευρώ.
