Η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη ενδεχομένως να έδωσε στην ερευνητική επιτροπή για τον Συνεργατισμό, την καταληκτική πρόταση του πορίσματος τους (αν και υποψιαζόμαστε πως έχουν ήδη καταλήξει σε συμπεράσματα).
Η κ. Γιωρκάτζη διέψευσε τους πλείστους που την ήθελαν να είναι φειδωλή στα σχόλια της και να κρύβεται πίσω από περιορισμούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ήταν λαλίστατη και όπως παραδέχθηκε κάποια στιγμή, τώρα που της έμειναν τέσσερις μήνες για να αποχωρήσει από τη θέση της Διοικήτριας, μπορεί να μιλήσει πιο άνετα. Τραγικό. Ένα πρόσωπο σε καίριο πόστο και με καθήκοντα που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν το μέλλον της οικονομίας, παραδέχθηκε πως φοβόταν να μιλήσει.
Τραγικό επίσης ήταν το γεγονός πως επανέλαβε, περισσότερο από μία φορά, πως ο ιδιοκτήτης και ο μέτοχος είχαν την κύρια ευθύνη για τη διαχείριση του οργανισμού και για τον διορισμό των κατάλληλων προσώπων. Σε μία χώρα που πριν μερικά χρόνια οι τράπεζες αφέθηκαν να κινηθούν κατά το δοκούν, οδηγώντας στο κούρεμα καταθέσεων, η εποπτεία θεωρεί πως είναι δουλειά του ιδιοκτήτη και μόνο η διαχείριση ενός χρηματοπιστωτικού οργανισμού. Μα τότε γιατί χρειαζόμαστε την εποπτεία; Ας κάνουμε την τραπεζική ένα ανοικτό επάγγελμα.
Η πεμπτουσία όμως της κατάθεσης Γιωρκάτζη εμπερικλείεται σε μία και μόνο φράση: Στην Κύπρο ζούμε, τα κόμματα αποφασίζουν. Δεν χρησιμοποιώ εισαγωγικά γιατί δεν ήμουν παρών, αλλά βλέποντας τα ρεπορτάζ των συναδέλφων όλα συνηγορούν πως αυτό ήταν το κύριο μήνυμα της αναφοράς της Διοικήτριας. Τραγικό συμπέρασμα μέσα σε όλη του την αστειότητα. Δεν είναι τραγικό επειδή αποφασίζουν τα κόμματα αλλά επειδή ΑΚΟΜΑ αποφασίζουν τα κόμματα. Μετά τα όσα βιώσαμε, οι σημαντικές αποφάσεις ακόμα λαμβάνονται στη βάση κομματικών προτιμήσεων.
Από την άλλη, έχουμε τον κ. Συλλούρη να λέει πως η Βουλή έλαβε μονομερείς αποφάσεις υπέρ των τραπεζών. Μάλιστα, τα Μέσα Ενημέρωσης χρησιμοποίησαν στους τίτλους τους την έκφραση «Παραδοχή Συλλούρη…». Δεν διευκρίνισε βέβαια ο πρόεδρος της βουλής τι ακριβώς εννοούσε με την αναφορά του σε τράπεζες. Εννοούσε πως ευνόησαν τους μετόχους των τραπεζών; Πάντως κέρδη δεν είδαν εδώ και χρόνια ούτε βέβαια και μέρισμα. Ούτε η τιμή των τραπεζικών μετοχών ανέβηκε. Μάλλον στα τάρταρα βρίσκονται. Μήπως ευνόησε τους καταθέτες που πριν πέντε χρόνια κουρεύτηκαν; Δεν είδαμε να αποζημιώνεται κανείς. Ποιους ακριβώς αφορούσε η «παραδοχή» Συλλούρη;
Αν εννοούσε πως δόθηκαν εργαλεία στις τράπεζες για να κυνηγήσουν δανειολήπτες, λυπάμαι να παρατηρήσω πως μέχρι στιγμής δεν ήταν και τόσο χρήσιμα αυτά τα εργαλεία. Δεν είδαμε να μειώνονται τα κόκκινα δάνεια, δεν είδαμε να εντοπίζονται στρατηγικοί κακοπληρωτές. Αντίθετα, είδαμε να κλείνει ο Συνεργατισμός και να κινδυνεύουν με κούρεμα καταθέσεις 2.3 δις ευρώ, ακριβώς επειδή δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει επαρκώς και εγκαίρως το πρόβλημα με τα με εξυπηρετούμενα δάνεια.
Αλλά δεν βαριέσαι, στην Κύπρο ζούμε, και όπως κατά λάθος αλλά πολύ εύστοχα το έθεσαν οι συνάδελφοι σε τηλεοπτικό κανάλι, «η Βουλή έκλανε μονόπλευρες νομοθεσίες υπέρ των τραπεζών».
