Μα τι ωραία βραδιά μας χάρισε την Κυριακή η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, κερδίζοντας την κραταιά Ρεάλ Μαδρίτης και στέφθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης 2024!
Αν και όλοι συνεισέφεραν, τρία 3 είναι τα Πρόσωπα που ξεχωρίζω από τον προχθεσινό θρίαμβο στο Βερολίνο. Τον σπουδαίο Τούρκο προπονητή Εργκίν Αταμάν. Τον απίθανο Γάλλο παίκτη-καμικάζι της ομάδας, Ματίας Λεσόρ. Και τον ασύλληπτο αρχηγό, Κώστα Σλούκα – ίσως τον καλύτερο Έλληνα μπασκετμπολίστα τώρα, άξιο συνεχιστή της λαμπρής φυσιογνωμίας που ακούει στο όνομα Δημήτρης Διαμαντίδης. (Στη φωτό οι δύο παίκτες)
Για να μην παρεξηγούμεθα… ΑΕΚ είμαι! Αλλά πανηγυρίζω.
Να όμως και ο τοξικός της ημέρας. Τον αλίευσα από το Facebook, και αυτός ΑΕΚτζης δηλώνει, δυστυχώς, αλλά δεν μου αρέσουν αυτά τα μυαλά που κουβαλά και δεν χρειάζεται καν να πω όνομα:
«Εγώ είμαι με τον Παναθηναϊκό απόψε (αν και φουλ ΑΕΚΑΡΑ) για δύο λόγους. Πρώτο, ότι παίζει σε ευρωπαϊκό τελικό σαν Ελληνική Ομάδα, και δεύτερο γιατί παίζει με την μια από τις πιο μισητές ομάδες, την ΡΕΑΛ — Θάνατος στους νοσταλγούς του Φράνκο».
Αχ Παναγία μου, τι φυντάνια έχει βγάλει αυτός ο τόπος; Πόση τρικυμία έχουν μέσα στο σαλεμένο τους μυαλό;…
Ίδια και χειρότερη απελπισία και οργή αισθάνομαι και για το επόμενο συμβάν.
Δεν γίνεται, Χριστέ μου να ξημερώνει η ημέρα, όπως συνέβη χθες, με την είδηση ότι ιερείς στο Ηράκλειο της Κρήτης αρνήθηκαν να ψάλλουν το ιερό ευαγγέλιο στην κηδεία ενός κοριτσιού που έπεσε από γέφυρα, επειδή λέει, υπέπεσε στην αμαρτία της «αυτοκτονίας». 17 χρονών κορίτσι το άφησαν άψαλτο οι παπάδες.
Οι γονείς της, που πιστεύουν στον Θεό, ταπεινοί άνθρωποι της Εκκλησίας, είναι συντετριμμένοι και εμβρόντητοι από αυτήν την απάνθρωπη συμπεριφορά. Τι να πουν οι άνθρωποι; Πού να ακουμπήσουν τον πόνο τους;
Ο φίλος πολιτικός αναλυτής επί διεθνών και ευρωπαϊκών θεμάτων, Γιάννης Κουτσομύτης, εκ Κρήτης και αυτός, έχει μια απάντηση. Τη γράφει στο Facebook. Είναι θυμωμένη, αλλά και δικαιολογημένη:
«Θέλω να πάω εκεί να τους ξυρίσω τα γένια, να τους σκίσω τα άμφια, να τους φτύσω στη μούρη».
Ελπίζω ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος, που είναι πράος και φωτισμένος ιερέας και είχε πάρει σωστή θέση για τους γάμους ομοφυλόφιλων, αρνήθηκε να μπει στη δαιμονοποίηση και είπε για αυτούς ότι «είναι αδέρφια μας, και εμείς οι πνευματικοί δεν είμαστε άγγελοι», ελπίζω ο σεβασμιότατος να μαζέψει όλους αυτούς τους παπάδες που θέλει να ξυρίσει ο Γιάννης!….
Είπεν ο σύντροφος Στέφανος Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πριν 2 μέρες στην τηλεόραση του Αντέννα, το εξής μετριοπαθές και συνάμα χαριτωμένο:
«Εάν υπάρχει ένα άτομο που μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο από μένα, να ενώσει τον προοδευτικό κόσμο, να διοικήσει τη χώρα καλύτερα και να εκπροσωπήσει καλύτερα από μένα τη χώρα στο εξωτερικό, βρες τον μου για να τον στηρίξω και εγώ!».
«Τι ψωνάρα, Θεέ μου!», θα έλεγε αυθόρμητα ένας ωραίος, γνήσιος, λαϊκός άνθρωπος, για τούτον τον ουρανοκατέβατο τύπο που μας έλαχε και που ούτε ωραίος, ούτε γνήσιος, ούτε λαϊκός άνθρωπος είναι……
Person Grata: Ζανγκ Ζαν, Κινέζα ανεξάρτητη δημοσιογράφος και πρώην δικηγόρος, που τον Φεβρουάριο του 2020 ταξίδεψε στο Γουχάν απ’ όπου ξεκίνησε η διάδοση του κορωνοϊού σε όλο τον κόσμο και άρχισε να καταγράφει τις επιπτώσεις της απαγόρευσης κυκλοφορίας (lockdown) στην εκεί κοινωνία και να δημοσιεύει τις απόψεις του κόσμου που συναντούσε κρυφά. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για «διαδικτυακούς καβγάδες και πρόκληση ταραχών»
Πριν λίγες μέρες αποφυλακίστηκε, έχοντας εκτίσει όλη την ποινή της.
Σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα όμως, παρά την απελευθέρωσή της, το κινεζικό καθεστώς κρατάει τη Ζανγκ υπό αυστηρή επιτήρηση.
Όπως διαβάζω στο εξαιρετικό #FACT η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, εκδότρια, δημιουργός και επιμελήτρια του διαδικτυακού Newsletter, η Ζαν θεώρησε καλή ιδέα να ασκήσει τη λεγόμενη «δημοσιογραφία των πολιτών», μέσω των σόσιαλ μίντια, στην αυταρχική της πατρίδα, για να ενημερώσει τους συμπολίτες της ότι «κάτι περίεργο» συνέβαινε με τα πολλαπλά κρούσματα πνευμονίας που είχαν ξεσπάσει τότε στην περιοχή Γουχάν. Ήταν ο Covid-19.
ΥΓ. με σημασία: Οι φοιτητές που είχαν συλληφθεί τον Ιούνιο του 1989, στις διαδηλώσεις στην Πλατεία Τιενανμέν, στο Πεκίνο, είναι ακόμα φυλακισμένοι.
