Τρεις νεογέννητοι λύκοι που φέρουν γενετικά χαρακτηριστικά του εξαφανισμένου ανταρόλυκου (dire wolf) παρουσιάστηκαν από επιστήμονες της εταιρείας Colossal Biosciences, σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια «γενετικής αναβίωσης» (de-extinction) ενός προϊστορικού είδους.
Οι λύκοι – δύο αρσενικοί και ένα θηλυκό, με τα ονόματα Ρωμύλος, Ρώμος και Καλίσι – φέρουν 20 γονίδια του ανταρόλυκου, ενός είδους που εξαφανίστηκε πριν από περίπου 13.000 χρόνια και έγινε ευρύτερα γνωστό από τη σειρά Game of Thrones. Οι επιστήμονες δημιούργησαν τα ζώα τροποποιώντας DNA γκρίζων λύκων, ενσωματώνοντας βασικά χαρακτηριστικά του αρχαίου είδους.
Η Colossal, που φιλοξενεί τα ζώα σε ιδιωτική τοποθεσία στις βόρειες ΗΠΑ, υποστηρίζει πως τα κουτάβια αποτελούν «λειτουργικά αντίγραφα» του είδους, χωρίς να είναι γενετικά ταυτόσημα. Η διαδικασία περιλάμβανε απομόνωση DNA από απολιθωμένα δείγματα και τροποποίηση αιμοσφαιρίων γκρίζων λύκων, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία εμβρύων που εμφυτεύτηκαν σε παρένθετες μητέρες.
Η επικεφαλής του εγχειρήματος, Μπεθ Σαπίρο, χαρακτήρισε το αποτέλεσμα ως «ιστορικό βήμα» για την επιστήμη της γενετικής. Αν και τα ζώα θα παραμείνουν σε αιχμαλωσία, η τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στην προστασία ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση, όπως ο κόκκινος λύκος της Βόρειας Καρολίνας.
Ωστόσο, ειδικοί εκφράζουν επιφυλάξεις. Ο καθηγητής Γενετικής Άνταμ Μπόικο του Πανεπιστημίου Κορνέλ σημείωσε ότι τα κουτάβια δεν μπορούν να θεωρηθούν πλήρως αναβιωμένοι ανταρόλυκοι, καθώς μεγαλώνουν χωρίς τις συνθήκες του φυσικού τους περιβάλλοντος και πιθανόν να μην φέρουν το πλήρες φάσμα των γονιδίων του είδους. «Μπορεί να έχουμε 20 γονίδια, αλλά ίσως χρειαζόμαστε 2.000», δήλωσε.
Η Colossal είχε επιχειρήσει στο παρελθόν την αναβίωση του μαμούθ και του ντόντο, χωρίς επιτυχία λόγω τεχνικών περιορισμών. Η επιλογή του ανταρόλυκου κρίθηκε πιο ρεαλιστική λόγω της γενετικής εγγύτητας με τους σύγχρονους λύκους και τους σκύλους.
Η επιστημονική κοινότητα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, καθώς το εγχείρημα ανοίγει τον δρόμο για νέες προσεγγίσεις στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και στη μελέτη εξαφανισμένων ειδών.
