Η πρόσφατη, πρωτοφανής επίθεση του Παλαιστίνιου ηγέτη Μαχμούτ Αμπάς εναντίον της Χαμάς στην οποία μάλιστα χρησιμοποίησε απευθυνόμενος προς στην τρομοκρατική οργάνωση μία από τις σκληρότερες αραβικές εκφράσεις, τον όρο «γιοί των σκύλων», προκαλώντας μάλιστα και το χειροκρότημα του ακροατηρίου που τον άκουγε, δεν ήταν ούτε κεραυνός εν αιθρία, ούτε και κάτι που αναμενόταν να μείνει ως εκεί. Και δεν έμεινε.
Αν και η δημοτικότητα του Αμπάς δεν φτάνει πλέον σε διψήφια νούμερα, συνήθως κυμαίνεται στο 8-9% μόλις, οφείλει να εστιάσει κανείς σε δύο κυρίως σημεία: πρώτον, ότι θα ήταν μια εξαιρετική κίνηση προς τον αραβικό κόσμο ο οποίος – σύσσωμος, πλην των Καταρινών – θα ήθελε εδώ και καιρό να μιλήσει ανοιχτά για τη Χαμάς ίσως και με χειρότερο μάλιστα τρόπο και δεύτερον, ότι σε μία περίοδο που η τρομοκρατική οργάνωση θα ήθελε αν μη τι άλλο την ουδετερότητα της Ραμάλα, καθώς η οργή στη Γάζα εναντίον της φουντώνει, η κίνηση Αμπάς έστειλε το μήνυμα ότι η Χαμάς έχει τελειώσει. Και αν δεν έχει τελειώσει θα πρέπει.
Η επίθεση Αμπάς στη Χαμάς δεν περιείχε καμία ευνοϊκή προσέγγιση έναντι του Ισραήλ, κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν παράλογο. Μάλιστα, εάν δει κανείς ολόκληρο το βίντεο, ο Πρόεδρος της Παλαιστιανικής Αρχής έκανε την αναφορά στη Χαμάς στη λογική ότι η οργάνωση με τις ενέργειές της είναι που δίνει στο Ισραήλ, κατά την έκφρασή του, την ευκαιρία να επιτίθεται στη Γάζα. Εκεί ακριβώς ήταν είπε το ιστορικό πια, ε δώστε τότε γιοι των σκύλων τους ομήρους για να τελειώσει όλο αυτό.
Η αλήθεια είναι πως και ο αραβικός κόσμος και το Ισραήλ αλλά και οι πάντες – πλην του Ιράν, των ισλαμιστών και των «προοδευτικών» αντισημιτών της Δύσης – θα ήθελαν να δουν τη Χαμάς να τελειώνει. Οι πλείστοι αντιλαμβάνονται ότι αυτό είναι δύσκολο χωρίς την εξέγερση των ίδιων των κατοίκων της Γάζας οι οποίοι, παρά τις φρικιαστικές δολοφονίες των νέων που οργάνωσαν τις πρώτες διαδηλώσεις πριν από μερικές εβδομάδες από τους τρομοκράτες της Χαμάς, επιμένουν και βγαίνουν συνεχώς σε νέες διαμαρτυρίες ζητώντας να φύγει η Χαμάς και να σταματήσει ο πόλεμος.
Μάλιστα χθες υπήρξε μια ακόμα μεγάλη κινητοποίηση στις οποίες πλέον συμμετέχουν κυρίως τα γυναικόπαιδα προκειμένου η Χαμάς να μην μπορεί να αρχίσει εκ νέου τις δολοφονίες.
Θλιβερό για το δυτικό κόσμο και τη δυτική δημοσιογραφία ειδικά, και αυτή η είδηση όπως και όλες οι άλλες ειδήσεις που θα στεναχωρούσαν τη Χαμάς και όσους τη βλέπουν θετικά ή την υποστηρίζουν στις δυτικές κοινωνίες, θάφτηκε ως επί το πλείστον για λόγους πολιτικής αλλά και… προοδευτικής ορθότητας. Εν αντιθέσει με ειδήσεις οι οποίες παρατείνουν τη ζωή της τρομοκρατικής οργάνωσης μαζί με τη δυστυχία και τον τρόμο των Παλαιστινίων στη Γάζα. Λόγω της Χαμάς και φυσικά λόγω των πληγμάτων του Ισραήλ που συνεχίζονται. Όλοι ξέρουν πως εάν η Χαμάς δεν υπερεκτιμούσε τις δυνατότητές της και παράδιδε τους ομήρους τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να είχε συμβεί. Ο Αμπάς την κάλεσε να το πράξει πολλές φορές.
Στις ειδήσεις που «χάθηκαν» στον «ελεύθερο κόσμο» ανήκουν βέβαια και όλα τα εγκλήματα που διέπραξε η Χαμάς κλέβοντας ένα τεράστιο μέρος της ανθρωπιστικής βοήθειας την οποία φύλασσε και πουλούσε στη μαύρη αγορά «στεγνώνοντας» τις τελευταίες οικονομίες των Παλαιστινίων προσφύγων. Υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις εν ψυχρώ εκτελέσεων από την «Αστυνομία» της Χαμάς ακόμα και παιδιών τα οποία προσπάθησαν να πάρουν τρόφιμα από τα φορτηγά που έκλεβε η τρομοκρατική οργάνωση. Ακόμα όμως και η περίπτωση του πρώτου, του Άχμαντ Μπράχα, ενός παιδιού από το Τελ αλ-Σουλτάν βορείως της Ράφα στις 25/12/23, παρότι η οικογένειά του συγκρούστηκε με τους δολοφόνους της Χαμάς, δεν θεωρήθηκαν σημαντικές.
Ο αποκλεισμός που η Ισραηλινή κυβέρνηση επέβαλε στην είσοδο προμηθειών στη Γάζα ήταν δίκοπο μαχαίρι για τους κατοίκους. Το Ισραήλ γνώριζε το τι μπορεί να προκαλέσει η έλλειψη αγαθών, η δε έλλειψη ιδιαίτερων αντιδράσεων από τη Ραμάλλα και τους Άραβες, οφειλόταν στο γεγονός ότι και εκείνοι γνώριζαν. Ήταν ο μοναδικός τρόπος για να ανατραπεί η Χαμάς. Για αυτό είχαμε άλλωστε και τις διαδηλώσεις.
Όμως, η συνεχιζόμενη έλλειψη αγαθών έχει οξύνει και την πτυχή της σίτισης, στο ευρύτερο τεράστιο ανθρωπιστικό ζήτημα, κάτι που έφερε το Ισραήλ εκ νέου απέναντι από όλους. Κι αυτό, σε μια περίοδο κατά την οποία ακόμα και το ίδιο το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (σ.σ. όχι του Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το οποίο είναι όργανο του ΟΗΕ) αναγκάστηκε την περασμένη Πέμπτη, με ομόφωνη απόφαση του δικού του Εφετείου να εξετάσει εκ νέου τις ενστάσεις ενάντια στα εντάλματα σύλληψης που εξέδωσε κατά του Πρωθυπουργού του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου και του τότε υπουργού Άμυνας Γοάβ Γκάλαντ. Και αυτό διότι θεωρήθηκε ότι η διαδικασία έπασχε σοβαρά. Μάλλον όχι τυχαία, εάν θυμηθεί κανείς τις δηλώσεις του υπό ποινική έρευνα αυτή τη στιγμή για σεξουαλικά εγκλήματα εισαγγελέα του ΔΠΔ Καρίμ Χαν, οι οποίες φανέρωναν ξεκάθαρη προκατάληψη.
Λιμός στη Γάζα δεν υπήρξε ποτέ, παρά την προπαγάνδα. Το επιβεβαίωσε και ο ΟΗΕ. Αυτό είναι πια ξεκάθαρο αν και οι πλείστοι πιθανότατα θεωρούν ότι υπήρξε, όπως υιοθετούν και τα περί «γενοκτονίας», για πολιτικούς λόγους, χωρίς να υπάρχει, παρά τις μεγάλες απώλειες του Πολέμου, το όποιο νομικό έδαφος για να στηρίξει κάτι τέτοιο.
Σ’ αυτήν λοιπόν τη αρκετά ευνοϊκή νομική συγκυρία η οποία έρχεται μαζί με την εξάντληση της υπομονής (σχεδόν) όλων με τους τρομοκράτες της Χαμάς, το Ισραήλ θα διέπραττε ένα τραγικό σφάλμα προκαλώντας λιμό, το οποίο μάλιστα είναι και έγκλημα πολέμου. Από την άλλη αφήνοντας τη βοήθεια απλά θα επέτρεπε στη Χαμάς να επιβληθεί και πάλι.
Tι μπορεί να κάνει; Σύμφωνα με σημερινή αποκάλυψη της παναραβική εφημερίδα «Αλ Άραμπι αλ Ζαντίντ» («Ο Νέος Άραβας») η οποία εδρεύει στο Λονδίνο, πηγή στο Κάιρο άφησε να διαρρεύσει πως στο διάδρομο Morag τον οποίο έφτιαξε πρόσφατα το Ισραήλ αποκόπτοντας τη Χαν Γιούνις από τη Ράφα και τη Ράφα από την Αίγυπτο, το εβραϊκό κράτος θα φτιάξει μια ουδέτερη ζώνη στην οποία οι Παλαιστίνιοι πολίτες θα μπορούν να μετακινούνται αλλά και να συγκεντρώνονται πιο εύκολα.
Η διοίκηση αλλά και η διανομή της βοήθειας θα γίνεται από αμερικανική εταιρεία ασφαλείας. Αυτή θα έχει και την πολιτική διοίκηση στη Ζώνη. Η εταιρεία έχει μεγάλη προϋπηρεσία σε τέτοιες αποστολές στον Κόλπο, στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Πρόκειται για μια κίνηση η οποία μπορεί να αποβεί καθοριστική και για το μέλλον της Χαμάς. Και με την οποία οι υπόλοιποι Άραβες δεν θα ασχοληθούν, το δε Ισραήλ δεν θα μπορεί να κατηγορηθεί πια. Η πράξη θα δείξει.
