H ανακοίνωση του Ντόναλντ Τραμπ για απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από διάφορους διεθνείς οργανισμούς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Και εάν ένα μέρος της μπορεί -και πρέπει- να αποδοθεί σε άλλους παράγοντες, σχετικούς με τον επονομαζόμενο Τραμπισμό και εν όλω τη ρητορική του ακροδεξιού λαϊκισμού, όποιος αγνοεί τον ελέφαντα στο δωμάτιο, δεν βοηθά. 

Είτε το κάνει από απλή άγνοια είτε από πρόθεση.

Ο «ελέφαντας» είναι βέβαια η πτώση και η κατάπτωση πολλών διεθνών οργανισμών οι οποίοι εδώ και χρόνια έχουν χάσει την αξιοπιστία τους και, σε στιγμές κρίσιμες, καθίσταται ακόμα πιο φανερό ότι ελέγχονται από χώρες αλλά και από συμφέροντα ιδιοτελή και αδιαφανή. Και από διαφθορά.

Είναι εύκολο να τα ρίχνουμε στον Τραμπ ή στον όποιον Τραμπ. Πώς όμως απαντά κανείς λ.χ. στον έλεγχο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από την Κίνα, ο οποίος έλεγχος οδήγησε σε καταστροφικούς για τον πλανήτη χειρισμούς και φοβερή ολιγωρία ή και συγκάλυψη από τον ΠΟΥ στην αρχή της πανδημίας; 

Ο Τραμπ  απόρησε σε αρκετές περιπτώσεις δημόσια γιατί οι ΗΠΑ πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερα από κάθε άλλη χώρα ποσά ως εισφορά (1.28 δισεκατομμύρια δολάρια για την διετία 2022 – 2023) για έναν οργανισμό ο οποίος λειτούργησε με αυτόν τον τρόπο όταν α) η Κίνα (με πληθυσμό 1.4 δισεκατομμύρια έναντι 335 εκατομμυρίων των ΗΠΑ) πλήρωσε για την ίδια περίοδο… 157 εκατομμύρια δολάρια; 

Στον ΟΗΕ η μία σκανδαλώδης και μεροληπτική συμπεριφορά διαδέχεται την άλλη. Και είναι κοινό μυστικό πως κανένας άλλος γενικός γραμματέας του ΟΗΕ δεν ελέγχεται τόσο όσο ο Αντόνιο Γκουτέρες για αυτού του είδους τις συμπεριφορές, αρχής γενομένης της δήλωσής του ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας (24/10/23) ότι οι κτηνωδίες (επιθέσεις τις αποκάλεσε), «δεν έγιναν από το πουθενά». 

Στις μέρες του, ο ΟΗΕ έχει χάσει μάλλον όσο κύρος έχανε στις μέρες αρκετών από τους προκατόχους του μαζί. 

Ένα από τα πολλά παραδείγματα, η UN Women ο οργανισμός του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών. Αρνήθηκε να σχολιάσει τις δολοφονίες και τους βιασμούς γυναικών την 7η Οκτωβρίου. Το έκανε δύο μήνες μετά (!) λόγω της κατακραυγής εναντίον του. Θεώρησε δε σκόπιμο να βάλει μέσα αναφορά για την επανέναρξη των εχθροπραξιών στη Γάζα χωρίς, πάγια στάση του ΟΗΕ, να αναφέρει πως η εκεχειρία κατέρρευσε με τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς και μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων. 

Χρειάζονται σελίδες ολόκληρες για να γράψει κανείς τα όσα έγιναν ακόμα και μόνο για την 7/10. 

Από την μη ανανέωση του συμβολαίου της κορυφαίας και παγκόσμια αναγνωρισμένης ειδικού και ειδικής συμβούλου του ΟΗΕ σε θέματα γενοκτονιών (από το… 2010) Άλις Γουαρίμου Ντερίτου επειδή κατέληξε ότι δεν διαπράττεται γενοκτονία στη Γάζα, μέχρι τη δημόσια γελοιοποίηση της ειδικής αντιπροσώπου του γ.γ. του ΟΗΕ για τη σεξουαλική βία σε συγκρούσεις, Πραμίλα Πάτεν η οποία κατέγραψε τις κτηνωδίες στη Γάζα, από την εισηγήτρια του ΟΗΕ για τις Παλαιστινιακές Περιοχές Φραντσέσκα Αλμπανέζε η οποία ένιωσε… θλίψη για τις δολοφονίες των αρχηγών της Χαμάς την οποία συχνότατα ξεπλένει με δηλώσεις προκαλώντας διεθνείς αντιδράσεις. Μια γυναίκα η οποία εκδήλωνε ξεκάθαρη αντισημιτική συμπεριφορά ακόμα και πριν διοριστεί με αθλιότητες που διατύπωνε ακόμα για το Ολοκαύτωμα.

Η UNWRA βέβαια δεν θέλει συστάσεις. Είναι ένα σκάνδαλο από μόνη της με τα μέλη – απαγωγείς, δολοφόνους και βιαστές, βάσεις της Χαμάς κάτω από τα κτήριά της και την καλλιέργεια του μίσους στα παιδιά των Παλαιστινίων.

Πώς μπορεί αλήθεια ο ΟΗΕ, ένας Οργανισμός ο οποίος την ώρα που το Ιράν σκότωνε γυναίκες για το χιτζάμπ να του δώσει την έδρα του Σώματός του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να έχει την όποια αξιοπιστία;

Και κυρίως όταν σε όλα του τα Σώματα συνολικά καταγράφει από το 2015 την ακόλουθη επίδοση σε καταδικαστικά ψηφίσματα: Ρωσία (25), Συρία επί Άσαντ (12), ΗΠΑ (11), Βόρειος Κορέα (10), Ιράν (9), Μιάνμαρ (9) και Κίνα, Κούβα, Κατάρ, Λιβύη, Πακιστάν, Βενεζουέλα, Ζιμπάμπουε και Τουρκία… μηδέν; (!)

Στην ίδια λίστα υπάρχουν 170 καταδίκες –ναι 170- κατά του Ισραήλ. 

Ποιος θα ήθελε να χρηματοδοτεί τέτοιους οργανισμούς;