Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews
Λίγο μετά τις 4.00 σήμερα το πρωί, οι σειρήνες ήχησαν στο κεντρικό Ισραήλ από την Ιερουσαλήμ μέχρι και εδώ, στο Τελ Αβίβ. Η ρουτίνα γνωστή. Οι περισσότεροι πήγαν στα καταφύγια, ολοένα και περισσότεροι όμως επιλέγουν πλέον να μην το κάνουν. Εδώ το φαινόμενο δεν άρχισε με την 7η Οκτωβρίου αλλά πολύ καιρό, χρόνια πριν, έστω κι αν κανείς δεν ενοχλείτο εκτός από τη δράση της Χαμάς.
Εδώ, ο κόσμος έχει απλά κουραστεί.
Γνωστός ήταν και ο δράστης. Οι Χούθι της Υεμένης, το τελευταίο proxy που απέμεινε στο εγκληματικό καθεστώς της Τεχεράνης, συνεχίζουν να απειλούν το Ισραήλ, παρά τα τεράστια πλήγματα που δέχθηκαν και την αποκοπή σε μεγάλο βαθμό των διόδων ανεφοδιασμού τους με την καταστροφή των λιμανιών τους. Προσπαθούν δε, αυτό ματαίως σίγουρα, να σπάσουν το ηθικό του κόσμου εδώ χτυπώντας ως επί το πλείστον τις μεταμεσονύκτιες ώρες.
Ευλόγως διερωτάται κανείς γιατί το Ισραήλ δεν ξεκινά μια συνεχή αεροπορική εκστρατεία εναντίον τους τόσο καιρό, όταν μάλιστα έχει χτυπήσει τις υποδομές τους αλλά και πολλές από τις αποθήκες του οπλισμού τους.
Η απάντηση είναι απλή: η απουσία επαρκούς επαφής με το έδαφος. Τόσο στη Γάζα, όσο και στις σιιτικές περιοχές στο Λίβανο, ακόμα και στη Συρία του Άσαντ και το Ιράν, η Ιερουσαλήμ ανέπτυξε με την πάροδο του χρόνου ένα δίκτυο κατασκόπων, το πιο εντυπωσιακό μάλλον παγκοσμίως, εάν κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα.
Πριν από τις επιθέσεις ο IDF προειδοποιούσε με τη μαζική αποστολή μηνυμάτων στο παλαιστινιακό τηλεφωνικό δίκτυο τους πολίτες να απομακρυνθούν από συγκεκριμένες περιοχές ή έριχνε φυλλάδια, όπως έκανε και στο Λίβανο. Όσοι έμεναν, είτε επέλεγαν να το κάνουν, είτε συχνότερα παρεμποδίζονταν από τη Χαμάς -η Χεζμπολάχ δεν το έκανε- ώστε να χρησιμοποιηθούν ως ανθρώπινες ασπίδες από τους τρομοκράτες και βεβαίως τα θύματα να παρουσιάζονται στα δυτικά ΜΜΕ προκειμένου να στηρίξουν τα περί «γενοκτονίας» τα οποία καμία σοβαρή πηγή δεν στηρίζει.
Και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς αφού ο πληθυσμός της Γάζας ναι μειώθηκε μεν λόγω της φυγής 100.000 ανθρώπων από τη Λωρίδα και την (κατά τα στοιχεία της Χαμάς και μόνο) απώλεια 45.000 ατόμων, ενόπλων και αμάχων, μετά την έναρξη του πολέμου, αλλά την ίδια περίοδο η Γάζα είδε τις γεννήσεις να αυξάνονται όπως κάθε χρόνο. Με 26.8 γεννήσεις ανά 1.000 άτομα, η Γάζα βρίσκεται στην 38η θέση παγκοσμίως στον αριθμό γεννήσεων καταγράφοντας σταθερή αύξηση κάθε χρόνο. Αυτό έγινε και το 2024 και συνεχίζεται. Οφείλεται σε μεγάλο δε βαθμό στην εφηβική, ενίοτε και παιδική ηλικία των κοριτσιών που παντρεύονται.
Στην Υεμένη, λοιπόν, τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει. Το δε Ισραήλ, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στη χώρα αυτή, δεν μπόρεσε να αναπτύξει δίκτυο κατασκόπων μέσω του οποίου να γνωρίζει πρώτα από όλα με ακρίβεια τα σημεία που θα ήθελε να χτυπήσει, όπως διαφάνηκε ότι είχε καταφέρει να κάνει και στη Συρία. Αυτό σημαίνει πως πέρα από κάποια στρατηγικά σημεία, π.χ. τα λιμάνια τα οποία επίσης είχε αποφύγει για καιρό να καταστρέψει καθώς η Υεμένη βιώνει λόγω του πολέμου και της δράσης των Χούθι μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, δεν είναι σε θέση να ξέρει πολλά για το τι συμβαίνει επί του εδάφους, 2.200 χιλιόμετρα μακριά.
Τα όποια τυφλά χτυπήματα συνεπώς, θα προκαλούσαν πολύ μεγάλες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό, τις οποίες το Ισραήλ προσπαθεί να αποφύγει και τις οποίες το δίχως άλλο θα άρπαζαν αμέσως οι επιλεκτικές «προοδευτικές» ανησυχίες στη Δύση, όλων αυτών οι οποίοι επενδύουν στην πώληση ευαισθησιών για την Γάζα αλλά αδιαφορούσαν παντελώς όταν ο Άσαντ ισοπέδωνε μαζί με τον Πούτιν (σ.σ. με εκθέσεις του ΟΗΕ) νοσοκομεία σε λειτουργία στη Συρία ή όταν οι μουλάδες του Ιράν σκοτώνουν γυναίκες επειδή δεν φορούν τη μαντίλα και άντρες επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ. Το Ισραήλ δεν θέλει να προκαλέσει κι άλλον αντισημιτισμό -«προοδευτικό» woke και μη- οι δε Εβραίοι στον υπόλοιπο κόσμο ακόμα λιγότερο.
Αυτή η επαφή με το έδαφος είναι εκ των ων ουκ άνευ και η απουσία της είναι πολύ επικίνδυνη ειδικά για όσους βρίσκονται εκεί. Η πρόσφατη παρέμβαση του γενικού εισαγγελέα του Στρατού του Ισραήλ προς τον Αρχηγό Χέρτζι Χαλέβι με την οποία τον προειδοποιούσε πως οι εκτιμήσεις του IDF για τον αριθμό των αμάχων σε κάποιες περιοχές είναι εσφαλμένες και ενδέχεται να υπάρχουν τετραπλάσια άτομα, είναι ενδεικτική της απώλειας επαφής λόγω της καταστροφής των υποδομών επικοινωνίας.
Είναι επίσης και ο βασικότερος λόγος, πέρα από τις ζωές των ομήρων της Χαμάς, που η κυβέρνηση Νετανιάχου υπερέβαλε εαυτόν για να πετύχει κάποια συμφωνία για το ζήτημα με την τρομοκρατική οργάνωση, ακόμα και εάν η Χαμάς ήταν εκείνη που τορπίλισε όλες τις προηγούμενες προσπάθειες. Το εάν αυτό διευκόλυνε την τακτική Νετανιάχου είναι μια άλλη συζήτηση.
Όσο για τους Χούθι, όλα δείχνουν πως για κάποιο τουλάχιστον διάστημα, οι μεταμεσονύκτιοι συναγερμοί θα συνεχιστούν στο Ισραήλ.
Διότι απλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
