Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews
Η Τζενίν, το άντρο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας στη Δυτική Όχθη, έχει γίνει για άλλη μια φορά τα τελευταία 24ωρα επίκεντρο σφοδρών συγκρούσεων.
Από μόνο του, το πιο πάνω δεν ξαφνιάζει. Αυτή τη φορά όμως υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: οι ισλαμιστές δεν συγκρούονται με τον ισραηλινό στρατό αλλά με την Παλαιστινιακή Αρχή. Εμφύλιες λοιπόν οι συγκρούσεις;
Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς. Η Παλαιστινιακή Αρχή και οι διάφορες ομάδες, με κυριότερες τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ προσπαθούν ματαίως μάλλον και χάριν εντυπώσεων να καταλήξουν σε μια συνεννόηση η οποία, υποτίθεται ότι θα κρατήσει. Ωστόσο, όσες απόπειρες και εάν έγιναν και όσες υποτιθέμενες συμφωνίες και εάν προέκυψαν, το αποτέλεσμα είναι σταθερά το ίδιο: η κατάρρευση των προσπαθειών. Διότι, η μεν Παλαιστινιακή Αρχή επιδιώκει να κρατηθεί στην εξουσία, οι δε εξτρεμιστές επιδιώκουν να την καταλάβουν. Και έτσι οι αδελφικές, υποτίθεται, σχέσεις που κάθε άλλο παρά τέτοιες, είναι οδηγούν σε συγκρούσεις και σε βαθύ μίσος.
Μια ενδιαφέρουσα, όσο και σχετική παρένθεση: τον περασμένο Μάιο όταν βρέθηκα στη Ραμάλα και τη Βηθλεέμ καλύπτοντας την εκεί επίσκεψη του τέως Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη μπόρεσα να δω για άλλη μια φορά από πρώτο χέρι πόσο μεγάλη είναι έχθρα ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Ο Πρόεδρος της (τότε) αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε κάνει πριν πάει κάποιες δηλώσεις στις οποίες είχε πει πως μόνο «ένα μέρος της Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση», προκαλώντας -φυσιολογικά- την οργίλη αντίδραση του Ισραήλ. Ωστόσο, η Ιερουσαλήμ δεν τράβηξε το ζήτημα, διευκολύνοντας το ταξίδι του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς όμως από ισραηλινής πλευράς δεν τον συνάντησε, αν και παραμένει άγνωστο εάν και ο ίδιος το επεδίωξε.
Όταν γύρισε ο κ. Κασσελάκης στην Ελλάδα, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα εξέφρασε την ικανοποίησή του που το ταξίδι πήγε καλά αλλά επέκρινε εκ νέου τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν καταδίκασε τις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου στις εκεί δηλώσεις του ενώ σημείωσε πως «κάποιοι άφησαν να εννοηθεί ότι μπορεί να δυσκολευτεί να εισέλθει στο Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή λόγω των προηγούμενων δηλώσεων του. Λοιπόν, αυτό ήταν εντελώς αβάσιμο».
Η αναφορά δεν ήταν τυχαία. Ένα ταξίδι το οποίο είχε ξεκινήσει με μεγάλες προσδοκίες, κατέληξε σε μία συνάντηση με τον… υπουργό Τουρισμού της Π.Α. στη Βηθλεέμ και με έναν αξιωματούχο της PLO στη Ραμάλα. Δεν ήταν σίγουρα αυτό που θα ανέμενε κανείς να συμβεί κατά την επίσκεψη του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας ο οποίος μάλιστα είναι ξεκάθαρα υποστηρικτής των παλαιστινιακών θέσεων.
Απλά ειπωμένο, η Παλαιστινιακή Αρχή προφανέστατα δεν εκτίμησε, παρά τις καλές προθέσεις του τότε ηγέτη της ελληνικής αριστεράς την, τυχαία ή όχι κανείς δεν γνωρίζει, την αναγωγή μέρους της τρομοκρατικής Χαμάς σε πολιτικό παράγοντα εντός της Π.Α. την ώρα μάλιστα που η Χαμάς προσπαθούσε να υποσκάψει παντοιοτρόπως τον παλαιστίνιο ηγέτη, αν μπορεί να τον πει πια κανείς έτσι, δεδομένου ότι στις δημοσκοπήσεις, σταθερά, ένα 80-90% λέει πως πρέπει να παραιτηθεί και η μεγάλη πλειονότητα, σε Γάζα και Δυτική Όχθη ακόμα και σήμερα, υποστηρίζει τη Χαμάς.
Οι εξελίξεις στη Συρία έχουν αναπτερώσει τις ελπίδες των ισλαμιστών για επικράτηση. Όταν ο HTS μια οργάνωση η οποία προήλθε από την Αλ Κάιντα αναγνωρίζεται σχεδόν – και εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα για το παρακάτω – ως η ηγεσία στη Συρία, τι θα μπορούσε να σταματήσει και εκείνους, οι ιδέες των οποίων είναι οι ίδιες, να εδραιωθούν εάν ανατρέψουν τον Αμπάς και τη Φάταχ οι οποίοι κυβερνούν από το 2005, με τον γηραιό παλαιστίνιο ηγέτη να αναβάλλει εξ ανάγκης τις εκλογές; Αυτός δείχνει λοιπόν να είναι ο λόγος των ταραχών στην Τζενίν και της προσπάθειας της ηγεσίας της Π.Α. να τις καταστείλει βίαια εάν χρειαστεί, κάτι που πολύ σπάνια συμβαίνει.
Η σοβαρότητα της κατάστασης φαίνεται και από την εξίσου σπάνια και εσπευσμένη μετάβαση στο Αμμάν του επικεφαλής της Shin Bet (των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ για την εσωτερική ασφάλεια) μαζί με τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του στρατού, μετά από ενδείξεις ότι κάτι ανάλογο προετοιμάζεται και εναντίον του βασιλιά Αμπντάλα στην Ιορδανία.
Το σκηνικό στη Μέση Ανατολή ανατρέπεται άρδην και τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν όχι μόνο ανά πάσα στιγμή αλλά και προς πάσα κατεύθυνση, καθώς τα κενά επιτρέπουν πλέον αλλαγές και ανατροπές άλλοτε αδιανόητες. Παράγουν δε και εξελίξεις οι οποίες και αυτές δεν απασχολούσαν, ως απίθανες μέχρι προ ημερών, κανέναν στην ευρύτερη περιοχή.
