Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews
Τους τελευταίους οκτώ μήνες, από την πρώτη επίθεση του ιρανικού καθεστώτος κατά του Ισραήλ στις 13 Απριλίου και μετά, η εικόνα του αεροδρομίου του Τελ Αβίβ, για εμάς που μπαινοβγαίναμε στη χώρα, άλλαζε αναλόγως των γεγονότων. Και αυτό συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Σε περιόδους σχετικής ηρεμίας, πολλές αεροπορικές εταιρείες ξανάρχιζαν τα δρομολόγια τους, έστω και για λίγο και έτσι, ανάμεσα στις ουρές των αεροπλάνων της EL AL και των άλλων ισραηλινών αεροπορικών εταιρειών, ο επιβάτης διέκρινε και άλλες, κυρίως ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες.
Όταν η ένταση ανέβαινε και οι επιθέσεις αυξάνονταν, τα ισραηλινά αεροπλάνα βίωναν μια σχετική μοναξιά. Σχετική, καθώς ελάχιστα ξένα έρχονταν και έφευγαν σχεδόν αδιαλείπτως με κυριότερα εκείνα της Emirates, της Etihad και της FlyDubai, των εταιριών από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πριν από τις Συμφωνίες του Αβραάμ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί έστω κάτι τέτοιο. Πόσω μάλλον ότι αυτοί θα ήταν -σχεδόν- οι πιο «πιστοί» των ξένων.
Το ζήτημα των στενότατων πλέον σχέσεων του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα επανήλθε απρόσμενα και κάπως βίαια με τη δολοφονία προ ημερών του 28χρονου ραβίνου Τζβι Κόγκαν στη χώρα στην οποία επισήμως ζουν 2.000 Εβραίοι, ως επί το πλείστον Ισραηλινοί, κυρίως στο Ντουμπάι, όμως υπολογίζεται πως είναι είναι εώς και 4.000 συνολικά με πολλούς οι οποίοι διατηρούν δεύτερη υπηκοότητα να μην φανερώνουν την ισραηλινή.
Η Αστυνομία συνέλαβε τρεις Ουζμπέκους οι οποίοι φέρεται να στρατολογήθηκαν από το Ιράν για να διαπράξουν τη δολοφονία.
Γιατί όμως; Το Ιράν εκτιμάται ότι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στα ΗΑΕ, ενόψει και της ανάληψης της Προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος έχει διευκρινίσει ότι θα εργαστεί για την επέκταση των Συμφωνιών του Αβραάμ και σε άλλες χώρες της περιοχής. Η Τεχεράνη, λέει η εκτίμηση αυτή, ήθελε να προειδοποιήσει τόσο τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όσο και άλλα κράτη πως, πέρα από την πολεμική της δυνατότητα, μια δυνατότητα που ο υπουργός Εξωτερικών του καθεστώτος είχε φροντίσει να στείλει ως μήνυμα κατά την περιοδεία του στις χώρες του Κόλπου λίγο πριν την ισραηλινή απάντηση στα πλήγματα του Ιράν, υπάρχει και η δυνατότητα άλλου είδους πληγμάτων στο έδαφός τους. Και να δημιουργήσει έτσι δεύτερες σκέψεις στις ηγεσίες τους.
Εάν όντως αυτός ήταν ο στόχος, τότε απέτυχε οικτρά και αυτό μπορεί να το δει κανείς όχι μόνο από την οργίλη αντίδραση των Εμιράτων αλλά και από την ταχύτητα με την οποία συνέλαβαν τους φερόμενους ως δράστες οι οποίοι είχαν προλάβει να διαφύγουν στην Τουρκία. Με επείγον διάβημα σε επίπεδο ηγεσίας προς την Άγκυρα.
Η εκτίμηση μάλιστα είναι μάλλον το αντίθετο θα προκαλέσει η δολοφονία αφού όλες οι χώρες του Κόλπου, πρωτίστως τα ΗΑΕ, θεωρούν και πολύ σωστά το Ιράν ως τη σοβαρότερη απειλή για την ασφάλειά τους ενώ υπάρχουν και άλλες παράμετροι οι οποίες δεν θα επέτρεπαν ποτέ την όποια ανοχή σε τέτοιες ενέργειες, πέραν των τεράστιων συμφερόντων των ΗΠΑ -και προσωπικά του Ντόναλντ Τραμπ στην περιοχή- αλλά και την εκπληκτική ανάπτυξη των σχέσεων, εάν μιλάμε ειδικά για τα ΗΑΕ με το ίδιο το Ισραήλ. Ένα εμπορικό ισοζύγιο γύρω στα 2.5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και πάνω από 1.5 εκατομμύρια επισκέψεις από Ισραηλινούς στα Εμιράτα από το 2020 και μετά, είναι μόνο μερικά από ενδεικτικά στοιχεία.
Πολύ δε σημαντικότερη είναι η σχέση των δύο χωρών στην ανταλλαγή πληροφοριών και τη θωράκιση στρατιωτικά και σε επίπεδο αντικατασκοπείας – αυτά λογικά πολύ περισσότερο από το Ισραήλ στα ΗΑΕ αντί αντίστροφα.
Σημαντική είναι όμως και μια άλλη διάσταση: σε μια βαθιά θρησκευόμενη χώρα και με το Κοράνι να λέει αφενός μεν ότι η γη του Ισραήλ ανήκει στους Εβραίους και να καλεί -εν μέρει- στην προστασία τους λόγω της κοινής προέλευσης της βάσης του Ισλάμ και του Χριστιανισμού από την εβραϊκή θρησκεία, η δολοφονία ενός ιερωμένου ήταν διπλό πλήγμα για την εικόνα των Εμιράτων. Ως τρομοκρατική ενέργεια εξωτερικά αλλά και εσωτερικά, ως ασέβεια και παραβίαση θρησκευτικών ορίων εσωτερικά.
Η κυρίαρχη εκτίμηση των αναλυτών διεθνώς είναι πως το Ιράν διέπραξε ένα μεγάλο σφάλμα το οποίο τελικά θα φέρει πιο κοντά, όχι μόνο το Ισραήλ με τα ΗΑΕ αλλά και άλλες χώρες της περιοχής με το Ισραήλ και ακόμα περισσότερο θα κάνει τις χώρες αυτές να συσφίξουν τη μεταξύ τους συνεργασία, ειδικά με την ενίσχυση που τους δίνει η εκλογή Τραμπ και η προσέγγισή του στην περιοχή.
Ανομολόγητη ελπίδα όλων είναι ότι ο Τραμπ θα φέρει κάτι πολύ περισσότερο από από ενίσχυση σε σχέση τουλάχιστον με τους μουλάδες της Τεχεράνης, το μόνιμο πρόβλημα στον Κόλπο.
