Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews
Με την Χαμάς να έχει διαλυθεί και τη Χεζμπολάχ να έχει αποκοπεί από το Ιράν και με την ολοκληρωτική ήττα της δεύτερης να είναι ζήτημα λίγου χρόνου, πιθανότατα και με την ολοκλήρωση της νέας διευρυμένης επίθεσης του Ισραήλ στο νότιο Λίβανο, τα βλέμματα όλων έχουν στραφεί και πάλι στο Ιράν.
Όσο για το βλέμμα του Ισραήλ δεν έφυγε ούτε για μία στιγμή. Αντιθέτως. Και αυτό διότι τώρα, πέραν όλων των γνωστών, υπάρχει μάλλον κι ένας πρόσθετος λόγος.
Οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ εκτιμούν ότι το Ιράν ενδέχεται παρά τις δημόσιες τοποθετήσεις του να κινείται πρόσω ολοταχώς για την κατασκευή πυρηνικών όπλων, ειδικά μετά την «απώλεια» της Χεζμπολάχ και το απαντητικό χτύπημα του Ισραήλ το οποίο διέλυσε σε μεγάλο βαθμό την ιρανική αεράμυνα, τη δυνατότητα παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων αλλά και μια επισήμως ανενεργή εγκατάσταση του πυρηνικού προγράμματος στην οποία εκτιμάται ότι βρίσκονταν κρυμμένα σημαντικά υλικά για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων από το καθεστώς της Τεχεράνης.
Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά. Όταν το Ιράν ξεκίνησε μυστικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, προ εικοσιπενταετίας σχεδόν, είχαν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια μέχρι η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) να αντιληφθεί ότι κάτι συνέβαινε ενώ, στη συνέχεια το Ιράν κατάφερε να ξεγελάσει για καιρό πολλούς στη διεθνή κοινότητα ότι είχε διακόψει το πρόγραμμά του, κάτι βέβαια που δεν είχε κάνει.
Πρωταρχικός στόχος του καθεστώτος της Τεχεράνης είναι παραγωγή πυρηνικών κεφαλών για τον τύπο βαλλιστικού πυραύλου Shahab 3, δύο παραλλαγές του οποίου οι πύραυλοι Emad και Ghadr χρησιμοποιήθηκαν στην ιρανική επίθεση κατά του Ισραήλ, την πρώτη Οκτωβρίου.
Η ΙΑΕΑ πιστεύει ότι το Ιράν, πέραν των εγκαταστάσεων που «πιάστηκε» να χρησιμοποιεί για δραστηριότητες ύποπτες, ενδεχομένως για τον εμπλουτισμό ουρανίου, είχε και δημιουργήσει κι άλλες εγκαταστάσεις τις οποίες κανείς δεν γνωρίζει. Το Ισραήλ θεωρεί κάτι τέτοιο ως εξαιρετικά πιθανό και επιπροσθέτως ανησυχεί ότι οι μουλάδες ενδέχεται να έχουν μεταφέρει ένα μέρος του προγράμματος εκτός Ιράν, με πρώτη υποψία το ελεγχόμενο πλέον από την Τεχεράνη, Ιράκ.
Τα περισσότερα από όσα το Ιράν δεν δηλώνει αλλά η ΙΑΕΑ γνωρίζει σήμερα, προήλθαν από την ισραηλινή κατασκοπεία η οποία κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο να πλήξει το πρόγραμμα εξουδετερώνοντας επιστήμονες που το ανέπτυσσαν αλλά και αποκτώντας το μεγαλύτερο μέρος του «Πυρηνικού Φακέλου» του καθεστώτος με το εντυπωσιακό δίκτυο πρακτόρων που ανέπτυξε εντός του ιρανικού εδάφους αλλά της ίδιας της ηγετικής δομής, όπως κατέδειξε η εξουδετέρωση Χανίγιε προ μηνών αλλά και η βήμα προς βήμα διάλυση της Χεζμπολάχ στο Λίβανο.
Για το Ισραήλ η αποτροπή της κτήσης πυρηνικού όπλου από το Ιράν – η υποψία αφορά την προσπάθεια παραγωγής τεσσάρων πυρηνικών κεφαλών για τους Shahab 3 και το Ιράν έχει ήδη φτιάξει τους πυροκροτητές που απαιτούνται σύμφωνα με την ΙΑΕΑ – είναι το πιο κρίσιμο, υπαρξιακό ζήτημα ασφάλειας.
Για την περιοχή το ίδιο, με τη διαφορά ότι οι πάντες γνωρίζουν ότι το Ισραήλ έχει τουλάχιστον 90 πυρηνικές κεφαλές – επίσημα δεν αρνείται αλλά ούτε διαψεύδει – και όλοι μπορούν να προβλέψουν ποια θα είναι η συνέχεια εάν το Ιράν κάνει ένα τέτοιο βήμα. Αλλά και χωρίς να το κάνει η κατοχή πυρηνικών κεφαλών από ένα τέτοιο σκοτεινό και παρανοϊκό καθεστώς είναι απειλή για ολόκληρη την περιοχή και ειδικά το Ισραήλ. Κανένας δεν θα ήθελε μια δεύτερη Βόρεια Κορέα, αυτή τη φορά στη Μέση Ανατολή να εκβιάζει τις εξελίξεις.
Με τον Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία το Ιράν έχει ρίξει απότομα τους τόνους και θεωρείται ολοένα και πιο αμφίβολο να πειράξει ξανά το Ισραήλ, παρόλο που τίποτα δεν είναι σίγουρο με το καθεστώς της Τεχεράνης.
Βεβαίως, εάν επιβεβαιωθεί πως έχει ξαναρχίσει και μάλιστα ότι έχει επιταχύνει τη διαδικασία για τη δημιουργία πυρηνικού όπλου, ίσως και να μην προλάβει να το κάνει.