Κωστής Κωνσταντίνου/ Εκλογές ΗΠΑ: Το διακύβευμα πίσω από το θέαμα

Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews

Πιο… αμερικάνικες δεν μπορούν να γίνουν αυτές οι αμερικανικές Εκλογές. Aστέρες του Χόλιγουντ ολοφύρονται – όχι δωρεάν βέβαια – σε κλιπάκια που γίνονται βάιραλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την ώρα που άλλοι, της μουσικής σκηνής και των ΜΚΔ, επίσης παρεμβαίνουν. 

Το σκηνικό είναι ένα show: Από την J.Lo, έστω και εν μέσω αποριών των δημοσιογράφων για το βίντεο με τον Diddy, σημάδι και αυτό των προτεραιοτήτων των καιρών, μέχρι τον Χάρισον Φορντ να εξηγεί ότι αναγκάζεται να μιλήσει πρώτη φορά για τα πολιτικά και να πει κυρίως ότι ο Τραμπ δεν είναι στα καλά του. Κάτι που σίγουρα δεν χρειαζόταν κανείς τον Χάρισον Φορντ για να το μάθει, αν και εδώ το επιχείρημα είναι πως έχει σαλέψει τελείως. 

Που και πάλι αποκάλυψη δεν θα το έλεγαν πολλοί.

Σ’ αυτό το σκηνικό των «αστεριών» παντός είδους το οποίο γέρνει σαφώς προς την Καμάλα Χάρις -δεν είναι άλλωστε  εύκολο να υποστηρίξει κάποιος δημόσια τον Τραμπ ειδικά μετά από τις δηλώσεις του τις τελευταίες εβδομάδες- προστίθεται και μια πολεμική πρώτου επιπέδου, ίσως ούτε καν τέτοια να μπορεί να χαρακτηριστεί. Με τους δημοκρατικούς να παίζουν το συναισθηματικό χαρτί, μαζί και τον μπαμπούλα του Τραμπ «που δεν διαφέρει από τον Χίτλερ» σε ένα σκηνικό που θυμίζει τρομερά το 2016. Τότε που ο πλανήτης είχε πεισθεί ότι ερχόταν η συντέλεια, όπως βέβαια και το 2020, τότε που ο πλανήτης πείστηκε και πάλι ότι την είχε μόλις αποφύγει.

Από την άλλη, το στρατόπεδο Τραμπ επιστρατεύει τον πιο ακατέργαστο μάλιστα ρατσισμό και τις σεξιστικές επιθέσεις για την Καμάλα. Κυρίως το ότι επαναλαμβάνει -και αυτό είναι αλήθεια, δυστυχώς για εκείνην- τις ίδιες φράσεις στις ομιλίες της. Στόχος είναι να περάσει το μήνυμα ότι πρόκειται για μια χαζή, έστω κι αν το επιτελείο Τραμπ λησμονεί ότι το λεξιλόγιό του δικού του υποψηφίου εξαντλείται σε ελάχιστες λέξεις οι οποίες προκαλούν εδώ και χρόνια το γέλωτα διεθνώς με κυριότερες το “huge” (“yuge” κατά τον Τραμπ), το “bigly” από το big, το “incredible”, το “tremendous” και το “classy”.

Όπως και αν το δει κανείς βέβαια, τίποτα δεν θυμίζει τις Αμερικανικές Εκλογές του απώτερου παρελθόντος και πώς άλλωστε, με τις παραμέτρους της πολιτικής σήμερα, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς. Μια απλή παρατήρησή τους εξηγεί αμέσως το γιατί. Η ανάλυση είναι εκ περισσού.

Το ζητούμενο είναι σε τι διαφέρουν οι δύο. Και, στη δική μας περίπτωση, είναι εάν και πόσο τα πράγματα αλλάζουν από το εσωτερικό των ΗΠΑ όπου σαφώς και η πολιτική του Προέδρου είναι καθοριστική.

Στο εξωτερικό τα πράγματα σαφώς και δεν είναι έτσι, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι μακρόπνοη και ενιαία, επηρεάζεται δε πολύ λιγότερο από την αλλαγή Προέδρου. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί λ.χ. να αποκλείσει την πιθανότητα οι απειλές Τραμπ για διακοπή της βοήθειας προς την Ουκρανία -την Ευρώπη επί του προκειμένου- να υλοποιηθούν, εάν όχι απόλυτα σε κάποιον βαθμό, αναλόγως και των αποτελεσμάτων στα Σώματα. Για το Κογκρέσο στις έδρες τις οποίες επηρεάζουν οι εκλογές.

Το ίδιο ισχύει και στο Μεσανατολικό, όπου κανείς δεν πρέπει να λησμονεί πως οι Συμφωνίες του Αβραάμ συνάφθηκαν στην τετραετία του Τραμπ, κατά την οποία η αμερικανική Πρεσβεία στο Ισραήλ μεταφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ και υπήρξε σειρά ευνοϊκών για το εβραϊκό κράτος εξελίξεις, κάτι που όμως με τη σειρά του δεν σημαίνει ότι αποτελεί και εγγύηση για τη συνέχεια. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που αυτές οι εκλογές προκαλούν τόσο μεγάλο προβληματισμό το Ισραήλ και σε επίπεδο κοινωνίας.

Πολύ πιο άμεσα λοιπόν οι εκλογές αυτές αναμένεται να επηρεάσουν το εσωτερικό των ΗΠΑ παρά το εξωτερικό τους. Ο Πόλεμος στη Μέση Ανατολή έσυρε τις ΗΠΑ πίσω στην περιοχή με ότι αυτό συνεπάγεται και για εμάς ή όσους από εμάς τουλάχιστον ανησυχούν στη προοπτική επικράτησης του Άξονα στην περιοχή μας, στον οποίο το δίχως άλλο θα προσκολληθεί και η Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται.

Σίγουρο δε είναι πως ξεκινώντας από το ποιος/α είναι και τι είναι, το ζητούμενο και πάλι δεν είναι αν θα εκλεγεί η (νυν) αντίπαλος Τραμπ αλλά, με δεδομένη την ελάχιστη απόσταση με βάση τις δημοσκοπήσεις, τι θα συμβεί. Εάν δεν εκλεγεί.