Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews

Και εκεί που όλοι πίστευαν πως στη σκιά των αμερικανικών εκλογών αλλά και υπό το βάρος της κοινής λογικής η σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν έμπαινε σε μια πολύ προσωρινή έστω φάση «ανακωχής», τα σύννεφα πάνω από τη Μέση Ανατολή πυκνώνουν και πάλι.

Το Ιράν προανήγγειλε «καθοριστικό και οδυνηρό πλήγμα κατά του Ισραήλ», όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί εάν το Ισραήλ απαντούσε με τη σειρά του στην επίθεση της Τεχεράνης την 1η Οκτωβρίου. Η πρόθεση επιβεβαιώνεται και από τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ οι οποίες αναφέρουν ότι το Ιράν μετακινεί οπλικά συστήματα στο έδαφος του Ιράκ προκειμένου να διενεργήσει την επίθεση από εκεί, πριν μάλιστα από τις αμερικανικές εκλογές, την ερχόμενη Τρίτη. Κατά πάσα πιθανότητα δηλαδή το Σαββατοκύριακο.

Το Ιράκ είναι μια ευαίσθητη περιοχή για τις ΗΠΑ λόγω των 2.500 Αμερικανών στρατιωτών που παραμένουν στο έδαφός του.

Πέρα από το πιο πάνω, η κίνηση του Ιράν μοιάζει εκ πρώτη όψεως παράλογη, καθώς όλα πλέον δείχνουν πως τα χτυπήματα του Ισραήλ κατά του καθεστώτος των μουλάδων της Τεχεράνης, εκτός από το χτύπημα στο Περτσίν και την εκεί καταστροφή του “Τελεγκάν-2”, μιας βάσης επισήμως ανενεργούς από το 2013 αλλά κρίσιμης για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και την παραγωγή συστημάτων για δοκιμές, διέλυσαν και το σύνολο σχεδόν της ιρανικής αεράμυνας και τη βιομηχανία παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν. Τα πιο πάνω επιβεβαιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό και από δορυφορικές εικόνες αλλά και από την αμήχανη και άνευ αποδεικτικών στοιχείων διάψευση των πληγμάτων από την Τεχεράνη.

Συνεπώς, πώς αλλά και γιατί θέλει να προχωρήσει το Ιράν με ένα τέτοιο βήμα;

Η απάντηση φαίνεται να κρύβεται ακριβώς στην αποκάλυψη των πληγμάτων. Εκεί που η Τεχεράνη διακωμωδούσε ακόμα και στο Tik-Tok -o tempora o mores!- τα πλήγματα του Ισραήλ με βιντεάκια που έδειχναν νέους σε οροφές κτηρίων να κάνουν πλάκα και να αναζητούν τα χτυπήματα αλλά και αποδίδοντας τις εκρήξεις στα συστήματα αεράμυνας, η αποκάλυψη στο διεθνή Τύπο της έκτασης της ζημιάς που υπέστη το καθεστώς ήταν μια νέα γελοιοποίηση η οποία το άφησε εκ νέου εκτεθειμένο στα μάτια των Ιρανών, σε μια μάλιστα περίοδο κατά την οποία η κοινωνία του Ιράν είναι αγανακτισμένη για την οικονομική κρίση, την απομόνωση και τον μεγαλοϊδεατισμό του καθεστώτος υπό την κάλυψη του «ενδιαφέροντος» για το Παλαιστινιακό.

Τέτοια είναι η οργή, που όταν προ μηνών σε ποδοσφαιρικό αγώνα υψώθηκε η σημαία των Παλαιστινίων, χιλιάδες άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά από τις κερκίδες «βάλτε τη σημαία σας στον κ… σας». Αφίσες για το Παλαιστινιακό σκίζονται, πανό καίγονται, ενώ σε τοιχογραφίες αναγράφονται βωμολοχίες.

Σε ένα τέτοιο κλίμα οργής και αστάθειας λοιπόν, η κίνηση του Ισραήλ να δημοσιοποιήσει λεπτομερώς τη ζημιά που προκάλεσε στο Ιράν ή και ένα μέρος αυτής -ώστε να απαντήσει και το ίδιο στα περί «ήπιου» πλήγματος- έφερε την Τεχεράνη σε εξαιρετικά άβολη, έως και δυνητικά επικίνδυνη για το καθεστώς θέση, το οποίο δεν έχει άλλη επιλογή από του να απαντήσει κάπως, πέραν των απειλών.

Με τις αμερικανικές εκλογές να απέχουν μόλις τέσσερις μέρες, η σπουδή του Ιράν να απαντήσει άμεσα, όντως δημιουργεί απορίες καθώς το τελευταίο που λογικά θα ήθελε η Τεχεράνη, έπρεπε να είναι η εκλογή. Μήπως όμως, δεν είναι γεγονός πως ακριβώς αυτή η γραμμή και η εγκατάλειψη από τον Τραμπ, το 2018, της πυρηνικής συμφωνίας με την Τεχεράνη ήταν εκείνη η εξέλιξη ο οποία επέτρεψε στο Ιράν να αυξήσει τον εμπλουτισμό ουρανίου φτάνοντας σε ανησυχητικά για την ασφάλεια της περιοχής επίπεδα; Ήδη αναλυτές επισημαίνουν ότι μετά το απαντητικό χτύπημα του Ισραήλ αλλά και τη γελοιοποίηση του καθεστώτος με άλλες τέτοιες κινήσεις έναντι του Ιράν και των εντολοδόχων του -απαντητικές έστω, δεν αλλάζει κάτι στο αποτέλεσμα- οι σκληροπυρηνικοί έχουν ενισχυθεί εντός του καθεστώτος της Τεχεράνης και η απαίτηση είναι να προχωρήσει η χώρα προς την κατασκευή πυρηνικών όπλων άμεσα. Αυτή η γραμμή βλέπει ως τελευταία ευκαιρία το διάστημα αυτό και γνωρίζει ότι ούτε ο Τραμπ δεν ευνοεί την καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, όχι γιατί δεν θα το ήθελε αλλά, διότι από εκεί και πέρα θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη δημιουργία των όπλων αυτών από το Ιράν.

Όσο για το Ισραήλ, ακόμα και εάν εκδηλωθεί το πλήγμα του Ιράν άμεσα, δεν έχει κανένα λόγο να απαντήσει πριν ξεκαθαρίσει το τοπίο στις ΗΠΑ, κάτι που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν θα συμβεί ούτε το βράδυ των εκλογών, ούτε τις επόμενες ενδεχομένως μέρες. Η κυβέρνηση Νετανιάχου, ελπίζοντας στην εκλογή Τραμπ, θα αρχίσει και πάλι να κάνει πόλεμο νεύρων στο Ιράν για τα αντίποινα. Εάν εκλεγεί η Χάρις, θα πιέσει για ανάληψη κοινής δράσης έχοντας στο χέρι και τη δημόσια προειδοποίηση των ΗΠΑ στο Ιράν να μην διανοηθεί να κάνει κάτι τέτοιο. Εάν η Ουάσινγκτον αρνηθεί, θα έχει κάθε λόγο να πει πως νομιμοποιείται ώστε να δράσει από μόνο του.