Ο δημοσιογράφος Κωστής Κωνσταντίνου, από την πρώτη γραμμή των γεγονότων, παρακολουθεί, καταγράφει και αναλύει όλες τις εξελίξεις για το philenews

Το Ισραήλ ξύπνησε σήμερα, 7 Οκτωβρίου, μουδιασμένο. Και οι σημερινές εικόνες από το χώρο του Φεστιβάλ Νόβα, δεν βοήθησαν. 

Την αυγή στις 06:29 την ώρα που ξεκίνησε η σφαγή, συγγενείς των θυμάτων μαζεύτηκαν  σε ένα φορτισμένο κλίμα τίμησαν τη μνήμη των αγαπημένων τους.

Κάποιοι πήγαιναν εκεί για πρώτη φορά, δεν μπορούσαν να το κάνουν πριν αλλά όλοι, λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση, ένιωσαν το ίδιο αίσθημα που είχαν νιώσει οι άνθρωποί τους εκείνη την ώρα πριν από ένα χρόνο. 

Η Χαμάς, οι αρχηγοί της οποίας επαινούσαν και σήμερα τις κτηνωδίες τους ως… αντίσταση, όπως έκαναν βέβαια και οι θαυμαστές τους στη Δύση, επιχειρούσε εκείνη τη στιγμή να αμαυρώσει τη μνήμη των ανθρώπων που έσφαξε ρίχνοντας ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ. 

Το επανέλαβαν αργότερα προσπαθώντας να χτυπήσουν το Τελ Αβίβ, με δύο γυναίκες τραυματισμένες από τα θραύσματα. Το Ισραήλ δεν απάντησε ακόμα αλλά με κάθε βεβαιότητα, εάν το πράξει, θα βρεθεί αντιμέτωπο και πάλι με τη γνωστή Συκοφαντία του Αίματος. 

Αυτήν που κανείς δεν εκστόμισε για τα κτήνη της Χαμάς και καλώς δεν το έκανε, διότι δεν φταίνε όλοι οι Παλαιστίνιοι για την τρομοκρατία της Χαμάς. 

Αυτοί που την υποστήριξαν και ακόμη χειρότερα όσοι την υποστηρίζουν ακόμα έχουν ευθύνες αλλά, κανείς πέραν αυτών που ενεργά συμμετέχουν στις κατά καιρούς κτηνωδίες των εξτρεμιστών δεν πρέπει να πεθαίνει.

Ακόμα κι αν η Δύση λησμονεί, συχνά επιτηδείως, ότι οι πλείστοι Παλαιστίνιοι άμαχοι που σκοτώθηκαν σκοτώθηκαν ως ανθρώπινες ασπίδες αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων, χωρίς βέβαια αυτό να αναιρεί τις ευθύνες του Ισραήλ. Όμως, κανείς δεν το λέει.

Η Δύση άλλωστε, δεν μετράει τους ενόπλους ανάμεσα στις «40.000 θύματα» και τους βάζει μαζί σε έναν τελικό απολογισμό ο οποίος συντάσσεται από το «υπουργείο Υγείας» των τρομοκρατών, προκειμένου να πωλείται σε δυτικά και όχι μόνο ακροατήρια.

Ένα είναι σίγουρο. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο Νετανιάχου είναι ο χειρότερος άνθρωπος επί της γης, τίποτα από όλα όσα ζούμε δεν θα είχε συμβεί εάν η Χαμάς δεν είχε διαπράξει τα εγκλήματα που διέπραξε την 7η Οκτωβρίου. 

Τα περί ιστορικού βάθους είναι βέβαια αθλιότητες. Δεν είναι αγώνας να βιάζει κανείς ακόμα και νεκρές γυναίκες, να δολοφονεί παιδιά και βρέφη εν ψυχρώ, να καίει ολόκληρες οικογένειες ζωντανές και, μάλιστα, σε κοινότητες οι οποίες εδώ και δεκαετίες συγκρούονται με το υπόλοιπο Ισραήλ για τη βοήθεια που πρόσφεραν στους Παλαιστίνιους. 

Αν κάποιος θεωρεί βιαστές και δολοφόνους ως αγωνιστές ή… μαχητές θα πρέπει να το κοιτάξει.

Και ναι, ο Νετανιάχου ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για το τέρας της Χαμάς, το οποίο και ο ίδιος εξέθρεψε κάποια στιγμή, ώστε να υποσκάψει την Παλαιστινιακή Αρχή. Η εξίσωση όμως των πολιτικών ατοπημάτων του Νετανιάχου με τις κτηνωδίες δεν καταργεί μόνο τη λογική αλλά και πολλά άλλα. 

Όταν μάλιστα, στα σχολεία που χρηματοδοτούσαν και χρηματοδοτούν τα Ηνωμένα Έθνη τα οποία λέξη δεν αρθρώνουν λέξη για το Ιράν και τον υπόλοιπο άξονα, τα σχολικά βιβλία διδάσκουν το μίσος στα παιδιά και το… μεγαλείο της τζιχάντ και του πολέμου κατά των Εβραίων.

Ένα από τα πολλά των «έξω» οι οποίοι σφυρίζουν τώρα αδιάφορα.

Ευθύνες έχουν όλοι για εδώ που φτάσαμε. Αλλά και πάλι τίποτα δεν μπορεί να εξισώνεται σε ένα λογαριασμό που πληρώνουν άμαχοι. Στη μία πλευρά και στην άλλη, ναι. 

Αυτό δεν είναι συμψηφισμός.