Στα βαθιά νερά, κυριολεκτικά, έπεσε ο Κύπριος Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας στην Ελλάδα Χρίστος Στυλιανίδης, από την Τετάρτη που άρχισε να σαρώνει τη χώρα ένα όντως πρωτοφανές κύμα έντονων βροχοπτώσεων, με πλημμύρες που έθεσαν σε κίνδυνο ακόμα και ανθρώπινες ζωές. Μέχρι τώρα, Παρασκευή απόγευμα, που γράφεται η στήλη στην Αθήνα, θύματα ευτυχώς δεν υπήρχαν, αλλά συνεχίζουν να ισχύουν έκτακτα μέτρα: Απαγόρευση κυκλοφορίας σε συγκεκριμένα μέρη, ιδίως εκεί όπου υπάρχουν στους δρόμους υπερχειλίζοντα νερά, κλείσιμο σχολείων, κλπ.
Ειν’ αλήθεια ότι είχαμε προετοιμαστεί για μεγάλες αγριάδες του καιρού την Παρασκευή, αλλά ευτυχώς τα φαινόμενα εκτονώθηκαν από τις 3-8 τα ξημερώματα, βγήκε λίγο φοβισμένα ο πρώτος, μετά την καταιγίδα, ήλιος της ζωής μας, και επανήλθαν αλλά με λιγότερο μένος το απόγευμα προς βραδάκι.
Μαζί με τον ωραίο ήλιο όμως βγήκαν σεργιάνι στα ΜΜΕ και τα σαλιγκάρια της μιζέριας, μιλώντας για φιάσκο της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (που είχε προβλέψει όντως πολύ χειρότερα για την Παρασκευή), και χαρακτηρίζοντας υπερβολικά και περιττά τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Στυλιανίδης. Μερικά σαλιγκάρια μάλιστα, τον χαρακτήρισαν έως και υπερβολικό.
Αν τα γράφω όλα αυτά στα απομεινάρια της εβδομάδας, είναι ακριβώς για να δώσω διάσταση στην αιώνια ελληνική μιζέρια, που δεν μπορείς να την πιάσεις από πουθενά, και που διαχρονικά είναι δίχως άλλον αντίπαλο το πιο ακραίο απ’ όλα τα ακραία «καιρικά» μας φαινόμενα. Όπως και νάχει, προτιμώ χίλιες φορές να λαμβάνονται υπερβολικά μέτρα σε αυτές τις περιπτώσεις, παρά καθόλου μέτρα, όπως έγινε πχ στο Μάτι. Μέση λύση δεν υπάρχει, θα πείτε; Όχι, απαντώ. Διότι οι μέσες λύσεις απαιτούν βάσεις γερές, υποδομές σοβαρές, κοινωνίας υπεύθυνη, πολιτικούς ικανούς και σύστημα που δουλεύει. Τότε ναι, μπορείς να κάνεις «στοχεύσεις», αντί να παίρνεις γενικευμένα μέτρα. Σε κοινωνίες όμως, και κράτος φύρδην μίγδην δεν μπορείς. Και ευτυχώς, αυτό το απλό το ξέρει καλά ο Στυλιανίδης.
Την περασμένη Τετάρτη μια 77χρονη γυναίκα βρέθηκε αποκεφαλισμένη στο σπίτι της στην πόλη Αγκντέ στη νότια Γαλλία. Ο δολοφόνος τοποθέτησε το κεφάλι της στο τραπέζι, έκλεψε την πιστωτική της κάρτα και έκανε ανάληψη 1000 ευρώ. Αύριο κλείνει ένας χρόνος από τον αποκεφαλισμό του καθηγητή Σαμουέλ Πατί από τζιχαντιστή. Και τα γαλλικά ΜΜΕ συνδέουν τα δύο γεγονότα.
Ο Γάλλος καθηγητής δίδασκε στους μαθητές του και το μάθημα της «ελευθερίας έκφρασης». Στο οποίο, εκείνες τις μέρες, λέγεται ότι τους έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις γελοιογραφίες που δημοσίευσε το 2012 το σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo απεικονίζοντας τον Προφήτη Μωάμεθ.
Ο δολοφόνος του Αμπντουλλάχ Αμπουγιέντοβιτς Ανζάροφ, 18χρονος Ρώσος μουσουλμάνος πρόσφυγας, τσετσένικης εθνικότητας, σκοτώθηκε λίγο μετά το συμβάν σε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία.
Για τον νέο αποκεφαλισμό, δεν ξέρουμε εάν έχει και αυτός πολιτικοθρησκευτική διάσταση. Συνελήφθη πάντως και ανακρίνεται 51χρονος άνδρας που γνώριζε το θύμα και κατά καιρούς της πρόσφερε υδραυλικές υπηρεσίες στο σπίτι.
Στ’ απομεινάρια της εβδομάδας και ο κοινοτάρχης Ξυλοφάγου, πρώην βουλευτής ΔΗΣΥ, Κόκος Τάσου, ανέθεσε σε κάποιον γλύπτη υποθέτω να του φτιάξει μια τεράστια πατάτα που θα μπει στην είσοδο του χωριού ώστε να μάθουν και όσοι δεν το γνωρίζουν ότι σε αυτά τα μέρη παράγουμε μερικές από τις νοστιμότερες πατάτες στον κόσμο. Με αυτήν την «λογική» δεν έχω πρόβλημα. Έχω όμως με την εκτέλεση της εντολής – δηλαδή το … εικαστικό αποτέλεσμα. Το οποίο αν κάτι δείχνει, είναι ότι εκτός από τις καλύτερες πατάτες, η Ξυλοφάγου του Κόκου παράγει και τα πιο κιτς έργα.
Τέλος, η καλή Είδηση της Εβδομάδας, έρχεται για μένα από το Βήμα της περασμένης Κυριακής, 10/10, όπου ο πολιτιστικός συντάκτης της εφημερίδας, από τους σπουδαιότερους κριτικούς κινηματογράφου, Γιάννης Ζουμπουλάκης, γράφει ότι πλησιάζει η μέρα που δύο εμβληματικές κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας, «Αττικόν» και «Απόλλων», η μία πλάι στην άλλη στην οδό Σταδίου, βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ριζικής αναγέννησής τους από τις στάχτες, και είναι έτοιμες να λειτουργήσουν ξανά σύντομα.
Τα δύο κτίρια κάηκαν σκόπιμα από εμπρηστικές επιθέσεις αντιεξουσιαστών την εποχή του αντιμνημονιακού κινήματος. Έπειτα από επίπονη προσπάθεια να βρεθούν πόροι, όπου ο ιδιωτικός τομέας έβαλε πάλι το χέρι στη τσέπη, το Κράτος επιτάχυνε τις διαδικασίες και σε λίγο καιρό, Θεού και κορωνοϊού επιτρέποντος, θα πλημμυρίσουν κόσμο.
(*) Αυτά που διέφυγαν της προσοχής μας, που υποτιμήθηκαν ειδησεογραφικά, που ίσως να πέρασαν απαρατήρητα, ή που αξίζει να αναδείξουμε πιο πολύ
