Πέρασε ήδη στην ιστορία το πρώτο στάδιο στη διαδικασία εκλογής του νέου Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κύπρου, με την ετυμηγορία του λαού μέσα από την κάλπη. Ξεκαθάρισε πλήρως το τοπίο με το Τριπρόσωπο, καθώς επίσης και τα ακριβή ποσοστά που θα τεθούν ενώπιον της Ιεράς Συνόδου, η οποία έχει και τον τελικό λόγο για το αποτέλεσμα, όπως προνοεί ο Καταστατικός Χάρτης.
Πέραν της οριστικοποίησης του Τριπροσώπου, το οποίο θα επικυρωθεί και με ειδική πράξη της Ιεράς Συνόδου, αλλά και των ποσοστών -έκρυβαν όντως κάποιες ανατροπές ή και διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν- που εξασφάλισαν οι τρεις πρώτοι (Λεμεσού Αθανάσιος, Πάφου Γεώργιος και Ταμασού Ησαΐας), ηχηρό ήταν το μήνυμα της μεγάλης αποχής που καταγράφηκε. Υπήρξε όντως σημαντική απόκλιση σε σχέση με τα όσα προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις (ανέβαζαν την προσέλευση στις κάλπες σε ποσοστό άνω του 50%). Η απαξίωση στην οποία παραπέμπει το τόσο μεγάλο ποσοστό αποχής (μόνο 30,2% προσήλθε για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα), δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορους τους ιεράρχες και γενικά τη διοικούσα Εκκλησία. Αντίθετα, ανεξάρτητα από το ποιος τελικά θα είναι ο Προκαθήμενος που θα προκύψει, θα είναι από τα μείζονα ζητήματα που επιβάλλεται να απασχολήσει την Εκκλησία σε επίπεδο Ιεράς Συνόδου και όχι μόνο. Ο εφησυχασμός ότι τόσα περίπου είναι τα ποσοστά που παρατηρούνται σε εκκλησιαστικές εκλογές, όχι μόνο στερείται βάσης αλλά αντίθετα συνιστά παραγνώριση μιας πραγματικότητας που τόσο πολύ βοά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Στο 30,2% η προσέλευση στις κάλπες για Αρχιεπισκοπικές
Εισήλθαμε ήδη από ψες στο δεύτερο και τελικό στάδιο της διαδικασίας, το οποίο είναι ακόμα πιο κρίσιμο. Ένας σημαντικός λόγος της μεγάλης αποχής είναι σίγουρα το κλίμα καχυποψίας και αμφισβήτησης που επικρατεί ανάμεσα στον λαό απέναντι στην ιεραρχία της Εκκλησίας, η οποία, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, έδωσε και στο πρόσφατο αλλά και στο μακρινό παρελθόν αφορμές και δικαίωμα όχι μόνο για την εκκόλαψή του αλλά και για την τσιμέντωσή του. Το μείζον, επομένως, είναι το τόλμημα που επιβάλλεται να επιχειρηθεί μέσα σε πνεύμα σύμπνοιας και ενότητας από την Ιερά Σύνοδο, η οποία καλείται να δώσει δείγματα γραφής ως προς τον πνευματικό χαρακτήρα που πρέπει να τη διαποτίζει, μακριά από προσωπικές φιλοδοξίες ή άλλες σκοπιμότητες.
Μια ακόμα σημαντική παράμετρος που δεν είναι άσχετη και με τα πιο πάνω, αφορά στο πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα μέχρι τέλους. Δηλαδή, κατά πόσο θα πρυτανεύσει αυτό το ήπιο κλίμα που χαρακτήριζε τη μέχρι τώρα διαδικασία, εκτός από κάποιες υποβόσκουσες εντάσεις που ήταν φυσιολογικό να εκδηλωθούν ή θα έχουμε εκτροπές που να παραπέμπουν σε “πληγές” του παρελθόντος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αυτό είναι το τριπρόσωπο που ανέδειξε η κάλπη
Η Ιερά Σύνοδος και ειδικότερα τα μέλη της, επιβάλλεται ν’ αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και των ευθυνών τους και στην πιο κρίσιμη αυτή φάση της εκλογής του νέου Αρχιεπισκόπου, να μην υποκύψουν στο οποιοδήποτε πνεύμα ανίερων συμμαχιών, με την εμφιλοχώρηση διχαστικών στοιχείων μέσα από παρασκηνιακές συναλλαγές, αλλά να λειτουργήσουν με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον της Εκκλησίας και μακριά από τις όποιες προσωποληψίες. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, θα συνιστούσε εκτροπή από το ίδιο το εκκλησιαστικό γεγονός. Άλλωστε το κριτήριο και το αισθητήριο του λαού λειτουργεί σε πολύ υψηλά επίπεδα και είναι σε θέση να κρίνει.
