Κάθε δρομολόγιο της θαλάσσιας επιβατικής σύνδεσης Κύπρου – Πειραιά, καταγράφει δεκάδες ιστορίες. Από αυτές τις ιστορίες που τις συναντάμε πολλές φορές σε μυθιστορήματα ή τις βλέπουμε σε τηλεοπτικές σειρές. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, άνθρωποι με φοβίες, με ιδιαιτερότητες, άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων. Αυτούς θα συναντήσει κανείς ταξιδεύοντας με το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «Daleela». Όλοι κάτι έχουν να εξιστορήσουν για τον λόγο που επέλεξαν να ταξιδέψουν με το πλοίο.

Τα πρώτα δρομολόγια είναι πλέον γεγονός, με το επιβατικό πλοίο σήμερα Κυριακή να κάνει για τρίτη φορά τη διαδρομή Λεμεσός – Πειραιάς και αντίστροφα. Στο πρώτο δρομολόγιο του πλοίου βρέθηκε ο «Φ» αφού ταξίδεψε με δεκάδες επιβάτες που επέλεξαν για τους δικούς τους λόγους να κάνουν αυτό το ταξίδι των 30 ωρών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ξεκίνησε το ταξίδι του για Πειραιά το «M/V Daleela» (εικ.& βίντεο)

Χαρακτηριστική περίπτωση ο κ. Θεοδόσης Θεοδοσίου, πρόσφυγας από την επαρχία Αμμοχώστου, ο οποίος φανερά συγκινημένος περιγράφει στον «Φ» το πώς αισθάνεται μετά από 46 χρόνια που κάνει ξανά την ίδια διαδρομή. Στο πλοίο συναντήσαμε και την πιο μικρή επιβάτιδα, τη μόλις εννέα μηνών Βασιλική. Η μικρούλα ταξίδεψε με τους γονείς της για τον Πειραιά και από εκεί στην Πάτρα για να μπει στην κολυμβήθρα και να βαφτιστεί. Το όνειρο μιας ολόκληρης ζωής έχει γίνει εδώ και λίγες ημέρες πραγματικότητα για την πρεσβυτέρα κ. Ιωαννίδου η οποία επιβιβάστηκε στο πλοίο μαζί με τον βανάκι-τροχόσπιτο της, έτσι ώστε να ταξιδέψει σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα.

 

 

 

Ο κ. Θεοδόσης, συνταξιούχος πλέον, αποφάσισε να πάρει το πρώτο δρομολόγιο της επιβατικής σύνδεσης έτσι ώστε να μεταβεί στον Πειραιά. Θα πάει, όπως μας είπε, στα παλιά του τα λημέρια για να αντικρίσει και πάλι τους δρόμους και τα μέρη της πόλης όπου σπούδασε. «Ξεκίνησα το 1976, έφυγα τότε από τη Λεμεσό για τον Πειραιά με το πλοίο Athens Express και το ταξίδι διαρκούσε 27 ώρες. Στη συνέχεια πήγαινα πάλι στον Πειραιά. Η διαδρομή ήταν 48 ώρες, καθώς το πλοίο έκανε στάση στη Ρόδο για να ξεφορτώσει και μετά στον Πειραιά».

Φανερά συγκινημένος ο κ. Θεοδόσης αναφέρει πως είναι πολύ χαρούμενος που ταξιδεύει και μετά από 46 χρόνια κάνει την ίδια διαδρομή. «Πάω να δω τα παλιά μου λημέρια, τα μέρη μου, το Πανεπιστήμιο, το σπίτι που νοίκιαζα. Η τελευταία φορά που έκανα το ταξίδι αυτό ήταν στις 18 Δεκεμβρίου το 1980 όταν τέλειωσα τις σπουδές μου στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά». Ανέφερε ακόμη πως θα συναντήσει και παλιούς συμφοιτητές με τους οποίους όλα αυτά τα χρόνια κράτησε επαφή. Ερωτηθείς για το ταξίδι, πρόσθεσε πως είναι πολύ ικανοποιημένος από τις υπηρεσίες που προσφέρονται, σημειώνοντας πως οι 30 ώρες περνάνε όμορφα και ξεκούραστα.

Η πιο μικρή επιβάτης για να βαφτιστεί

Στην Πάτρα μεταβαίνει η κ. Κατερίνα Δημητροπούλου μαζί με τον σύζυγο της και τη μικρή κορούλα τους. Περίμεναν όπως μας περιέγραψαν εδώ και χρόνια αυτή τη θαλάσσια γραμμή για να μπορούν να μεταβούν στο πατρικό τους μαζί με το όχημά τους. Όπως εξήγησε η κ. Κατερίνα, επέλεξαν να ταξιδέψουν με το πρώτο δρομολόγιο για να βαφτίσουν τη μικρή Βασιλική, στις 17 Ιουλίου. «Μας βόλεψε πάρα πολύ το πλοίο. Έχουμε πάρει μαζί και το αυτοκίνητο και μεταφέρουμε πράγματα που θέλουμε». Ανέφερε μάλιστα πως το δρομολόγιο αυτό θα έπρεπε να γίνει εδώ και καιρό, ειδικά για τους Έλληνες που διαμένουν μόνιμα στο νησί μας.

 

 

 

 

 

 

Στην Ευελπίδων για ορκωμοσία του παιδιού τους

Την ευκαιρία να μεταβεί στην ορκωμοσία του μικρότερου παιδιού του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων είχε ο κ. Αθανάσιος Γκαϊταντζής και η σύζυγος του, καθώς η φοβία του για τα αεροπλάνα ήταν και ένας από τους λόγους που δεν ταξίδευε συχνά για την πατρίδα του. Όπως μας είπε, διαμένει τα τελευταία 27 χρόνια στην Κύπρο μαζί με τη γυναίκα του και η τελευταία φορά που έκαναν τη διαδρομή Κύπρου – Πειραιά ήταν το 1997. Ανέφερε ακόμη πως επέλεγαν πάντοτε διάφορα κρουαζιερόπλοια για να μεταβούν από την Κύπρο στην Ελλάδα.

 

 

 

Δώρο γενεθλίων το ταξίδι με το πλοίο

Δεν ζήτησε ούτε παιχνίδια ούτε ηλεκτρονικά. Ταξίδι με το επιβατικό πλοίο για τον Πειραιά ήταν το δώρο που ήθελε από την κ. Μάγια Μιχαηλίδη, ο μικρός της γιος. Τη συναντήσαμε εντός του πλοίου για το λιμάνι του Πειραιά και μας περιέγραψε την εμπειρία της αλλά και το πώς κύλησαν αυτές οι 30 ώρες ταξιδιού, με την ίδια να λέει πως το ταξίδι πέρασε πολύ γρήγορα και η ατμόσφαιρα ήταν όμορφη. «Αυτό το ταξίδι μου το ζήτησε ως δώρο το παιδί μου. Εύχομαι να κρατήσει για πολλά χρόνια αυτή η διαδρομή».

Ετοιμάζονται για μεγάλη διαδρομή οι μοτοσυκλετιστές

Στο πρώτο ταξίδι συναντήσαμε και τον κ. Γιώργο Κάδρο, μοτοσυκλετιστή και μέλος του HOG Club ο οποίος μας είπε πως η επιβατική σύνδεση είναι η καλύτερη οικονομική λύση για τους μοτοσυκλετιστές. «Παλιότερα χρειαζόμαστε €1.000 για να μεταφέρουμε τη μηχανή μας. Πληρώναμε αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή σε ξενοδοχείο, εκτελώνιση και άλλα». Όπως είπε, μαζί με άλλους πέντε μοτοσυκλετιστές του HOG Club θα ταξιδέψουν από το λιμάνι του Πειραιά προς τον Βόλο και το Πήλιο ενώ στόχος τους είναι μέσα στο επόμενο διάστημα να οργανώσουν μια μεγάλη διαδρομή με δεκάδες μοτοσυκλετιστές από όλη την Κύπρο.

 

 

 

Όνειρο ζωής σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα

Η κ. Κυριακή Ιωαννίδου η οποία διαμένει εδώ και χρόνια μόνιμα στην Πάφο, πήρε το πρώτο δρομολόγιο και μαζί της και το βανάκι-τροχόσπιτο της θα ταξιδέψει για τρεις μήνες σε όλη την Ελλάδα. «Θα κάνω ένα μεγάλο τουρ στην ηπειρωτική Ελλάδα με το αυτοκίνητο μου το οποίο μετέτρεψα σε τροχόσπιτο και θα επιστρέψω με το τελευταίο δρομολόγιο», μας ανέφερε. 

Σημείωσε πως όλοι θα πρέπει να στηρίξουμε αυτό το νέο εγχείρημα του Κράτους έτσι ώστε να κρατήσει για πολλά χρόνια. «Αυτό το ταξίδι για μένα ήταν όνειρο ζωής το οποίο ήθελα να κάνω από τότε που βρισκόμουν στην πατρίδα μου», είπε καταληκτικά.

21 χρόνια ψάχναμε άλλες λύσεις

Φανερά συγκινημένη η Κύπρια γιατρούς Σίλβα Χρονάκη η οποία εργάζεται στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, περιγράφει στον «Φ» τα συναισθήματα της για το ταξίδι της προς την Κύπρο. Όπως μας είπε, λόγω αεροφοβίας του συζύγου, για πολλά χρόνια επέλεγαν να ταξιδεύουν από την Ελλάδα στην Κύπρο με διάφορα κρουαζιερόπλοια και με άλλες λύσεις, έτσι ώστε να έρχονται στο νησί και να επισκέπτονται τους συγγενείς. «21 χρόνια μας καταδίκασαν να ψάχνουμε τρόπους για να πάμε στην πατρίδα μου. Φέτος επιτέλους βρέθηκε αυτή η διαδρομή, αυτή η θαλάσσια επιβατική σύνδεση που την περιμέναμε πολλά χρόνια».