Συμπληρώθηκαν περίπου 16 μήνες από τότε που ανέλαβε την προεδρία του κράτους ο Νίκος Χριστοδουλίδης.

Αυτό που κάνει εντύπωση όλη αυτή την περίοδο είναι η προσπάθεια της αντιπολίτευσης αλλά και διαφόρων άλλων καταστάσεων που έμειναν εκτός εξουσίας να μηδενίσουν την όποια προσπάθεια της κυβέρνησης. Αυτό, αν και δε θεωρείται σωστό, θα μπορούσε να θεωρηθεί «φυσιολογικό». Εκείνο όμως που κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι ακόμα και όταν τα ίδια τα γεγονότα διαψεύδουν εκκωφαντικά τις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις τους, αυτοί δεν έχουν το θάρρος να ξεστομίσουν ένα mea culpa. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του σχεδίου «Αμάλθεια», το οποίο λοιδωρήθηκε και έγινε αντικείμενο ειρωνείας μέχρι που η εξέλιξη των γεγονότων δικαίωσε με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική του Προέδρου, αναδεικνύοντας για πρώτη φορά στα χρονικά τον ρόλο της Κύπρου στην περιοχή μας.

Θα θυμάται κανείς επίσης, όταν προεκλογικά αλλά και μετά την εκλογή του Χριστοδουλίδη, κάποιους κύκλους που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο Πρόεδρος είναι ο ρωσόφιλος. Όλο αυτό το αφήγημα κατέρρευσε. Είναι ίσως η πρώτη φορά που κυπριακή κυβέρνηση έχει ένα καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό στην εξωτερική της πολιτική και αυτό αναγνωρίζεται πρώτα απ’ όλα από το εξωτερικό. Παράλληλα ανακοινώνεται η έναρξη του στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ και Κυπριακής Δημοκρατίας. Παρόλα αυτά δεν ακούσαμε ούτε ένα mea culpa από όλους εκείνους που λίγο έλειψε να μας πουν ότι ο Πρόεδρος είναι «άνθρωπος των Ρώσων».

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη κατόρθωσε το μέχρι τώρα ακατόρθωτο. Να μειώσει σε σημαντικό βαθμό το μεταναστευτικό πρόβλημα, το οποίο κατά γενική ομολογία είχε ξεπεράσει τα όρια των δυνατοτήτων της Κύπρου. Ταυτόχρονα οι οίκοι αξιολόγησης αναβαθμίζουν συνεχώς την κυπριακή οικονομία ενώ πρόσφατα οι διεθνείς αγορές αγκάλιασαν με εμπιστοσύνη τα κυπριακά ομόλογα. Όπως ανέφερε το ραδιόφωνο του ΡΙΚ «το ενδιαφέρον των αγορών ήταν σχεδόν δεκαπλάσιο και οι προσφορές ανήλθαν στα 9,6 δισεκατομμύρια». Επιπλέον η κυβέρνηση προωθεί δεκάδες μέτρα απάμβλυνσης οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο παγκόσμιο σκηνικό. Παρόλα αυτά καλλιεργείται ένα κλίμα μηδενισμού των πάντων χωρίς να γίνεται παραδοχή των όσων θετικών επεσυνέβησαν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Ο μηδενισμός αλλά και η συνεχής προσπάθεια υποτίμησης των κερδών που έχει η Κυπριακή Δημοκρατία λόγω των προσπαθειών του Προέδρου, δεν υπηρετούν το καλώς νοούμενο συμφέρον των πολιτών. Η όποια αντιπολίτευση οφείλει να ασκεί κριτική μεν αλλά καλοπροαίρετα και όχι με γνώμονα τις προεδρικές του 2028. Οφείλει να θίγει τα κακώς έχοντα αλλά και να αναγνωρίζει τα θετικά της κυβέρνησης. Οφείλει κυρίως να παραδέχεται τα δικά της λάθη και παραλείψεις. Ένα mea culpa δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

*Ιστορικός