Ο Χαράλαμπος Μερακλής αναφέρεται στην ανάγκη δημιουργίας φυσικών οικοσυστημάτων που επιτρέπουν σε διάφορα είδη ζώων να επιβιώσουν στις συγχρονες πόλεις.
Ο διάσημος Ολλανδός κορυφαίος εξελικτικός βιολόγος και οικολόγος, Μένο Σχιλτχάιζεν και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Δαρβίνος πάει στην Πόλη» που κυκλοφορεί και στα ελληνικά μάς περιγράφει τα φαινόμενα της «αστικής εξέλιξης» που παρατηρούνται σε ορισμένα ειδικής γήινης πανίδας και χλωρίδας, τα οποία για να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο στο αφύσικο περιβάλλον των σύγχρονων ανθρωπίνων πόλεων.
Η αστικοποίηση και ανάπτυξη του ανθρωπίνου είδους έχει επιφέρει μεγάλες καταστροφές που οδηγούν στην εξαφάνιση αμέτρητων ζωικών και φυτικών ειδών μερικά εκ των οποίων προσαρμόσθηκαν στις ακραίες συνθήκες των ανθρωπίνων πόλεων, επειδή δεν διαθέτουν του απαραίτητους χώρους και συνθήκες για να εγκατασταθούν και να επιβιώσουν πολλά άγρια είδη χλωρίδας και πανίδας.
Γι’ αυτό τον λόγο είναι ανάγκη να δημιουργούν ομογενή φυσικά οικοσυστήματα που να επιτρέπουν στα εξειδικευμένα είδη να επιβιώσουν στις πόλεις όπως είναι τα πουλιά, πεταλούδες, νυχτερίδες.
Μερικά από αυτά τα είδη προϋπήρχαν του ανθρώπου, αλλά και μερικά από αυτά ευνοούνται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και άλλα από αυτά υποφέρουν από αυτές.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στον γεωγονικό χρόνο που μετρά εκατομμύρια χρόνια σημειώθηκε κατά περιόδους ένας γρήγορος ρυθμός αλλαγών στους οργανισμούς όπως διαπιστώθηκε από τους κορυφαίους παλαιοντολόγους Niles Eldrede και Stephen Jay Gould και οφείλεται στο γεγονός πως ένα προγονικό είδος διαφοροποιείται πολύ γρήγορα σε νέο πλήθος νέων μορφών και αυτή η αλλαγή δημιουργεί νέους διαθέσιμους πόρους όπου αλλάζουν τις βιολογικές αλληλεπιδράσεις και νέες περιβαλλοντικές υποθέσεις.
Αυτές οι γρήγορες αλλαγές οφείλονται στις έντονες πιέσεις των καινοφανών περιβαλλοντικών συνθηκών και απομονώσεων που οδηγούν σε νέες εξελικτικές αλλαγές και στην γένεση νέων ειδών.
Όλα αυτά τροποποιούν σε κάποιο βαθμό το περιβάλλον τους και αυτό έχει συνέπειες και για τα άλλα είδη. Εμείς σαν άνθρωποι που ανήκουμε στα ζωικά είδη έχουμε τερματίσει την έννοια ότι είμαστε «υπερ-είδος» γιατί επηρεάζουμε έντονα τις εξελικτικές διεργασίες, τις εξαφανίσεις, την διασπορά, την επικράτηση πολλών πλέον ειδών αγνοώντας το γεγονός ότι δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε τα πάντα με ακρίβεια γιατί τα αστικά περιβάλλοντα σύμφωνα με τον καθηγητή εξελικτικής Οικολογίας στο Τμήμα Βιολογία του Πανεπιστημίου Πάτρων, Σίμο Γιόκα, είναι περισσότερο οριοθετημένη και ίσως πιο «απλά» σε σχέση με τα φυσικά όπου θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που να ευνοούν την επιβίωση κάποιων ειδών.
Επιπλέον, ο αναφερόμενος καθηγητής επισημαίνει ότι δεν μπορούμε να σχεδιάζουμε και να ελέγξουμε την πλανητική εξέλιξη στα αστικά και φυσικά περιβάλλοντα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μετριάσουμε και να καθυστερήσουμε κάπως τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων μας και επισημαίνει την επιφύλαξη του γιατί σαν κοινωνίες έχουν προς το παρόν, μια αυξημένη και συνεχή ανάπτυξη.
Μπορεί αυτή η ανάπτυξη να μας ευνοεί όπως τονίζει μέχρι τώρα αλλά με εξελικτικούς όρους αυτή η στρατηγική δεν είναι πάντα αποτελεσματική εάν δεν προσαρμοσθούμε με το περιβάλλον που αλλάζει και επομένως τίθεται και θέμα επιβίωσης του ανθρωπίνου είδους πάντα με εξελικτικούς όρους, γιατί και η δική μας εξαφάνιση είναι μέσα στο «παιχνίδι».
