Ο δρ Σωκράτης Μαληκκίδης, γενικός ιατρός – ομοιοπαθητικός, αναφέρεται σε νέες προσεγγίσεις στην ιατρική.
Υπάρχει ένα πανθομολογούμενο γεγονός: η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι πλέον μια σοβαρή επιστημονική επιλογή. Η καθιέρωσή της οφείλεται στα σημαντικά θεραπευτικά αποτελέσματά της, αλλά και στην επιστημονικότητα που ενυπάρχει στο θεωρητικό της μέρος. Είναι ίσως το πρώτο θεραπευτικό σύστημα στην ιστορία της ιατρικής που στηρίζει την εφαρμογή της στην παρουσία αναλλοίωτων αρχών και νόμων που διέπουν τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
«Αν η Ομοιοπαθητική είναι μια χίμαιρα ή μια ανάξια μέθοδος, θα καταρρεύσει από μόνη της. Αν όμως αντίθετα αντιπροσωπεύει μια πρόοδο, θα διαδοθεί ότι και αν κάνουμε για να τη σταματήσουμε». Αυτά τα λόγια έλεγε ο F.Guizot, υπουργός Υγείας της Γαλλίας στα τέλη του 19ου αιώνα απαντώντας στους ακαδημαϊκούς που του ζητούσαν να απαγορεύσει την άσκηση της Ομοιοπαθητικής. Η Ομοιοπαθητική όμως 200 χρόνια μετά την ίδρυσή της και ευτυχώς για τη πάσχουσα ανθρωπότητα, δεν κατέρρευσε αλλά αντίθετα εξελίχθηκε αναπτύχθηκε και διαδόθηκε σ’όλο τον κόσμο.
Είναι λοιπόν άξιον απορίας γιατί η Ομοιοπαθητική Ιατρική με πάνω από 200 χρόνια δημιουργικής εφαρμογής εξακολουθεί να απαξιώνεται και να μη γίνεται αποδεκτή από τη σύγχρονη Ιατρική ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει σημαντικής εκτίμησης και προτίμησης από τον απλό κόσμο. Τα εντυπωσιακά θεραπευτικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής δικαιολογούν απόλυτα την αποδοχή και την εκτίμηση των απλών ανθρώπων σ’ αυτή. Αντίθετα, η απαξίωση της Ομοιοπαθητικής από τη σύγχρονη Ιατρική φαίνεται να βαραίνει και τις δύο πλευρές. Από την μια μερικοί Ομοιοπαθητικοί Ιατροί πιστεύουν και καυχώνται ότι μπορούν να θεραπεύσουν τα πάντα και από την άλλη πολλοί σύγχρονοι Ιατροί ενοχλημένοι από αυτή τη στάση πιστεύουν και διακηρύττουν ότι η Ομοιοπαθητική δεν θεραπεύει απολύτως τίποτα και κανένα, χωρίς να μπαίνουν στο κόπο να ερευνήσουν και να πληροφορηθούν τις αρχές της Ομοιοπαθητικής. Η αλήθεια βέβαια είναι κάπου στη μέση. Οι σοβαροί Ομοιοπαθητικοί Ιατροί πιστεύουν ότι και οι δύο θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι απαραίτητες και χρήσιμες προκειμένου να θεραπευτούν οι ασθένειες που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Ωστόσο, οι δύο θεραπευτικές προσεγγίσεις διαφέρουν ριζικά στη θεραπευτική τους βάση.
Τι είναι η Ομοιοπαθητική; Η βασική αρχή της Ομοιοπαθητικής είναι απλή και εύκολα κατανοητή. Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένα υψηλής διαφοροποίησης ανοικτό βιολογικό σύστημα που διαθέτει όλους τους μηχανισμούς και όλες τις λειτουργίες, ώστε στη συνεχή αλληλοεπίδρασή του με το περιβάλλον να μπορεί να διατηρεί τη ισορροπία του και κατ’επέκταση την υγεία του. Αλλά και κατά τη διάρκεια της ασθένειας ο οργανισμός κινητοποιεί αυτόματα ένα σύνολο μηχανισμών και λειτουργιών με σκοπό τη επαναφορά της υγείας. Αυτήν την έμφυτη και εμφυή προσπάθεια του οργανισμού για αυτοθεραπεία ενισχύει η Ομοιοπαθητική χρησιμοποιώντας τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα. Με την ενίσχυση του αυτοθεραπευτικού μηχανισμού ο οργανισμός οδηγείται ταχύτατα και σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους στη θεραπεία. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική, με απλά λόγια, θεραπεύει το οργανισμό με το όμοιο τρόπο που ο ίδιος ο οργανισμός προσπαθεί να αυτοθεραπευτεί.
Η κινητοποίηση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού γίνεται αντιληπτή από το σύνολο των συμπτωμάτων που εκδηλώνει ο ασθενής κατά τη διάρκεια της νόσου. Τα συμπτώματα λοιπόν είναι τα αντιληπτά και χρήσιμα όπλα που διαθέτει ο οργανισμός στη προσπάθεια του να αποκαταστήσει τη υγεία. Η θέση αυτή της Ομοιοπαθητικής, για το ρόλο των συμπτωμάτων, καθορίζει και τη θεμελιώδη διαφορά της Ομοιοπαθητικής από τη σύγχρονη Ιατρική. Η διαφορά συνίσταται στο ότι η σύγχρονη Ιατρική θεωρεί την εκδήλωση των συμπτωμάτων σ’ένα ασθενή τις περισσότερες φορές σαν την ίδια τη νόσο με αποτέλεσμα να χορηγεί χημικά φάρμακα για τη καταπολέμηση αυτών των συμπτωμάτων, ενώ η Ομοιοπαθητική Ιατρική θεωρεί τη εκδήλωση των συμπτωμάτων σαν τη προσπάθεια του οργανισμού για αυτοθεραπεία και σκοπός της είναι η ενίσχυση αυτής της προσπάθειας χορηγώντας τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα. Το μήνυμα της Ομοιοπαθητικής: Τι θα προτιμήσει κάποιος ασθενής που υποφέρει από βήχα ή πυρετό ή πόνο ή διάρροια κ.τ.λ. να πάρει σαν θεραπεία αντιβηχικό, αντιπυρετικό, παυσίπονο ή αντιδιαρροικό κ.τ.λ. ή θα προτιμήσει να πάρει θεραπεία που θα εξουδετερώσει τη αιτία του βήχα του πυρετού του πόνου της διάρροιας κ.τ.λ. Ασφαλώς η εξουδετέρωση της αιτίας είναι προτιμότερη. Αυτό ακριβώς επιδιώκει και κατορθώνει η Ομοιοπαθητική. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι επίτευγμα του ανθρωπίνου νου γιατί είναι μεγαλειώδης στη σύλληψη της να θεραπεύονται τα Όμοια με τα ΄Ομοια αλλά και ελκυστική στη εφαρμογή της γιατί χρειάζεται βαθειά μελέτη και θεραπευτικό ταλέντο.
Συχνά ένας πραγματικά δεξιοτέχνης Γιατρός της Ομοιοπαθητικής μπορεί ακόμα και σε δύσκολες περιπτώσεις να επαναφέρει την υγεία με συνεχή και κατάλληλη ενίσχυση του Αμυντικού Συστήματος. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική προβάλλει ως φορέας ενός απίστευτα ελπιδοφόρου μηνύματος στο χώρο της υγείας και αξίζει να προσεχθεί από όλους. Αναμένω ότι κάποιες εμπνευσμένες Ιατρικές προσωπικότητες θα μπορέσουν να κατανοήσουν την αξία της Ομοιοπαθητικής και να την εντάξουν στο θεραπευτικό οπλοστάσιο της Ιατρικής κάτι που θα ωφελήσει τα μέγιστα την υγεία των ανθρώπων.
