Παρά τις προειδοποιήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 2012 για τις συνέπειες της υπερθέρμανσης της Γης για το περιβάλλον και για τους έμβιους οργανισμούς που φιλοξενεί και τις κλιματικές έρευνες που καταγράφουν τον τελευταίο αιώνα αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,6co και τουλάχιστον κατά 1,5co σε σχέση με τα επίπεδα της προβιομηχανικής εποχής, ως ανθρωπότητα σφυρίζουμε αδιάφορα.
Επομένως εάν δεν ληφθούν διεθνώς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, αρχίζοντας από τη συνεχιζόμενη ρύπανση του περιβάλλοντος και τις εντυπωσιακές αλλαγές των κλιματολογικών συνθηκών που επιδρούν επί της ανθρώπινης ζώνης, όπως τις γνωρίζουμε καθημερινά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας, μειώνοντας δραστικά (α) την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα και των άλλων ρυπογόνων ουσιών, (β) τις μολυσματικές ουσίες που ήδη υπάρχουν, αυτά όλα θα παραμείνουν στη γήινη ατμόσφαιρα για άλλα 200 χρόνια.
Ήδη απειλούνται άμεσα πάνω από 10 χιλιάδες ζωικά είδη με εξαφάνιση μέχρι το 2050, το ¼ των έμβιων ειδών, με οριστική εξαφάνιση λόγω της αυξημένης ταχύτητας των θερμοκρασιών της γης που δεν συγκινεί ούτε τους ανθρώπους αλλά ούτε και πολιτικούς που αποφασίζουν για το μέλλον της ζωής στον πλανήτη μας και που τα εντάσσουν στα καιρικά φαινόμενα. Επειδή η «κλιματική αλλαγή» σε μεγάλο βαθμό είναι ανθρωπογενής και αποτελεί στην ουσία ένα πλανητικών διαστάσεων πολιτικό πρόβλημα λόγω του γεγονότος ότι εμπλέκονται όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες με τη νέα διαφορετική και οικολογική διαχείριση της φύσεως μέχρι την οικονομική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων.
Με τις ήδη ορατές αλλαγές που υπάρχουν για τον πλανήτη μας, είναι πάρα πολύ δύσκολο οι σημερινές δυτικές κοινωνίες των αγορών να κατορθώσουν να προσαρμοστούν στις νέες οικολογικές κλιματικές συνθήκες στους βασικούς τομείς της οικονομίας, όπως είναι η διαχείριση των υδάτων ενέργειας, γεωργίας, δασοπονίας, υγείας. Η συνεχής αύξηση των θερμοκρασιών στον πλανήτη και των ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο, αλλά συνάμα και οι οικολογικές και οικονομικές καταστροφές καθώς επίσης και οι ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων σε τοπικό και πλανητικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τη διερευνητική επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή και τις επιμέρους κρατικές επιστημονικές επιτροπές, οι προβλέψεις για τις κλιματικές αλλαγές στον αιώνα που διανύουμε είναι δυσοίωνες λόγω των άμεσων οικολογικών, οικονομικών καταστροφών που δέχεται η ζωή των ανθρώπων εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη Γη.
Κατά τον 18ο αιώνα και πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση (α) οι κλιματικές αλλαγές οφείλονταν στη μεταβολή της ηλιακής ενέργειας που έφθανε στη Γη, (β) στις αλλαγές της ανακλαστικότητας της γήινης επιφάνειας, (γ) στις ηφαιστειακές εκρήξεις, ενώ μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση η απελευθέρωση και η συσσώρευση μεγάλων ποσοτήτων των αερίων του θερμοκηπίου συνέβαλαν αποφασιστικά στην υπερθέρμανση του πλανήτη, σύμφωνα με τους διαπρεπείς επιστήμονες Paul Crutzen και Eugene Stoemer.
Η μαζική παρουσία των ανθρώπων που ξεπερνούν τα 7,5 δισ. και η πρωτοφανής οικολογική παρέμβασή τους έχουν αφήσει τα αποτυπώματά τους πάνω στο φυσιολογικό οικολογικό περιβάλλον.
Σε άρθρο τους οι ειδικοί κλιματολόγοι Ν. Deffenbaugh και M. Burke έπειτα από εκτεταμένη άνοδο της θερμοκρασίας, μεταξύ 1960 – 2010, σημειώνουν τις οικονομικές ανισότητες μεταξύ των χωρών του βορρά όπως είναι η Νορβηγία και ο Καναδάς και νότου όπως είναι η Ινδία και η Νιγηρία λόγω της πλανητικής υπερθέρμανσης. Αυτές οφείλονται στο γεγονός ότι οι χώρες του νότου δεν διαθέτουν τα απαραίτητα εργαλεία και πόρους για να αντιμετωπίσουν τις κλιματικές αλλαγές όπως είναι η γεωργία, κτηνοτροφία κ.τ.λ., έστω και εάν οι επιπτώσεις είναι μικρές. Στην έρευνά τους παρατηρούν πως η κλιματική αλλαγή στις χώρες του νότου επέφερε μείωση στο Α.Ε.Π. κατά 31%, ενώ στις χώρες του βορρά επέφερε αύξηση 25% στο Α.Ε.Π. τους.
Όπως τονίζουν, η υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αλλά συνάμα τονίζουν πως το κέρδος είναι πρόσκαιρο γιατί οι καταστροφές θα πλήξουν τελικά τους πάντες.
