Η ιδέα για τη δημιουργία ενός Λούνα Παρκ γεννήθηκε το 1959 στη διάρκεια ενός ταξιδιού του Περικλή Χριστοφίδη στην Μάλτα. Όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του: «Έκανα ένα ταξίδι Μάλτα-Λιβύη το 1959, τότε που έφερνα μηχανήματα για πλυντήρια αυτοκινήτων. Στη Μάλτα είχε ένα Λούνα Παρκ και το παρακολουθούσα πώς στηνόταν: κουραστική δουλειά. Το 1966 αποφάσισα να κάνω αυτή τη δουλειά. Έκανα το γύρο της Ευρώπης οικογενειακώς, 54 μέρες και γύρισα όλα τα Λούνα Παρκ. Κατέληξα πως τα καλύτερα εργοστάσια παραγωγής παιχνιδιών, ήταν της Ιταλίας. Έφερα τα πρώτα παιχνίδια και τα στέγασα στου Μόρφου για λίγους μήνες και μετά σε έναν τόπο στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, στο δρόμο του Μόρφου. Ήταν ο μόνος δρόμος για να πας παντού. Γι’ αυτό και ερχόταν κόσμος από όλη την Κύπρο. Οικογένειες, μικροί, μεγάλοι, παιδιά, γέλια, χαρές. Το Λούνα Παρκ ήταν διαρκώς γεμάτο».
Το «Τίβολι» που έσφυζε διαρκώς από ζωή λειτουργούσε αδιάκοπα από το 1966 μέχρι και το 1974, όταν με την τουρκική εισβολή περιήλθε στην κατεχόμενη ζώνη.
Ένα χρόνο μετά, ο Περικλής Χριστοφίδης αποφασίζει να επαναλειτουργήσει το «Τίβολι», στεγάζοντάς το σε νέο χώρο, αυτή τη φορά δίπλα από την παλιά κρατική έκθεση. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το νέο «Τίβολι» μετατράπηκε σε σήμα κατατεθέν της κυπριακής ψυχαγωγίας, καθώς χιλιάδες παιδιά συνέδεσαν την ψυχαγωγία και τα γενέθλιά τους με το διάσημο Λούνα Παρκ.
Το «Τίβολι» λειτουργούσε μέχρι και το 2012 και έκλεισε μετά από μια μακρά δικαστική διαμάχη, αφήνοντας εποχή στην κυπριακή ψυχαγωγία.
Η κηδεία του Περικλή Χριστοφίδη τελείται σήμερα από τον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στον Στρόβολο, η ώρα 1:30 και η ταφή θα γίνει στο παλιό κοιμητήριο της κοινότητας Ψημολόφου.
