Μπορεί η Βουλή να άνοιξε το δρόμο για την καύση των νεκρών, ωστόσο, τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και ένα χρόνο, όπου βρίσκεται σε ισχύ η σχετική νομοθεσία. Και ούτε πρόκειται να γίνει, όπως φαίνεται, καθώς εμπόδιο αποτελεί, σύμφωνα με δηλώσεις στον «Φ» ιδιοκτητών γραφείων κηδειών, το τεράστιο οικονομικό κόστος που συνεπάγεται η λειτουργία κέντρων αποτέφρωσης και δη, η αγορά αποτεφρωτήρων, το ύψος των οποίων κυμαίνεται από €4 εκατ. μέχρι €7 εκατ.
Όπως μας υπέδειξαν, τα τελευταία 10 χρόνια υπήρξαν μόνο 100 αιτήματα για καύση νεκρών. Οι σοροί μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία και αποτεφρώθηκαν με ένα κόστος της τάξης των €5.000 περίπου, ανά περίπτωση. Με τους ιδιοκτήτες γραφείων κηδειών να διερωτώνται πότε θα αποσβέσουν τα χρήματα της επένδυσής τους εφόσον προχωρήσουν στη δημιουργία κέντρων αποτέφρωσης, η αδειοδότηση των οποίων, τονίζεται, προϋποθέτει την ικανοποίηση μιας σειράς απαιτήσεων και προδιαγραφών που καθορίζονται από το Νόμο, η υλοποίηση των οποίων συνεπάγεται πρόσθετο οικονομικό κόστος. Όπως είναι για παράδειγμα, η πρόνοια ότι το κτηριακό συγκρότημα του κέντρου αποτέφρωσης πρέπει να έχει τη δυναμικότητα εξυπηρέτησης της συνάθροισης 50 τουλάχιστον ατόμων για νεκρώσιμες τελετές, η υπηρεσία αποτέφρωσης να στεγάζεται σε συγκεκριμένο χώρο του κτηρίου, το κτήριο να διαθέτει τις απαιτούμενες θέσεις στάθμευσης κατά την ισχύουσα νομοθεσία κ.ο.κ…
Η μόνη λύση όπως μας υπέδειξαν ιδιοκτήτες γραφείων κηδειών είναι να προχωρήσει το Κράτος στη δημιουργία ενός κέντρου αποτέφρωσης, με τα γραφεία κηδειών να αγοράζουν υπηρεσίες. Επί τούτου, υπάρχει σχετική πρόνοια στη νομοθεσία που ψήφισε η Βουλή τον Απρίλιο του 2016. Συγκεκριμένα, αναφέρει τα εξής: « Η Δημοκρατία, κατόπιν απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, δύναται να ιδρύσει και να λειτουργεί κέντρο ή κέντρα αποτέφρωσης, είτε ως κρατικά είτε με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, χωρίς να απαιτείται η εξασφάλιση της σχετικής άδειας λειτουργίας, αλλά κάθε τέτοιο κέντρο οφείλει να τηρεί και να συμμορφώνεται με όλες τις λοιπές απαιτήσεις και προδιαγραφές που προβλέπει ο παρών Νόμος».
Tην πρωτιά στην Ευρώπη όσον αφορά την αποτέφρωση των νεκρών κατέχει η Τσεχία με ποσοστό περίπου 70% επί των συνολικών θανάτων. Ακολουθεί η Μεγάλη Βρετανία, η Δανία, η Σουηδία και η Ελβετία με ποσοστό που ξεπερνά το 50%. Στη Γαλλία, η αποτέφρωση νεκρών επιτράπηκε με διάταγμα από το 1789 αλλά ρυθμίστηκε πληρέστερα με Νόμο το 1887. Στη Γερμανία διασφαλίζεται με ένα συνδυασμό διατάξεων ο σεβασμός στη βούληση του αποθανόντος και με Νόμο του 1934 περί αποτέφρωσης των νεκρών εξισώνεται με την ταφή. Στην Ισπανία, το θέμα ρυθμίστηκε το 1945 με τον Νόμο περί θρησκευτικής ελευθερίας.
Αντί για καύση κατάψυξη σε υγρό άζωτο
Στο μεταξύ, γραφεία κηδειών στην Κύπρο προσεγγίστηκαν από διάφορες εταιρείες του εξωτερικού προκειμένου να υιοθετήσουν τη νέα μέθοδο αποτέφρωσης νεκρών, η οποία δεν προϋποθέτει μεγάλο οικονομικό κόστος. Σύμφωνα με τη νέα μέθοδο, η σορός καταψύχεται σε υγρό άζωτο υπό συνθήκες θερμοκρασίας μείον 157 βαθμών Κελσίου. Στη συνέχεια, σε έναν άλλο χώρο και με την άνοδο της θερμοκρασίας η σορός διαλύεται και μένει η στάχτη (τέφρα).
